ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΥΤΗΣ

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΜΠΑΝΗ, Συγγραφέα - Ερευνητή

Το ότι όμως η σκέψη δεν είναι κάτι αφηρημένο, αλλά μια μορφή ενέργειας η οποία δρα και επιδρά στο περιβάλλον έμψυχο ή άψυχο, είναι κάτι το οποίο απασχολεί την επιστήμη από μακρού χρόνου, όχι μόνον από τη θεωρητική άποψη αλλά πιο πολύ από την άποψη των εφαρμογών. Σύμφωνα με τη βρετανική Daily Mail, αυτό επιχείρησε να αποδείξει μια ερευνητική ομάδα με ένα πρωτοποριακό πείραμα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Berkeley στην California, με επικεφαλής τον καθηγητή Jack Gallant.

Οι ερευνητές κάνοντας μια πραγματική καινοτομία στον τομέα της μεταβιβάσεως και της καταγραφής της σκέψεως, προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι δυνατό να αποκαλυφθεί σε έναν υπολογιστή τί σκέφτεται κάποιος. Τοποθέτησαν ηλεκτρόδια στους εγκεφάλους δύο εθελοντών που παρακολουθούσαν βίντεο και, στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν τις καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητάς τους για να αναδημιουργήσουν τις εικόνες που οι εθελοντές παρακολουθούσαν. Οι εγκεφαλικές καταγραφές μεταβιβάζονταν σε έναν υπολογιστή, ο οποίος αναζητούσε συσχετίσεις ανάμεσα στα πρότυπα εγκεφαλικής δραστηριότητας και στα χρώματα, τα σχήματα ή τις κινήσεις στην οθόνη όπου παιζόταν το βίντεο. Έτσι το πρόγραμμα του κομπιούτερ, σε επόμενο στάδιο, όταν οι εθελοντές παρακολούθησαν ένα άλλο βίντεο, ήταν σε θέση να προβλέψει ή μάλλον να διαβάσει σε ένα βαθμό τί έβλεπαν και τί σκέφτονταν και να το αναπαράγει σε μια οθόνη. Έτσι φαίνεται, ότι οι Αμερικανοί ερευνητές δημιούργησαν έναν τηλεπαθητικό υπολογιστή ο οποίος καταγράφει τα πρότυπα της εγκεφαλικής δραστηριότητας και τα μετατρέπει σε μια κινούμενη εικόνα στην οθόνη. Με τη διαδικασία αυτή μπορεί να αναδημιουργήσει κατά προσέγγιση τις εικόνες που βλέπει ή θυμάται ένας άνθρωπος και να τις εμφανίσει στην οθόνη.

Μια άλλη ερευνητική ομάδα, αυτή του John Donoghue, έχει αφιερώσει πολλά χρόνια στην δοκιμή της τεχνολογίας brain-computer interface, κατά την οποία εμφυτεύεται ένα μικροτσίπ στον εγκέφαλο και δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους με παράλυση να μετακινήσουν αντικείμενα με την δύναμη της σκέψεως. Η συσκευή ονομάζεται BrainGate και βασίζεται στην αρχή ότι η απώλεια της κινήσεως στην κάκωση νωτιαίου μυελού δεν οφείλεται στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση, αλλά στο ότι η σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου και του υπολοίπου σώματος έχει διακοπεί. Το BrainGate ενεργεί εντοπίζοντας τα σωστά εγκεφαλικά σήματα που ελέγχουν την κίνηση, στη συνέχεια τα μεταφέρει σε έναν υπολογιστή, όπου μεταφράζονται σε κινήσεις του κέρσορα ή του πληκτρολογίου. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί κάποιος να μετακινήσει ένα ρομποτικό μέλος ή να οδηγήσει το αμαξίδιό του μόνο με την σκέψη του. Η πρώτη δοκιμή του BrainGate σε άνθρωπο είχε γίνει το 2004, όταν ο τετραπληγικός Matthew Nagle «συνδέθηκε» με έναν υπολογιστή και του ζητήθηκε να φαντασθεί ότι κινεί το χέρι του αριστερά και δεξιά. Όταν ο κέρσορας κινήθηκε σύμφωνα με την σκέψη του Matthew, όλοι είχαν μείνει άφωνοι. Στη συνέχεια, εξασκήθηκε και κατάφερε να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή, να χειρίζεται την τηλεόραση και να λαμβάνει email, μόνο με την δύναμη της σκέψης του.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι κάποια μέρα θα είναι δυνατή η σύνδεση του BrainGate με τους μυς των άνω και κάτω άκρων, ώστε οι χρήστες να μπορέσουν να κινήσουν όχι μόνο αντικείμενα, αλλά και το ίδιο τους το σώμα. Δεν θα γίνει σύντομα όμως. Όπως αναφέρει ο Donoghue, επικεφαλής της έρευνας, με υπερηφάνεια, «όταν σε εκατό χρόνια από τώρα, οι άνθρωποι θα περπατούν με ένα τεχνητό νευρικό σύστημα που θα λειτουργεί με καλώδια και εμφυτεύματα, ο κόσμος θα λέει ότι κανείς δεν θα το φανταζόταν. Εμείς όμως το φανταζόμαστε».