Άρθρο του Κωνσταντίνου Π. Γκιουλέκα*
Η καρδιά, ο νους μας είναι στραμμένα εκεί πάνω στην Βόρειο Ήπειρο, στους Μπουλιαράτες. Πριν δέκα περίπου χρόνια είχαμε ευχηθεί η δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα να ήταν η τελευταία πράξη βίας στα όσα βιώνει επί δεκαετίες ολόκληρες ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός. Δυστυχώς, πριν μερικές ημέρες είχαμε ένα ακόμη τραγικό συμβάν. Ένας ακόμη Έλληνας έπεσε νεκρός την ημέρα της εθνικής επετείου στα άγια χώματα της Βορείου Ηπείρου. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Ένα παλικάρι που, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε υψώσει την ελληνική σημαία στους Μπουλιαράτες θέλοντας να γιορτάσει με αυτό τον τρόπο το Έπος του ‘40.
Πόση ομοιότητα με όσα συνέβαιναν στην γειτονική χώρα - και ιδίως στο ελληνικότατο κομμάτι της Βορείου Ηπείρου - πίσω από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στην Αλβανία του δικτάτορα Εμβέρ Χότζα…
Πόσα άλλαξαν, άραγε, από τότε; Έως τώρα δεν έχουμε ακριβή εικόνα για το πως συνέβη το περιστατικό. Ωστόσο, επρόκειτο για μια εκτέλεση εν ψυχρώ. Για το λόγο αυτό απαιτούμε πλήρη ενημέρωση, άμεση διερεύνηση των συνθηκών και απόδοση ευθυνών όπου υπάρχουν. Είναι απαραίτητο να χυθεί άπλετο φως.
Αναμένουμε από τις αλβανικές αρχές να εξασφαλίσουν την απόλυτη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης. Είναι, όμως, τραγικό και απαράδεκτο ο Πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας να σχολιάζει, με έναν πρωτοφανή κυνισμό, το συμβάν, κάνοντας λόγο για εξόντωση ενός εξτρεμιστή…
Γιατί άραγε οι αλβανικές αρχές απαγόρεψαν αρχικώς την ιατροδικαστική έρευνα;
Γιατί τόσες ημέρες αρνούνταν να παραδώσουν την σωρό του Κωνσταντίνου Κατσίφα; Γιατί να χύνεται άδικα, ακόμη και στις μέρες μας, αίμα στην Βόρειο Ήπειρο όταν η Αλβανία επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όταν διακηρύσσει ότι είναι ένα «κράτος δικαίου»;
Η Ελλάδα, βεβαίως, επιθυμεί καλές σχέσεις με όλους τους γείτονές της.Οι σχέσεις αυτές, όμως, πρέπει να βασίζονται στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και στην ειλικρίνεια. Ειδικά για την Αλβανία, οι καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών περνούν μέσα από τον σεβασμό των δικαιωμάτων και της ιστορίας της εθνικής ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου.
Δυστυχώς, η Ιστορία, τόσο η πρόσφατη όσο και η παλαιότερη, έχει να επιδείξει πολλά αρνητικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν σε βάρος των βορειοηπειρωτών αδελφών μας από τις αλβανικές αρχές. Ψυχροπολεμικές πολιτικές και τακτικές εκφοβισμού, εκβιασμοί του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, καταπάτηση των δικαιωμάτων του.
Με θλίψη, όμως, είδαμε και στην χώρα μας κάποιους δήθεν προοδευτικούς, που ανήκουν και στον κυβερνητικό χώρο, να μην σέβονται καν την μνήμη του 35χρονου βορειοηπειρώτη και να κάνουν περίεργα σχόλια τόσο για το συμβάν όσο και για το ίδιο το θύμα. Βεβαίως, δεν μας παραξενεύει η στάση τους. Είναι αυτοί που εμφανίζουν αλλεργικές αντιδράσεις σε κάθε τι εθνικό, στο άκουσμα της λέξης πατρίδα. Είναι αυτοί που προσκολλημένοι στις ιδεοληψίες τους ούτε γνωρίζουν ούτε ενδιαφέρονται να μάθουν κατά που πέφτει η Βόρειος Ήπειρος…
Είναι αυτοί που όταν εμείς αγωνιζόμασταν για τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών εκείνοι μας αντιμετώπιζαν με εχθρότητα, αρνούμενοι ακόμα και να δεχθούν τον όρο «Βόρειος Ήπειρος».
Είναι οι ίδιοι που κάποτε πρόβαλαν το μοντέλο του Εμβέρ Χότζα ως δείγμα ευημερίας και ανάπτυξης για τους λαούς, αδιαφορώντας για τα εγκλήματα που διαπράττονταν από το καθεστώς των Τιράνων στην χώρα που ο δικτάτορας Χότζα την είχε περιφραγμένη με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Κι επειδή το πρόσφατο περιστατικό συνέβη κοντά στο στρατιωτικό νεκροταφείο στους Μπουλιαράτες, αξίζει να πούμε ότι πολλοί από αυτούς τους αρνητές ούτε καν γνωρίζουν που βρίσκονται τα πρόχειρα μνήματα των χιλιάδων Ελλήνων στρατιωτών του 1940-’41, που έπεσαν στα πεδία των μαχών.
Που βρίσκονται οι τάφοι των Παιδιών της Ελλάδος τα οποία έμειναν για πάντα εκεί στα βορειοηπειρωτικά βουνά, τηρώντας πίστη στους όρκους και τις αξίες που υπηρετούσαν.
Πολλοί από αυτούς τους αρνητές δεν έκαναν καν τον κόπο να ρίξουν το βλέμμα τους στον Άγνωστο Στρατιώτη, στον τόπο όπου φυλάσσονται οι Μνήμες, τα Άγια και τα Ιερά της φυλής, για να δουν ότι εκεί υπάρχουν σκαλισμένα στο μάρμαρο, ανάμεσα στις άλλες ονομασίες, το Αργυρόκαστρο, το Ιβάν, το 731, η Χειμάρρα, το Μπούμπεσι…
Ας αντιληφθούν, επιτέλους, όλοι αυτοί ότι εμείς, οι υπόλοιποι, νιώθουμε εθνικά υπερήφανοι και για την Ιστορία και για τους Αγώνες του Ελληνισμού. Κι ας καταλάβουν ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται ούτε με φοβικά σύνδρομα ούτε με σύνδρομα ενδοτισμού. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και η εθνική μας αξιοπρέπεια είναι αδιαπραγμάτευτα.
Ας είναι σίγουροι ότι η Ιστορία πάντα θυμάται και τιμά τους Ήρωές της όπως ξεχνά και αγνοεί τους μηδενιστές της!
Όσο για τα αδέλφια μας τους Βορειοηπειρώτες τους στέλνουμε μόνο ένα μήνυμα… Ψηλά το κεφάλι, ψηλά τις καρδιές, ψηλά τις σημαίες!
*Ο Κωνσταντίνος Π. Γκιουλέκας είναι δημοσιογράφος-δικηγόρος, βουλευτής ΝΔ Α΄ Θεσσαλονίκης, αν. Τομεάρχης Εσωτερικών της ΝΔ, αρμόδιος για τα θέματα Μακεδονίας-Θράκης
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
