Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Η απουσία του κοινωνικού κράτους γεννά τα «κίτρινα γιλέκα»

Ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης, αρθρογραφεί στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»

Άρθρο του Γιάννη Αμανατίδη*

Το νέο οικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης, προσαρμοσμένο στις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού, άρχισε να εισάγεται με δόσεις σε Αμερική και Ευρώπη, από τη δεκαετία του 1980. Η επιτυχία του, συνυφασμένη με την επικράτηση του καπιταλισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, φτωχοποίησε αρχικά την εργατική τάξη της Δύσης και στη συνέχεια έπληξε τη μεσαία τάξη, με αποτέλεσμα σήμερα το 1% του πληθυσμού της Γης να κατέχει το 99% του πλούτου της.

Αυτό το μοντέλο κυριάρχησε και στη Γαλλία, συνδυασμένο μάλιστα με την αποβιομηχάνιση της περιφέρειας και τη συγκέντρωση του πλούτου και της αγοράς εργασίας στα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως στο Παρίσι. Το Παρίσι, που είδαμε όλοι να μετατρέπεται σε πεδίο μάχης και να φλέγεται.

Το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων», που ορισμένοι υποβάθμισαν και άλλοι έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν ως σύμπτωμα του ακροδεξιού ρεύματος, που διαπερνά εσχάτως την Ευρώπη, δεν είναι παρά η εύλογη αντίδραση των αγνοημένων για χρόνια κοινωνικών στρωμάτων, που βγαίνουν στην επιφάνεια και διαδηλώνουν προκειμένου να ακουστούν, επιτέλους.

Και, παρά τις ομοιότητες του κινήματος αυτού με τους «Αγανακτισμένους», η διαφορά είναι μεγάλη. Στη Γαλλία δεν επιβλήθηκαν μέτρα λιτότητας εξαιτίας μνημονίων, όπως στην Ισπανία, την Πορτογαλία και τη χώρα μας. Χρόνο με το χρόνο, επιβλήθηκε από τις κυβερνήσεις της η κοινωνική ανισότητα και η ψαλίδα ολοένα και μεγάλωνε,  οι φτωχοί γίνονταν φτωχότεροι και οι πλούσιοι  πλουσιότεροι.

Μόλις σε 18 μήνες η φορολογική πολιτική του Μακρόν έχει μειώσει κατά 1% το εισόδημα του φτωχότερου 22% των Γάλλων, ενώ έχει αυξήσει κατά 6% το εισόδημα του πλουσιότερου 1% της χώρας.

Αυτή η φορολογική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες των λίγων και πλουσίων, έβγαλε στους δρόμους δεκάδες  χιλιάδες Γάλλους. Στον ενάμιση χρόνο της προεδρίας του,  ο Εμανουέλ Μακρόν έχει επιδεινώσει την κατάσταση με την ταξικά μεροληπτική πολιτική του: φοροαπαλλαγές για τους πλουσιότερους και τις επιχειρήσεις, περικοπές των δημόσιων δαπανών με αρνητικές συνέπειες στο κοινωνικό κράτος και τις δημόσιες υπηρεσίες, αύξηση της έμμεσης και πιο άδικης φορολόγησης.

Στον αντίποδα όλων αυτών, είναι η πρόσφατη δήλωση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου για ταξική μεροληψία. «Έχουμε ταξική μεροληψία υπέρ των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, της μεσαίας τάξης που θέλει να δημιουργήσει, χωρίς να της χρειάζεται μπάρμπας στην Κορώνη» τόνισε προ ημερών στη Βουλή και αυτή είναι η πυξίδα της σημερινής κυβέρνησης,  που μετά την έξοδο από τα Μνημόνια εργάζεται για την αποκατάσταση των αδικιών και την οικοδόμηση κοινωνικού κράτους πάνω στα συντρίμμια ,που άφησαν πίσω τους οι πολιτικές των προκατόχων της.

Πριν ακόμα βγούμε από τα μνημόνια, εγγυήθηκε τη δωρεάν περίθαλψη σε δύο εκατομμύρια ανασφάλιστους  και το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στη χώρα μας δε ράβει ούτε κουστούμια, ούτε γιλέκα σαν αυτά που έκοψε και έραψε η πολιτική των ανισοτήτων και της ανασφάλειας στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ήδη, διαδηλώσεις του κινήματος των κίτρινων γιλέκων έγιναν σε Βέλγιο και Ολλανδία, ενώ κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει όσο προχωρά ο εκφασισμός της Ιταλίας και της Ουγγαρίας  με μέτρα κατά των μεταναστών και των προσφύγων.

Στην Ελλάδα το 2015 δόθηκε μια ευκαιρία στην ελπίδα να γεννηθεί για ένα καλύτερο αύριο και δεν πρέπει να χαθεί αλλά να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη, που πρέπει επιτέλους να αποκτήσει ανθρώπινο και κοινωνικό πρόσωπο.   

*Ο Γιάννης Αμανατίδης, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών, είναι βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ