Του Γιώργου Καλλίνη
georgekallinis.gmail.com
Τι λέτε για μια καλοκαιρινή βουτιά στα άδυτα της ελληνικής Αριστεράς; Πωλήθηκε ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός 902, ο οποίος άνηκε στο ΚΚΕ και η «πυρκαγιά» δεν άργησε να ξεσπάσει. Τη σπίθα άναψαν δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αρθρογραφία από φιλικά προσκείμενα μέσα ενημέρωσης, τα οποία πάτησαν στο σκιώδες πλαίσιο της πώλησης.
Θυμίζουμε ότι η άδεια για το σήμα του 902 στα FM δόθηκε το 1989 στο ΚΚΕ, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν μέρος του ενιαίου Συνασπισμού. Ένα χρόνο μετά, τον Απρίλιο του 1990, άρχισε να εκπέμπει και το τηλεοπτικό σήμα. Βέβαια, μετά τη διάσπαση του Συνασπισμού και την αποχώρηση του ΚΚΕ, το κομμουνιστικό κόμμα κράτησε τα δικαιώματα του ραδιοτηλεοπτικού σήματος και το χρησιμοποίησε για να εκφράζει τις θέσεις του, χρηματοδοτώντας το με λεφτά του κόμματος και διαφημίσεις.
Επίσης θα θυμίσουμε μια ιστορία για το πώς άνοιξε το 902, αλλά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς του. Όταν παραχωρήθηκε η άδεια για το σήμα το 1989, οι μετοχές των εταιρειών σύμφωνα με το Ν. 1866/1989 έπρεπε να ήταν υποχρεωτικά ονομαστικές. Έτσι λοιπόν οι 6 μέτοχοι της ραδιοτηλεοπτικής ΑΕ έγιναν γνωστοί: ο Θ. Καρτερός, ο Κ. Νικόλτσιος, ο Δ. Κοντοφάκας, ο Δ. Κατσιμάρδος, ο Α. Ανδρεούλης και ο Ν. Σταφυλίδης. Έλα όμως που μετά από την αποχώρηση του ΚΚΕ από το Συνασπισμό, οι πρώτοι 5 αρνήθηκαν να μεταβιβάσουν τις μετοχές τους στο ΚΚΕ γιατί και οι ίδιοι παρέμειναν στο Συνασπισμό!
Η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια το 1992 και κρίθηκε υπέρ του ΚΚΕ, λόγω ενός σχετικού συμβολαίου που υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 1990. Σε αυτό οι 6 μέτοχοι είχαν υπογράψει ότι τα χρήματα για τις μετοχές και γενικότερα τις ανάγκες της εταιρείας προερχόταν μόνο από χρήματα του ΚΚΕ.
Αυτά με την ιστορία. Χθες, ο Δημήτρης Παπαδημούλης έδωσε το πρώτο χτύπημα κάτω από τη μέση: «Πως γίνεται μια άδεια που δόθηκε σε ένα κόμμα δωρεάν να πουλιέται στην πιάτσα»; Και μάλιστα χωρίς να γίνονται γνωστές οι διαδικασίες πώλησης αλλά και ο αγοραστής; Άρχισαν τα όργανα, οργιάζουν οι φήμες. Που πωλήθηκε ο σταθμός; Οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος διαψεύδει οποιαδήποτε ανάμιξη με τον 902. Οι κατηγορίες αραδιάζονται ταχύτατα στο διαδίκτυο: το ΚΚΕ πούλησε το σταθμό σε κάποιον καπιταλιστή, για να στηρίξει τον καπιταλισμό.
Μάλιστα ένας εκ των 6 πρώην μετόχων, ο Θανάσης Καρτερός ο οποίος αρθρογραφεί πλέον στην Αυγή, σε άρθρο του κατακεραυνώνει το κόμμα για την πολιτικά ανήθικη επιλογή του να πουλήσει το σταθμό σε κάποιον επιχειρηματία και να απολύσει τους εργαζομένους (χτύπημα κάτω από τη μέση νο.2). Η ανακοίνωση του ΚΚΕ, απορρίπτει τις κατηγορίες και αναφέρει ότι το κλείσιμο ήταν ο μόνος τρόπος να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις του σταθμού στους εργαζομένους. Εδώ να πούμε ότι όντως από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, όταν το 902 είχε κλείσει (για να ξανανοίξει αργότερα) μέχρι σήμερα, το κανάλι βρισκόταν σε ένα συνεχές κλίμα αβεβαιότητας. Highlight της πρόσφατης λειτουργίας του σταθμού ήταν η μετάδοση του προγράμματος της ΕΡΤ μετά το ξαφνικό, αντιδημοκρατικό κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Το εγχείρημα του ΚΚΕ να αναπτύξει ένα μέσο πληροφόρησης με καπιταλιστικούς όρους έχει δεχτεί κριτική εδώ και μια 20ετία, οπότε είμαστε καλυμμένοι. Ούτε το γεγονός ότι πέρασε κρίση όπως όλες οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν αποτελεί φοβερή έκπληξη, πόσω μάλλον ότι αναγκάστηκε να κλείσει. Εκεί που εστιάζει το ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν πρέπει να περάσει στα χέρια των αντιπάλων, αλλά να μείνει στα χέρια της Αριστεράς. Μάλιστα δεν σταματούν εκεί, εφόσον κατηγορούν το ΚΚΕ ότι θέλει να δώσει το σταθμό σε επιχειρηματίες που σχετίζονται με τον πρωθυπουργό, για να ελέγξει μεγαλύτερη μερίδα των ΜΜΕ της χώρας.
Είμαστε σίγουροι ότι μέχρι να γίνουν γνωστοί οι όροι και οι συνθήκες της πώλησης θα ακουστούν άπειρα σενάρια, πολιτικής χροιάς και σκοπιμότητας. Το ατυχές γεγονός είναι ότι το χορό των σεναρίων σέρνει το ΣΥΡΙΖΑ, βαθαίνοντας ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ των 2 κομμάτων της Αριστεράς. Από κοντά και το ΚΚΕ το οποίο αφήνει στο σκοτάδι τις συνθήκες πώλησης. Θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ αν και πως επιχείρησε να σώσει το 902, με το οποίο είχε ασχοληθεί από το Φλεβάρη όταν ακούστηκαν οι πρώτες φήμες για πώληση σε επιχειρηματίες. Ή λόγω ηθικής υποχρέωσης να εξηγήσει το ΚΚΕ γιατί διάλεξε το συγκεκριμένο αγοραστή και όχι κάποιον άλλο. Αυτά τα στοιχεία, μόνο, θα ξεκαθαρίσουν την κατάσταση και όχι τα χτυπήματα εκατέρωθεν. Επιπλέον, φαίνεται ότι είμαστε ακόμη πολύ μακριά από το να ξεπεραστούν πληγές του πρόσφατου παρελθόντος στην ελληνική Αριστερά, ότι ο διχασμός καλά κρατεί και μάλιστα αναζωπυρώνεται για πολιτικούς λόγους.
