*Άρθρο του Κωνσταντή Σεβρή, πολιτικού επιστήμονα και υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό «ΝΑΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» του Κ. Ζέρβα
Φέτος συμπληρώνουμε 49 χρόνια από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η τουρκική πολεμική μηχανή άφησε πίσω της 5.000 νεκρούς, 1.619 και πλέον αγνοούμενους, 200.000 πρόσφυγες, διχοτόμησε το νησί και έθεσε τις βάσεις πολυετούς παράνομης κατοχής του 36,2% του νησιού.
Η Κύπρος απέχει 800χλμ από την Ηπειρωτική Ελλάδα και περίπου 360χλμ από τη Ρόδο και την Κάρπαθο. Ενώ την χωρίζουν από την Τουρκία 75χλμ,από τη Συρία 105χλμ και από την Αίγυπτο 360χλμ.
Στον αναδυόμενο πολυπολιτισμικό κόσμο του 21ου αιώνα, ο ελληνισμός της Κύπρου για να ανταπεξέλθει στις γεωπολιτικές προκλήσεις της ασύλληπτα δύσκολης γεωγραφικής θέσης του νησιού, θα πρέπει να ενισχύσει ουσιωδώς τη σχέση με την Ελλάδα.Η ανάδυση νέων αντιθέσεων εξαιτίας της ενεργειακής της αναβάθμισης, η κρίση στην πολυετή οικονομική σχέση της Κύπρου με τα ρωσικά κεφάλαια, οι διαχρονικές επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας και οι δημογραφικές πιέσεις μεταξύ των κοινοτήτων στο εσωτερικό του νησιού αποτελούν μόνο ορισμένα από τα σημεία που θα κληθούν οι κύπριοι να διαχειριστούν τα επόμενα χρόνια.
Η Ελλάδα για να εμπνεύσει τη Δύσηπως είναι ενεργός σύμμαχος και ικανός φύλακας των ανατολικών συνόρων, θα πρέπει κυριολεκτικώς να «αγκαλιάσει» την Κύπρο. Χρειάζεται η Ελλάδα να προχωρήσει σε μια γενικευμένη και πολυπρόσωπη «επίθεση» πολιτικής, οικονομικής, αμυντικής και πολιτισμικής συνεργασίαςμε την Κύπρο.Έχει σημασία να αντιληφθούν οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον πως η Ελλάδα έχει το οικονομικό, αμυντικό και πολιτισμικό βεληνεκές να υποστηρίξει μια κρατική οντότητα 800 χιλιόμετρα μακριά της.
Αρκετοί στην Ελλάδα στις μέρες μας «στραβοκοιτούν» τα δίκαια της Κύπρου θεωρώντας πως η «σιωπή» γύρω από το κυπριακό είναι προϋπόθεση για την «αναγέννηση» της ελληνοτουρκικής φιλίας. Δεν καταλαβαίνουν πως κάθε φορά που η Ελλάδα υπαναχωρεί και «αφήνει» την Κύπρο, την ίδια στιγμή η Δύση υπαναχωρεί και «αφήνει» την Ελλάδα. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως τις στιγμές που η Ελλάδα υπεραμύνεται των δικαίων της Κύπρου, ταυτοχρόνως υπεραμύνεται των δικαίων της Ελλάδας στο Αιγαίο και τη Θράκη. Δεν μπορούν να αντιληφθούν πως η αμοιβαιότητα των δύο ελληνικών κρατών είναι δομικό συνεκτικό εργαλείο στις προσπάθειες επιβίωσης τους στον ανεξέλεγκτο 21ο αιώνα. Η Ελλάδα εγκαταλείποντας την Κύπρο, «πέφτει» κατηγορία.
H ενίσχυση της ελληνοκυπριακής σχέσης δεν είναι αποκλειστική εργασία του πρωθυπουργού, των ομογενών στις Η.Π.Α. ή του υπουργού εξωτερικών. Είναι μια εργασία που πρέπει να διαχυθεί στις οργανωμένες δυνάμεις της κοινωνίας και να εμπλακούν σε αυτή την προσπάθεια όλες οι θεσμικές δομές.
Ο Κ. Ζέρβας και οι συνεργάτες του έχουν αντιληφθεί και έχουν ήδη εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Τις ημέρες της διοίκησης του Κ. Ζέρβα στο Δημαρχιακό Μέγαρο αναρτήθηκε γιγαντοπανό μνήμης με το φορτισμένο και σαφές σύνθημα «Δεν Ξεχνώ». Ο δήμαρχος εκπροσωπώντας την πόλη, επισκέφτηκε την Κυπριακή Δημοκρατία και είχε επαφές με στελέχη της αυτοδιοίκησης ενώ έχει πλέον καλλιεργήσει και μια ουσιώδη επαφή με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Θεσσαλονίκη έχει αναπτύξει κοινωνικούς δεσμούς με τον κυπριακό ελληνισμό. Τα τελευταία χρόνια χιλιάδες κύπριοι φοιτητές έχουν σπουδάσει στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της πόλης αποκτώντας οργανική σχέση με την πόλη. Οι κύπριοι βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στις πρώτες θέσεις των επισκεπτών της πόλης και η συνδρομή τους στην ενίσχυση των οικονομικών επιδόσεων της τουριστικής βιομηχανίας της πόλης είναι καθοριστική.
Η Θεσσαλονίκη τα επόμενα χρόνια έχει σημασία να εμβαθύνει τη σχέση της με την Κύπρο με εμπνευσμένες δράσεις που θα συμβάλουν στην ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών των Ελλήνων των δύο κρατών. Με δράσεις που θα αμβλύνουν παμπάλαια «στερεότυπα» τα οποία δεν εξυπηρετούν κανέναν άλλο, παρά μόνο όσους προσβλέπουν στην κατάρρευση των δυο ελληνικών κρατών.
Σημείωση: Ένα από τα γλυπτά του κου Ζογγολόπουλου που δεν μνημονεύεται συχνά είναι εκείνο που αφιέρωσε στη μνήμη του Κυριάκου Μάτση, κύπριου αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α. και βρίσκεται στο Α.Π.Θ. και το οποίο μαρτυρά τη διαχρονική επαφή της πόλης με τις περιπέτειες του κυπριακού ελληνισμού.
