Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Τα χθεσινά μηνύματα είναι καθαρά. Η Γερμανία εμμένει στον ωμό εκβιασμό της ελληνικής κυβέρνησης για να την αναγκάσει να αποδεχτεί πλήρως το μνημόνιο, να προδώσει δηλαδή όλες τις προεκλογικές της υποσχέσεις, αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις στη βουλή. Για να το πούμε με μία φράση: Ζητά την παράδοση άνευ όρων της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης. Αυτή την ώρα, όλα τα διεθνή μέσα – και οι αγορές – προεξοφλούν την υποχώρηση της κυβέρνησης στους γερμανικούς εκβιασμούς. Βεβαίως, δεν το θέτουν έτσι αλλά με το πιο… ευγενές «ελπίδες για συμφωνία» στο ζήτημα της Ελλάδας.
Θα υποχωρήσει, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση στο τελεσίγραφο των Γερμανών; Αυτή είναι μία ερώτηση που δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Άλλωστε, σε λίγες ώρες – το πολύ ημέρες – θα το γνωρίζουμε. Μπορούμε, όμως, με βεβαιότητα να πούμε πως η Γερμανία θεωρεί απειλή για τα δικά της συμφέροντα το συμβιβασμό με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στη διαμορφωθείσα πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αντίθεση με όσα λέγονται στην Ελλάδα, η κυβέρνηση είχε συμμάχους στη διαπραγμάτευσή της. Το κείμενο Μοσχοβισί είναι τρανή απόδειξη: Αυτό το κείμενο δεν θα έφτανε ποτέ σε ελληνικά χέρια αν δεν είχε την έγκριση της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Όταν Γιούνκερ, Ντράγκι και Λαγκάρντ εγκρίνουν μία συμφωνία κι αυτή δεν φτάνει καν στην αίθουσα του Γιούρογκρουπ αντιλαμβανόμαστε τη γερμανική ισχύ, αλλά και τη γερμανική ανησυχία. Προτίμησε ο Σόιμπλε να ακυρώσει όλους τους θεσμούς και οργανισμούς από το να τεθεί στο τραπέζι ένας συμβιβασμός με την ελληνική κυβέρνηση.
Μπορεί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να πετύχει αυτό τον «έντιμο συμβιβασμό» εντός των «τειχών» της ευρωζώνης; Μόνο με έναν τρόπο: Να μείνει ανυποχώρητη. Αν δεν το κάνει είναι φανερό πως η Γερμανία θα κινηθεί τιμωριτικά. Δεν πρόκειται για αυθαίρετο συμπέρασμα. Η συμπεριφορά του Σόιμπλε τις τελευταίες μέρες το αποδεικνύει. Η Γερμανία θέλει την υποταγή της κυβέρνησης ώστε μετά την ταπείνωσή της να τραβήξει το χάλι κάτω από τα πόδια της. Τότε δεν θα υπάρχουν οι χιλιάδες που τάχθηκαν στο πλευρό της, οι χιλιάδες που στήριξαν ανοικτά την αντίσταση σε μία πολιτική ασφυξίας εναντίον των εκβιαστών.
Μιλάμε ανοικτά: Αν η Γερμανία εμμείνει στις θέσεις της θα είναι μία απόπειρα να ρίξει την ελληνική κυβέρνηση ταπεινωτικά. Δεν το κάνει για λόγους μίσους. Δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε την πολιτική σκέψη σε συναισθηματικές επικλήσεις. Το κάνει για πολιτικούς λόγους. Θεωρεί πως η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ θα ανακόψει τις μικρές αλλά αναδυόμενες αμφισβητήσεις στη γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη. Σ’ αυτό το σημείο, όμως, το Βερολίνο έχει κάνει λάθος. Ναι, είναι δυνατόν ακόμη και αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο σε ολόκληρους λαούς να κάνουν λάθος. Θυμηθείτε πως ήταν η Γερμανία αυτή που απαίτησε την «ενσωμάτωση» της Ουκρανίας στη σφαίρα επιρροής της, για να της γυρίσει μπούμερανγκ με δραματικές συνέπειες: Διχοτόμηση της χώρας, πόλεμος σε ευρωπαϊκό έδαφος και – αυτό που «πονάει» πιο πολύ το Βερολίνο – χτύπημα στην ευρωπαϊκή οικονομία μέσω των κυρώσεων στη Ρωσία
Κάνει λάθος λοιπόν. Η ανησυχία της Γερμανίας πως αν δώσει στο ΣΥΡΙΖΑ έναν έντιμο συμβιβασμό θα οδηγηθεί σε αναχαίτιση της ηγεμονίας της ανά την Ευρώπη είναι η μία πλευρά του νομίσματος: Αν επιμείνει στην ταπείνωσή του θα λάβει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα μέσω άλλης οδού, καθώς τα ανά την Ευρώπη αντιγερμανικά αισθήματα θα οξυνθούν με απρόβλεπτες πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες.
