Ο Αντελίνιο Βιεϊρίνια λατρεύτηκε από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και αυτός τους το ανταπέδωσε απλόχερα, όντας ο ηγέτης της ομάδας στην κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος, ενώ παράλληλα κατέκτησε με την ομάδα δύο Κύπελλα Ελλάδας, κάνοντας και το ιστορικό νταμπλ του 2018-2019.
Μια πραγματική σημαία της ομάδας, αποχαιρέτησε προ ολίγου τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, καθώς θα συνεχίσει την ποδοσφαιρική καριέρα ωστόσο, όπως γράφει, «δεν μου δίνεται η δυνατότητα να το κάνω στο σπίτι μου, όσο κι αν το προσπάθησα, πλέον θα πρέπει να κοιτάξω μπροστά».
Αναλυτικά τα όσα σημείωσε:
«Δεν είναι εύκολο. Ποτέ μου δεν το είχα με τα λόγια, δεν μου χρειάστηκαν ποτέ για να εξηγήσω όσα νιώθω. Γνωριζόμαστε καλά πια. Δύο θητείες, μια ζωή. Έχουμε πανηγυρίσει και κλάψει μαζί. Όλα μαζί. Μέχρι χθες...
Τώρα ρωτάτε, έχετε ανάγκη να μάθετε και νιώθω και εγώ την ανάγκη να απαντήσω γιατί πάντα σας κοιτάω στα μάτια. Δεν θα συνεχίσουμε μαζί. Γυρνώντας από την Βόλφσμπουργκ, δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Να φύγω από το σπίτι μου.
Από την πλευρά μου το πάλεψα μέχρι το τέλος. Έκανα υπομονή και δεν μίλησα ποτέ δημόσια για να μην φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση. Κι ας άκουσα πολλά, τα περισσότερα άδικα και ψέματα. Ως εδώ όμως.
Με σεβασμό απέναντι σας και την σχέση ειλικρίνειας που από την πρώτη στιγμή είχαμε, οφείλω να πω ότι ήρθε η ώρα να κοιτάξω τι θα κάνω. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι της ζωής μου, όπως και ο ΠΑΟΚ. Αλλά τη ζωή του την ορίζει ο καθένας όπως θέλει. Και εγώ θέλω ακόμη να παίξω ποδόσφαιρο. Νιώθω και έχω την ανάγκη να προσφέρω ακόμη...
Και εφόσον δεν μου δίνεται η δυνατότητα να το κάνω στο σπίτι μου, όσο κι αν το προσπάθησα, πλέον θα πρέπει να κοιτάξω μπροστά. Μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ενδεχομένως ανοίγει. Δεν ξέρω τι ακριβώς με περιμένει αλλά σίγουρα ξέρω πόσο δύσκολα αναγκάζομαι να κλείσω αυτήν του σπιτιού μου. Και το δικαίωμα να λέω τον ΠΑΟΚ και την Τούμπα σπίτι μου,νομιζω οτι το κέρδισα. Το νιώθω.
Θα είμαι πάντα ευγνώμων απέναντι σε εσάς που παιδί από την Πορτογαλία με πήρατε από το χέρι και μου γνωρίσατε τον κόσμο. Φεύγω άντρας, οικογενειάρχης, πατέρας, Σαλονικιός και πάντα ΠΑΟΚτσής.
Δεν μπορώ παρά να ευχηθώ τα καλύτερα για την ομάδα μου. Δεν μπορώ παρά να θέλω τα καλύτερα για το σπίτι μου και φυσικά για την κεφαλή αυτού του σπιτιού, την οικογένεια Σαββίδη, μόνο χαρές και επιτυχίες. Αντίο».
