Στις 15 Μαΐου, την ημέρα του Β’ Ημιτελικού της Eurovision 2025, η εμφάνιση του Ισραήλ προκάλεσε αναστάτωση στο κοινό.
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της απογευματινής πρόβας η εμφάνιση της εκπροσώπου του Ισραήλ, Yuval Raphael, διακόπηκε λόγω διαμαρτυρίας, καθώς διαδηλωτές με σφυρίχτρες και σημαίες της Παλαιστίνης έκαναν την εμφάνισή τους.
Αντίστοιχα και κατά τη διάρκεια του Β’ Ημιτελικού, παρά την φαινομενική «ουδετερότητα» της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), οι παρευρισκόμενοι που αντιτίθενται στον πόλεμο στη Γάζα δεν έμειναν αμέτοχοι και παλαιστινιακές σημαίες ξεπρόβαλλαν ανάμεσα στο πλήθος, μαζί με ορισμένα συνθήματα που ακούγονταν «δειλά» ανάμεσα στο τραγούδι.
Καθώς ετοιμάζονται να παρακολουθήσουν τον φετινό τελικό το Σάββατο, οι οπαδοί της Eurovision νιώθουν διχασμένοι με τη συμμετοχή του Ισραήλ, καθώς τι κάνει ένας λαός που επιτίθεται στη Γάζα «με όλη του την ισχύ» - όπως είχε δηλώσει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου – σε έναν διαγωνισμό με σύνθημα «αγάπη, αγάπη, ειρήνη, ειρήνη»;
Ζήτημα δειλίας και χορηγών ή υποστήριξη στην ελεύθερη τηλεόραση;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι υπεύθυνοι της Eurovision, μέλη της EBU, είναι απλά δειλοί. Άλλοι επισημαίνουν ότι αυτό συμβαίνει λόγω των χορηγών.
Στο άρθρο του ο West αναλύει το επιχείρημα πως η συμμετοχή του Ισραήλ στον διαγωνισμό αφορά στον «θεμελιώδη σκοπό της EBU» που ιδρύθηκε το 1950 – λίγα χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού - και υποστήριζε την κρατική «δημόσια ραδιοτηλεόραση με μια θεμελιωδώς κριτική, φιλελεύθερη στάση», αποκλείοντας μόνο τις τηλεοράσεις που ήταν φερέφωνα κυβερνήσεων. Ωστόσο, σήμερα αυτό το μοντέλο δέχεται σφοδρή κριτική εξαιτίας του Ισραήλ.
«Το 2017, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου κατάργησε την παλιά Αρχή Ραδιοτηλεόρασης του Ισραήλ (IBA), στην οποία μάλιστα η τελευταία μετάδοση ήταν ο τότε διαγωνισμός της Eurovision. Οι λόγοι που αναφέρθηκαν ήταν οικονομικοί, αλλά επικριτές της απόφασης του Νετανιάχου διατύπωσαν την άποψη ότι ήταν ”υπερβολικά αριστερή”. Ο οργανισμός έπειτα αντικαταστάθηκε από τον Kan, τον τρέχοντα ραδιοτηλεοπτικό φορέα, αλλά παρόλα αυτά η κυβέρνηση θέλει να τον ιδιωτικοποιήσει. Μάλιστα, όπως είχε προτείνει ο υπουργός Επικοινωνιών, Σλόμο Καρχί – αιτιολογώντας, ο Kan αναφερόταν στην κυβέρνηση με “απαράδεκτο” τρόπο. Ένας τέτοιος φορέας θα παραβίαζε τους κανόνες της EBU και δεν θα επιτρεπόταν να συμμετάσχει στην Eurovision. Ωστόσο, η EBU αισθάνεται υποχρεωμένη να προστατεύσει τον Kan, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να διακινδυνεύσει το εμπορικό σήμα της Eurovision», αναφέρει ο West.
«Δεν υπάρχει εύκολη λύση. Μετά την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, η EBU δεν έλαβε κανένα μέτρο για να αποκλείσει τη Ρωσία από την Eurovision, μέχρι που οι συμμετέχουσες χώρες άλλαξαν στάση και απειλούσαν να αποχωρήσουν, οπότε και η EBU αντέδρασε αμέσως. Το ίδιο δεν συνέβη με τη συμμετοχή του Ισραήλ στον διαγωνισμό. Η EBU είναι κατά κάποιον τρόπο θύμα της ίδιας της επιτυχίας της στη διοργάνωση της Eurovision. Ο διαγωνισμός έχει εξελιχθεί από τις αρχικές, ουσιαστικά ανάλαφρες ρίζες του σε κάτι που στέλνει ισχυρά πολιτικά μηνύματα σε όλο τον κόσμο», συνεχίζει ο συγγραφέας.
«Αγάπη, αγάπη, ειρήνη, ειρήνη»
Είναι προφανές ότι πλέον η EBU βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση δεν είναι υπέρμαχος της ειρήνης – όπως έχει δηλώσει πολλάκις ρητά ο πρωθυπουργός της.
Επιπλέον, η συμμετοχή της στη διοργάνωση έχει χρησιμοποιηθεί από ορισμένους για να δείξουν την υποστήριξή τους προς το έθνος, όπως πολλοί κατήγγειλαν για τη φετινή συμμετοχή, με την Yuval Raphael, επιζώσα της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου 2023 να ερμηνεύει το «New Day Will Rise» και τους υποστηρικτές της Παλαιστίνης να κάνουν λόγο για «εργαλειοποίηση» της ιστορίας της καλλιτέχνιδας.
«Μακροπρόθεσμα, η EBU πρέπει είτε να παραιτηθεί από τον έλεγχο του διαγωνισμού τραγουδιού είτε να αλλάξει την αποστολή της, ώστε η προστασία (και η ανάπτυξη) της μάρκας Eurovision να βρίσκεται σαφώς στο επίκεντρο της δράσης της. Πρέπει να θεσπίσει σαφέστερους κανόνες συμμετοχής, ώστε ο διαγωνισμός να αφορά πραγματικά τις αξίες που προβάλλει», καταλήγει ο συγγραφέας.
Πηγή: protothema.gr
