Ιδιαίτερα καυστικός και χωρίς να στρογγυλεύει τις «γωνίες» στην πολιτική κριτική του είναι ο Αντώνης Κανάκης στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Αργύρη Κωστάκη.
Ο παρουσιαστής του «Ράδιο Αρβύλα» δεν διστάζει για άλλη μια φορά να δηλώσει ότι δεν πίστεψε ποτέ τον Αλέξη Τσίπρα και «όχι μόνο γιατί τα ψέματά του ήταν κωμικών διαστάσεων, αλλά και γιατί ο άνθρωπος αυτός ανδρώθηκε πολιτικά μέσα από τους πλέον παλαιοκομματικούς μηχανισμούς με την κακή έννοια του όρου. Ο Τσίπρας είναι η φανερή απόδειξη πως ο εγκεφαλικά νέος άνθρωπος και ο ηλικιακά νέος άνθρωπος, πολλές φορές δεν είναι καθόλου ταυτόσημες έννοιες» επισημαίνει.
Αναλυτικά στο συγκεκριμένο απόσπασμα όπως δημοσιεύτηκε στο iselida.gr ο Αντώνης Κανάκης αναφέρει:
Ποιo ήταν κατά την άποψή σου το χειρότερο ψέμα που εκστόμισε ο Αλέξης Τσίπρας;
Το έχω ξαναπεί ότι τον Τσίπρα δεν τον πίστεψα ποτέ. Όχι μόνο γιατί τα ψέματά του ήταν κωμικών διαστάσεων, αλλά και γιατί ο άνθρωπος αυτός ανδρώθηκε πολιτικά μέσα από τους πλέον παλαιοκομματικούς μηχανισμούς με την κακή έννοια του όρου. Ο Τσίπρας είναι η φανερή απόδειξη πως ο εγκεφαλικά νέος άνθρωπος και ο ηλικιακά νέος άνθρωπος, πολλές φορές δεν είναι καθόλου ταυτόσημες έννοιες. Από αυτόν λοιπόν τον πρωταθλητή του ψέματος (και μάλιστα πολύ ικανό πρωταθλητή, αφού κατάφερε να διαπρέψει ανάμεσα σε μία dream team ψευτών, οι οποίοι πέρασαν από τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια) και από την πλούσια σε ποσότητα και ποιότητα ανθολογία ψεμάτων του, ξεχωρίζω είναι η αλήθεια ένα ψέμα, το οποίο ήταν και η τελευταία του ισχνή ελπίδα να περισώσει κατιτίς από την πολιτική του αξιοπρέπεια και αυτό το ψέμα ήταν το: «Δεν είμαι πρωθυπουργός παντός καιρού», το οποίο είπε στην αρχή της καριέρας του ως πρωθυπουργός, εννοώντας, πως αν δεν καταφέρει να εφαρμόσει όλα αυτά που έλεγε και να μείνει πιστός στην υποτιθέμενη ιδεολογία του και υποχρεωθεί τελικώς να κάνει τα ίδια με τους προηγούμενους, τότε θα εγκαταλείψει την πρωθυπουργία. Όμως, φίλε μου, όταν σε επισκέπτεται η Αντζελίνα Τζολί στο γραφείο σου εξαιτίας της καρέκλας που κάθεσαι, τότε η καρέκλα αυτή γίνεται τόσο γλυκιά που τελικά κολλάει στον πισινούλη σου και οι «ιδεολογίες» πάνε περίπατο.
Θα μπορούσες να φανταστείς ποτέ τον εαυτό σου βουλευτή;
Βουλευτή ειδικά, όχι.
Τι είναι αυτό που πραγματικά σε τρομάζει και συμβαίνει στα σκοτεινά δωμάτια της εξουσίας;
Θα ήθελα να απαντήσω, «κάτι μοχθηρό, πονηρό, σατανικό κτλ.»,γιατί τουλάχιστον αυτό θα συνεπαγόταν κάποιες ικανότητες γι’ αυτούς που σχεδιάζουν τα μοχθηρά αυτά πράγματα. Πολύ φοβάμαι όμως, ότι τουλάχιστον στην Ελλάδα, τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει στα σκοτεινά δωμάτια της εξουσίας, γιατί το σκοτάδι των δωματίων αυτών, οφείλεται κυρίως στην ανικανότητά τους και την απίστευτη ανοησία τους η οποία δεν παύει να μας εκπλήσσει. Ούτε το στόρι δεν μπορούν να ανοίξουν με επιτυχία να μπει λίγο φως. Και εδώ βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά στο σύνολό του ο πολιτικός κόσμος και οι επιδόσεις του, χαρακτηρίζονται από πρωτόγνωρη ανικανότητα, ανοησία και αναποτελεσματικότητα και αυτό θα πρέπει να θορυβεί και να προβληματίζει ιδιαίτερα εμάς τους πολίτες, γιατί οι πολιτικοί μας δεν είναι εξωγήινοι (αν και φέρονται σαν ούφο), αλλά προέρχονται από την κοινωνία μας και αναδεικνύονται από εμάς.
