Στο ζήτημα της πρωινής προσευχής στα σχολεία είπε ότι «δεν είναι αμαρτία να πείτε ότι μια μέρα δεν θα ξεκινάτε με προσευχή στο σχολείο. Υπάρχουν τόσοι άλλοι τρόποι, γνωστοί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου ξεκινά το σχολείο με τις ανακοινώσεις, με μια αναφορά σε μια επέτειο της ημέρας και με άλλα πράγματα».
Πρόσθεσε πως «δεν θέλουμε φετφάδες (η γνωμοδότηση του μουφτή, θρησκευτικού δικαστή των μουσουλμάνων, ή και μη θεολόγων ισλαμιστών δικηγόρων, όταν ο πολιτικός δικαστής, ο καδής, αδυνατεί να καταλήξει σε απόφαση επί ενός ζητήματος)». «Όχι ομοιομορφία στα ζητήματα αυτά. Και εμπιστοσύνη στον εκπαιδευτικό» είπε.
Αναφορικά με το θέμα των παρελάσεων, ο υπουργός επεσήμανε χαρακτηριστικά, «εγώ καταλαβαίνω ότι ο γονιός κι εγώ γονιός είμαι, μπορεί να θέλει να καμαρώσει το παιδί του σε μια παρέλαση. Βεβαίως. Άλλο είναι αυτό». Υποστήριξε ότι «μια ωραία εκδήλωση στην πλατεία του χωριού ή της πόλης, με χορούς παραδοσιακούς, μ' ένα λόγο, μ' ένα θεατρικό σκετς, είναι πιο ωραία από μια παρέλαση στρατιωτικού χαρακτήρα.
Δεν ξέρω τι προσφέρει ο στρατιωτικός σχηματισμός της παρέλασης». Επιπλέον, υπογράμμισε ότι, «αυτό να το κρίνετε εσείς (ο σύλλογος διδασκόντων) κι ο Δήμος. Οποιαδήποτε απόφαση θα είναι σωστή. Δεν υπάρχουν δόγματα. Κι ας είναι διαφορετικές οι αποφάσεις από σχολείο σε σχολείο».
