Η απόφαση που εξέδωσε τότε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας ανέφερε ότι «σύγχρονα σχήματα οργάνωσης του ιδιωτικού βίου των ανθρώπων -εναλλακτικές μορφές οικογένειας- για την Εκκλησία και τη θεολογία της περί γάμου και οικογένειας συνιστούν "εκτροπές" του οικογενειακού θεσμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε και λειτούργησε επί αιώνες στην ζωή του εκκλησιαστικού σώματος».
Επιπρόσθετα, ανέφερε ότι «ο γάμος και η οικογένεια, γεγονός κατ' εξοχήν εκκλησιαστικό και κοινωνικός θεσμός θεμελιώδους σημασίας, γίνεται όλο και περισσότερο ατομική υπόθεση που εντάσσεται στη σφαίρα του ιδιωτικού βίου. Φαινόμενα-"εκτροπές" εξαιρετικά επίκαιρα και για την ελληνική πραγματικότητα, είναι ο πολιτικός γάμος, η μονογονεϊκή οικογένεια, η ελεύθερη συμβίωση και ο λεγόμενος γάμος των ομοφυλοφίλων». Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επισημαίνει τώρα ότι αφετηρία των θέσεων της Εκκλησίας στο ανωτέρω ζήτημα είναι ο «σεβασμός της αξίας του ανθρώπου».
Στη σχετική ανακοίνωσή της επισημαίνεται ότι «Από το σεβασμό στην ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου απορρέει η απόρριψη οποιουδήποτε θεσμού-υποκατάστατου, όπως το σύμφωνο συμβίωσης, με τον οποίο επιχειρείται ο υποβιβασμός της οικογενειακής ζωής στο επίπεδο των αστικών συναλλαγών, για την ανατροπή των οποίων αρκεί μία απλή αλλαγή γνώμης των συμβαλλομένων». Επιπλέον, η ΔΙΣ αποφάσισε την έκδοση φυλλαδίου «Προς τον Λαό» με σκοπό να τον ενημερώσει εκτενέστερα για την επιχειρούμενη αλλοίωση της έννοιας της «οικογένειας» και τις ηθικές και κοινωνικές συνέπειες του συμφώνου συμβίωσης εν γένει.
