Ανακοίνωση σχετικά με το δεύτερο γύρο των εκλογών για το δήμο Θεσσαλονίκης και τα σχέδιά της για το επόμενο δημοτικό συμβούλιο εξέδωσε η δημοτική παράταξη «Μένουμε Θεσσαλονίκη», η οποία ξεκαθαρίζει ότι δεν στηρίζει ούτε τον Ν. Ταχιάο, ούτε τον Κ. Ζέρβα για το δεύτερο γύρο. Αναλυτικά, στην ανακοίνωση με τίτλο «Η απαρχή του αδιεξόδου», η δημοτική παράταξη αναφέρει:
Η δημοτική κίνηση Μένουμε Θεσσαλονίκη δεν θα υποστηρίξει κανέναν από τους δυο υποψήφιους στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών της Κυριακής. Αυτό θα το αποφασίσουν οι πολίτες, σταθμίζοντας τα υπέρ και τα κατά του ενός ή του άλλου -είναι εξάλλου η δουλειά που πρέπει να κάνουν σύμφωνα με το πολίτευμα. Δουλειά των παρατάξεων, αντίθετα, είναι να υπηρετούν πολιτικές, αυτές για τις οποίες τους ψήφισαν οι πολίτες.
Με τον έναν ή άλλον τρόπο η πόλη θα κυβερνηθεί. Με τον έναν ή άλλο τρόπο η πόλη θα βρεθεί ενώπιον της δυσκολίας ενός αδύναμου δημάρχου των 11 ή 7 εδρών, με την πλειοψηφία να τίθεται υπό αίρεση σε κάθε συμβούλιο. Με τον έναν ή άλλον τρόπο, οι ήδη ισχνές ατζέντες σε ό,τι αφορά στις πραγματικές και μάλλον υπαρξιακές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη θα σχετικοποιηθούν ακόμα περισσότερο υπό την αναγκαιότητα των παζαριών για την πλειοψηφία. Η ψήφος των πολιτών δεν ορίζει άμεσα πλέον διοίκηση, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, αλλά το δημοτικό συμβούλιο αυτονομείται σε ρόλο εκλέκτορα. Δεν είναι και η δημοκρατία στα καλύτερά της, παρ’ όλο που μιλάμε για απλή αναλογική. Είναι παραγοντοκρατία και εκφεουδαλισμός της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αντιπαλεύοντας αυτήν την κατάσταση, θα προσπαθήσουμε να συγκροτήσουμε μέσα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο ένα διαπαραταξιακό μέτωπο «πολιτικής ουσίας», που να πιέζει για την εφαρμογή πολιτικών σε ζητήματα που θα κρίνουν το μέλλον της πόλης, και τα οποία και οι δύο υποψήφιοι αρνούνται ότι αποτελούν «τοπικοαυτοδιοικητικά ζητήματα»: Δημοψήφισμα για την Συμφωνία των Πρεσπών, προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας –ιδίως από την νεο-οθωμανική επιρροή η οποία εμφανίζεται ιδιαιτέρως ισχυρή και μέσα στην πόλη– ανασυγκρότηση της τοπικής παραγωγής και αγοράς, δημογραφική πολιτική, καθιέρωση μιας πλατιάς κοινωνικής πολιτικής όχι σε συνεργασία με τις ΜΚΟ αλλά με τους υπόλοιπους φορείς της πόλης, σύμπραξη με το πανεπιστήμιο για την ανάπτυξη της «οικονομίας της γνώσης» στην Θεσσαλονίκη, μεταβολή της σε διεθνές κέντρο ελληνικού πολιτισμού. Δεύτερο και τελευταίο, θα κοιτάξουμε να διαμορφώσουμε ένα ρεύμα πίεσης υπέρ αυτών αναζητώντας ευρύτερες συμμαχίες και συναινέσεις με την τοπική κοινωνία, και όχι με τους παράγοντες της τοπικής πολιτικής, όπως θέλουν τα κυρίαρχα, κυνικά πολιτικά ήθη…
