Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Οι περισσότεροι από τους λάτρεις της μέταλ έχουν συνδυάσει αυτή τη μουσική με Βορειοευρωπαϊκές χώρες. Μαύρα ρούχα, μακριά μαλλιά, έντονοι ήχοι ηλεκτρικής κιθάρας και ντραμς. Όμως μέταλ υπάρχει και σε άλλες χώρες.
Τι γίνεται για παράδειγμα στο Ισραήλ; Μιλήσαμε για την μέταλ σκηνή με την Infy Snow, μια νέα σε ηλικία ερμηνεύτρια αυτού του είδους μουσικής, που βρέθηκε πριν λίγες μέρες στην πόλη μας στο πλαίσιο προετοιμασίας του δεύτερού της άλμπουμ.
-Τι σημαίνει Infy Snow; Γιατί επιλέξατε αυτό το όνομα και τι αντιπροσωπεύει;
-Το Infy προέρχεται από το “Infernity”, το ICQ ψευδώνυμο που μου έδωσε ο φίλος μου όταν ήμουν 13 ετών, και αποτελεί συνδυασμό των λέξεων «καταχθόνια αιωνιότητα». Οι πιο κοντινοί μου φίλοι συχνά με λένε Infy και πάντα μου άρεσε αυτό το όνομα. Επίσης λατρεύω τη χροιά του στο άπειρο. Τελικά αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω ως επίσημο όνομά μου, μαζί με το επώνυμο Snow (σημ. σημαίνει χιόνι). Πάντα ήμουν ένα κορίτσι του χειμώνα και μου αρέσει η αίσθηση του να είμαι μια μοναδική νιφάδα χιονιού. Όμως θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι δεν έπαιξε ρόλο και το «Song of Ice and Fire» του George R. R. Martin. Πάντα ένιωθα λίγο σαν ένα μπάσταρδο από το βορρά, αν καταλαβαίνεις…
-Πώς λειτουργεί η μουσική βιομηχανία σε μια χώρα όπως το Ισραήλ;
-Η μουσική βιομηχανία είναι σκληρή στο Ισραήλ όπως σε κάθε άλλο τόπο. Ο κόσμος δεν θέλει να πληρώνει για την τέχνη, το αντιλαμβάνονται σαν ένα χόμπι και όχι σαν μια «πραγματική δουλειά» ακόμη και όταν γίνεται επαγγελματικά.
Και έπειτα είναι μια σχετικά μικρή χώρα και με μια μικρότερη εναλλακτική σκηνή. Δεν μπορώ να εξελιχθώ μέσα στο Ισραήλ χωρίς να χρησιμοποιήσω περισσότερο τοπικά ήδη μουσικής τα οποία δεν με εκφράζουν πάντα.
-Πώς είναι η σκηνή στο χώρο της metal μουσικής στη χώρα; Υπάρχουν συγκροτήματα και συναυλιακοί χώροι; Και το κοινό πώς συμμετέχει;
-Η metal σκηνή είναι σχετική μικρή και ένα μεγάλο μερίδιό της αποτελείται από τα άτομα που είναι μέλη σε μπάντες. Οπότε υπάρχει περισσότερη προσφορά σε συναυλίες απ’ ότι ζήτηση, και αυτό δεν είναι και τόσο ωραίο. Όμως δεν είναι μισοάδειο το ποτήρι… Ειδικά η νέα γενιά των metalheads είναι πολύ ένθερμη και ζωντανή και ασχολείται με τη μουσική.
-Παρά το γεγονός πως είστε νέα, τραγουδάτε αρκετά χρόνια. Πώς αποφασίσατε να γίνετε τραγουδίστρια και μουσικός;
-Με είχε καλέσει ένας παλιός φίλος και συνάδελφος ο Omri Lahav στο στούντιο που είχε στο σπίτι του για να ηχογραφήσουμε κάποια από τα παλιά μου τραγούδια. Πριν προλάβει να κυλήσει μια χιονοστιβάδα είχα ήδη αποφασίσει πως ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ και με βοήθησε να το φτιάξουμε μαζί. Μέχρι να κυκλοφορήσει ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου!
-Γεννηθήκατε στο Άμστερνταμ, ζείτε στο Ισραήλ και τραγουδάτε κυρίως στα Αγγλικά. Νιώθετε σαν καλλιτέχνης του κόσμου; Πως τα τραγούδια σας απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό;
-Πιστεύω πως η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Έχει τη δύναμη να συνδέει διαφορετικούς ανθρώπους σε ένα μοναδικό και βαθύ τρόπο, δημιουργώντας μια βαθύτερη και προσωπική κατανόηση.
Γράφω στα αγγλικά γιατί αγαπώ αυτή τη γλώσσα και με βοηθά να εκφράζομαι με περισσότερη ακρίβεια για το τι αισθάνομαι, απ’ ότι αν θα το έκανα σε άλλες γλώσσες.
Και ενώ η μουσική είναι περισσότερο προσβάσιμη με αυτό τον τρόπο, η γλώσσα έχει αποδειχθεί πως δεν είναι η κύρια αιτία που την κάνει λιγότερο ή περισσότερο mainstream.
Πάντως σχεδιάζω να παίξω λίγο με τις γλώσσες, πιθανότατα με τα Εβραϊκά στο επόμενό άλμπουμ μου, να πειράξω το μη εκπαιδευμένο αυτό σε ακούσματα πιο εξωτικά.
-Ποιος ο ρόλος της θρησκείας στην καθημερινή ζωή στο Ισραήλ και πως αυτό έχει επίδραση στη μουσική;
- Η θρησκεία είναι συνυφασμένη με τους νόμους και το πνεύμα που υπάρχει στη χώρα, αν και η πλειοψηφία δεν είναι θρήσκα. Ειδικά στο μέρος όπου μένω, κοντά στο Τελ Aβίβ η θρησκεία παίζει ένα μικρό ρόλο στον πολιτισμό. Ωστόσο η πιο δημοφιλής μουσική στο Ισραήλ έχει ήχους που πηγάζουν από ανατολίτικες και αραβικές κουλτούρες και τραγουδούν για τον Θεό σχεδόν τόσο συχνά όσο τραγουδούν για την αγάπη και για τις πληγωμένες καρδιές.
-Πρόσφατα επισκεφθήκατε τη Θεσσαλονίκη για να ξεκινήσετε μια νέα συνεργασία. Πείτε μας δυο λόγια για αυτήν; Τι σχεδιάζετε να κάνετε;
-Οι Tiamat ήταν από τις πρώτες μέταλ μπάντες που αγάπησα πιθανότατα στην ηλικία των 13. Τον τελευταίο χρόνο ένιωσα περισσότερο συνδεδεμένη με αυτήν. Χωρίς πολλή σκέψη, ακολούθησαν το ένστικτό μου και επικοινώνησα με τον Johan Edlund, τον εγκέφαλο των Tiamat. Σκέφτηκα ότι θα ήταν μια τέλεια επιλογή να συνεργαστώ μαζί του στην ετοιμασία του δεύτερου άλμπουμ μου. Γι’ αυτό και ήρθα στη Θεσσαλονίκη! Είμαι ευτυχισμένη για αυτή την όμορφη νέα φιλία και είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον.
-Τι σας άρεσε από την επίσκεψή σας στην Ελλάδα;
-Ήταν η πρώτη φορά που ήρθα στη χώρα και μου άρεσε πολύ. Μοιάζει αρκετά με το Ισραήλ αν και είναι λίγο πιο εξωτική. Οι άνθρωποι είναι θερμοί όπως και ο καιρός, όλα ήταν πολύ οικεία. Όμως η αρχιτεκτονική και η ατμόσφαιρα πρόσθεταν μια πιο αριστοκρατική και ρομαντική όψη. Αλλά μου έλειψαν τα air-conditioners χαχα!
