Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
Το φθινόπωρο έφτασε, ημερολογιακά τουλάχιστον. Και είναι η εποχή της ανασυγκρότησης, των σκέψεων και των αποφάσεων. Οι διακοπές έχουν τελειώσει για τους περισσότερους και με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είμαστε δεν είμαστε μαθητές, αρχίζουμε μπαίνουμε και ψυχολογικά στη νέα εποχή.
Τι καλύτερο λοιπόν από ένα βιβλίο για να αξιοποιήσουμε το χρόνο μας πιο εποικοδομητικά; Σας προτείνουμε μερικά αναγνώσματα για να σας συντροφεύσουν.
«Το κόκκινο τανγκό»
Ένα βιβλίο που ξεκίνησε για τηλεοπτική σειρά, όμως ποτέ δεν κατόρθωσε να φτάσει στη μικρή οθόνη. Ο Κώστας Κουτσομύτης, το 1993 είχε μόλις τελειώσει τα γυρίσματα από το «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» του Κώστα Μουρσελά και δούλευε την «Εκτέλεση» του Φρέντυ Γερμανού. Δύο χρόνια πριν είχε βγει στο «φως» η αλήθεια για το θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη, του ανθρώπου που η ζωή του ταυτίστηκε με το ΚΚΕ. Δεν είχε πεθάνει από φυσικά αίτια, αλλά είχε αυτοκτονήσει.
Η ιδέα για «Το κόκκινο τανγκό» είχε μπει στο μυαλό του Κουτσομύτη για να γίνει μια τηλεοπτική σειρά που να βασίζονταν στο βίο του Ζαχαριάδη. Μαζί με συνεργάτες από το γραφείο παραγωγής επισκέφθηκαν μέρη που είχε περάσει ο αρχηγός του ΚΚΕ και έφτασαν μέχρι και τη Σιβηρία. Ακολούθησαν συνεντεύξεις και εκτενής έρευνα. Οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας κατέστρεψαν το υλικό εποχής στα στούντιο με τα οποία θα συνεργάζονταν για την σειρά. Λίγα χρόνια μετά ήρθε και η κρίση. Το 2014 ο σκηνοθέτης σε μια συνομιλία που είχε με τον Ευάγγελο Μαυρουδή αποφάσισαν να γράψουν μαζί το μυθιστόρημα. Να δώσουν την ανθρώπινη πλευρά του Νίκου Ζαχαριάδη. Δυστυχώς ο Κουτσομύτης έφυγε από τη ζωή πριν καταφέρει να γυρίσει την τηλεοπτική σειρά (και πριν δει τυπωμένο το βιβλίο – σημ. πέθανε Μάρτιο του 2016, ενώ “Το κόκκινο τανγκό” βρισκόταν στη διαδικασία της έκδοσης).
Όμως η γραφή αυτού του μυθιστορήματος (εκδόσεις Κέδρος), που μπλέκει υπαρκτά πρόσωπα, άτομα που έχουν επηρεάσει την ιστορία με μυθοπλαστικούς χαρακτήρες, έχει ρυθμό που φέρνει στο νου μια τηλεοπτική σειρά, μια ταινία. Δεν γνωρίζω πώς θα εκλάβουν το εγχείρημα αυτό οι οπαδοί της αριστεράς, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που έχει συνδεθεί όσο λίγα με μια κρίσιμη περίοδο στην ιστορία του τόπου. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πιο ανθρώπινη ματιά στο Νίκο Ζαχαριάδη. Σκεφτείτε τις βιογραφικές ταινίες, ποτέ δεν συμφωνούμε απόλυτα με αυτά που βλέπουμε, όμως τα παρακολουθούμε.
Δεν είναι μόνο οι Ελληνικοί δρόμοι και τα ελληνικά έργα που έχουν κακοτεχνίες, ή που για να γίνουν έπεσαν μίζες, έγιναν σπατάλες χρημάτων. Στον «Υπερσιβηρικό» ο Κρίστιαν Γουόλμαρ γράφει για το πώς κατασκευάστηκε το έργο: από τη σύλληψη στην υλοποίηση, τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που έπρεπε να υπερνικήσουν οι κατασκευαστές, αλλά και όσους απέκτησαν κέρδος από αυτό το έργο. Παράλληλα επισημαίνει το ρόλο που έπαιξε η γραμμή αυτή στην έκβαση πολέμων και συρράξεων (Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, Ρωσικός Εμφύλιος).
Ένα ένθετο στο μέσο του βιβλίου με φωτογραφικό υλικό, κυρίως από το παρελθόν, εμπλουτίζει την έκδοση (κυκλοφορεί από τι εκδόσεις «Ψυχογιός»). Κι αν σας λείπει ο χρόνος και το χρήμα για να κάνετε το ταξίδι μπορείτε απλά να διαβάσετε το βιβλίο και να ταξιδέψετε με τη σκέψη…!
«Το ηλεκτρικό πρόβατο»
Στο μέλλον, μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο οι άνθρωποι έχουν μολυνθεί από ραδιενεργή σκόνη. Κάποιοι έχουν πάει στον Άρη. Οι περισσότεροι όμως έχουν από ένα ζώο. Πραγματικό (που έχει μεγαλύτερη αξία) ή ηλεκτρικό. Όπως και ο ήρωάς μας, ο Ρικ Ντέκαρτ που είναι κυνηγός επικηρυγμένων ανθρωποειδών. Η μάχη ανθρώπων και μηχανών μαίνεται. Και ο Ρικ πρέπει να σκοτώσει 6 ανθρωποειδή για να πάρει τα χρήματα και να αγοράσει ένα πραγματικό ζώο. Θα ερωτευτεί, θα κυνηγήσει, θα κυνηγηθεί και στο τέλος;
Καλύτερα να το αφήσουμε στους αναγνώστες να το ανακαλύψουν. «Το ηλεκτρικό πρόβατο» του Φίλιπ Κ. Ντικ (εκδ. Κέδρος) είναι το μυθιστόρημα που ενέπνευσε την ταινία «Blade runner». Οπότε οι λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας θα το διαβάσουν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον (αν δεν το έχουν κάνει ήδη). Οι υπόλοιποι απλά θα δουν πόσο προφητική, σε ορισμένα σημεία, είναι η γραφή του μη αναγνωρισμένου στην εποχή του αυτού συγγραφέα.
