Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Έτοιμος να «εισβάλλει» για 4η φορά στην «Αυλή των θαυμάτων» είναι ο Κώστας Τσιάνος. Αυτές τις μέρες κάνει τις τελικές πρόβες για το αγαπημένο του αυτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη το οποίο αυτή τη φορά σκηνοθετεί για λογαριασμό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για τις 7 Οκτώβρη στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός).
«Είναι ένα κλασσικό έργο που ασχολείται με πραγματικά προβλήματα και θέματα της ελληνικής κοινωνίας και δημιούργησε χαρακτήρες αντιπροσωπευτικούς της ελληνικής ζωής» μάς είπε μεταξύ άλλων ο κ. Τσιάνος σε τηλεφωνική συνέντευξη που μας παραχώρησε. Πρόσθεσε πως δυστυχώς το έργο παραμένει επίκαιρο με πολλούς νέους να μην έχουν μέλλον και να νιώθουν ανασφάλεια, αστάθεια, και να αναγκάζονται να μεταναστεύουν. Μιλώντας για το θέατρο στην επαρχία είπε πως επικρατεί ο ερασιτεχνισμός, και πως οι τέχνες μετά την Μελίνα Μερκούρη δεν βρήκαν κάποιον που να τις στηρίζει τόσο πολύ.
«Η χώρα μας υποφέρει από τον ερασιτεχνισμό γενικά, γιατί είναι ένα κράτος ερασιτεχνικό. Και αυτό συμβαίνει σε πολλούς τομείς. Δεν μπορείς να κάνεις ερασιτεχνική ιατρική ή ερασιτεχνική διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο», σχολίασε ο σκηνοθέτης.
-«Η Αυλή των θαυμάτων» είναι ένα έργο που το έχετε ανεβάσει και παλαιότερα. Τι είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό για εσάς;
-Δεν είναι ξεχωριστό μόνο για μένα, αλλά και για όλους πιστεύω. Είναι ένα έργο ορόσημο της ελληνικής δραματουργίας γιατί μετά την «Αυλή των θαυμάτων» πολλοί επηρεάστηκαν από αυτήν, όπως ο Κεχαϊδης, ο Σκούρτης, ο Ευθυμιάδης, ο Ποντίκας. Άνοιξε δρόμους για την ελληνική γραφή… Παίζεται πάντα με επιτυχία, ασχολείται με πραγματικά προβλήματα και θέματα της ελληνικής κοινωνίας, δημιούργησε χαρακτήρες αντιπροσωπευτικούς της ελληνικής ζωής και είναι ένα έργο άριστα δομημένο και ο λόγος του είναι έξοχος, και ελληνικός θα έλεγα.
Εκφράζει την ψυχοσύνθεση του Έλληνα και όλα αυτά με μια μαεστρία μοναδική που κάνει αυτό το έργο μοναδικό και γι’ αυτό είναι κλασσικό και οφείλει να παίζεται και να ξαναπαίζεται.
-Είπατε πριν πως το έργο αυτό εκφράζει την ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Ο Καμπανέλλης έλεγε πως ήθελε να γράφει «έργα με όσο το δυνατόν γνησιότερη την προέλευσή τους από τον τόπο μας» και μέσα από τα κείμενά του ν' ανακαλύψει τον Έλληνα σαν σύγχρονο άνθρωπο. Πώς το κατάφερε αυτό;
-Ήταν ικανός, είχε και το ταλέντο και την γνώση. Μαθήτευσε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, ήταν παρατηρητής, παρακολουθούσε τους ανθρώπους γύρω του, αλλά και την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ήταν ένας ζωντανός ενεργός πολίτης.
-Σήμερα θα μπορούσε να γίνει μια σύγκριση της κοινωνίας μας με αυτήν που αφηγείται «Η Αυλή των θαυμάτων»;
-Σύγκριση εξωτερική δεν μπορεί να υπάρξει. Οι μικρές κοινότητες που έμεναν τότε σε αυλές, τώρα δεν υπάρχουν πια και έχουμε τον περισσότερο κόσμο να μένει στις πολυκατοικίες, και να μην γνωρίζονται μεταξύ τους οι γείτονες, να υπάρχει το απρόσωπο στοιχείο.
Οι κοινωνικές συνθήκες όμως δεν έχουν αλλάξει. Αυτά που συμβαίνανε τότε συμβαίνουν και τώρα. Το έργο αναφέρεται στην ανασφάλεια, στην αστάθεια, στην ανεργία, στις φτωχικές κοινότητες που αναγκάζονται να μεταναστεύουν. Είναι τραγικά επίκαιρο. Δυστυχώς ακόμη και 60 χρόνια μετά συμβαίνουν τα ίδια, και οι νέοι δεν έχουν μέλλον.
Και όλα αυτά, επειδή ο Καμπανέλλης είναι ένας μέγας συγγραφέας, δεν τα γράφει ως ένα βαρύγδουπο δράμα, αλλά χρησιμοποιεί και το χιούμορ. Όπως και στη ζωή μας…. Οι άνθρωποι και στην μεγαλύτερή τους δυστυχία θα βρουν τρόπο να διασκεδάσουν την τραγική τους κατάσταση. Είναι γνωστό ότι στις κηδείες όταν ξενυχτάνε τον νεκρό λένε και τα περισσότερα ανέκδοτα.
-Ήσασταν ένας καλλιτέχνης που επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και υπηρέτησε το θέατρο από εκεί για πολλά χρόνια. Θα λέγαμε πως κάνατε καλλιτεχνική αποκέντρωση με το «Θεσσαλικό Θέατρο» στη Λάρισα. Σήμερα μπορεί να το κάνει αυτό κανείς;
-Γίνεται…. Όμως δυστυχώς εκτός από τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., τα οποία το υπουργείο Πολιτισμού και πολλοί δήμοι τα έχουν παρατήσει, στην επαρχία ακμάζει το ερασιτεχνικό θέατρο, που δεν είναι το καλύτερο πράγμα. Η χώρα μας υποφέρει από τον ερασιτεχνισμό γενικά, γιατί είναι ένα κράτος ερασιτεχνικό. Και αυτό συμβαίνει σε πολλούς τομείς. Δεν μπορείς να κάνεις ερασιτεχνική ιατρική ή ερασιτεχνική διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο. Ειδικά με το θέατρο έχει παραγίνει το κακό. Όχι ότι δεν πρέπει να υπάρχει ερασιτεχνικό θέατρο, αλλά να μην μιμείται τα κακά του επαγγελματικού θεάτρου.
Το θέατρο δεν βοηθιέται τώρα. Η Μελίνα πραγματικά θέλησε να βοηθήσει τις τέχνες και γι’ αυτό εξάλλου άφησε και μεγάλο πολιτιστικό έργο.
Απλά δεν ακολούθησαν πολύ οι άλλοι υπουργοί Πολιτισμού. Βεβαίως υπάρχει και η κρίση, δεν υπάρχουν χρήματα κ.ο.κ..
"Η χώρα μας υποφέρει από τον ερασιτεχνισμό", δήλωσε ο σκηνοθέτης
-Για την επιστροφή στο ΚΘΒΕ;
-Με κάλεσε ο Γιάννης Αναστασάκης και μου πρότεινε να σκηνοθετήσω το έργο αυτό που το αγαπώ πραγματικά. Αποφάσισα να εργαστώ εδώ, με πολλή συγκίνηση στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ένα θέατρο με μεγάλη σημασία, όχι μόνο για την Βόρειο Ελλάδα μα και για όλη την χώρα. Έτσι θα «εισβάλλω» στην Αυλή των θαυμάτων για 4η φορά!
Και σε αυτό μου το ταξίδι, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο τους ηθοποιούς όσο και το διοικητικό και το τεχνικό προσωπικό.
Θέλουμε να αρέσει στον κόσμο η παράσταση που ετοιμάσαμε.
Παραστάσεις: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00. Είσοδος: Τετάρτη και Πέμπτη 5€, Παρασκευή 10, 8 και 7€, Σάββατο και Κυριακή 13, 10 και 8 €. Ισχύουν ατέλειες, ενώ διατίθεται και συγκεκριμένος αριθμός δωρεάν προσκλήσεων για ανέργους. Πληροφορίες: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, www.ntng.gr,Τ. 2315 200 200.
