Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Θοδωρής Γκόνης: «Όλοι έχουμε κάτι Αμλετικό»

Ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με το θεατρικό έργο «Ο πατέρας του Άμλετ» του Μάνου Ελευθερίου που θα ανεβεί από 25/12 στο Θέατρο Αθήναιον

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Είναι γνωστή η αγάπη του Μάνου Ελευθερίου για τον Σαίξπηρ. Αυτή τη φορά θα δούμε ένα θεατρικό του έργο για τον Άμλετ, εστιασμένο όμως στον πατέρα του διάσημου ήρωα του Σαίξπηρ.

«Χρόνια τώρα ο Μάνος μελετάει τον Άμλετ, τους μονολόγους, τις μεγάλες σκηνές στις παλιές, μυθικές μεταφράσεις του Περβάνογλου και του Δαμιράλη. Μετράει φόνους, βλέπει τα αίματα, το φαρμάκι, το δηλητήριο να στάζει, να κυλά, να μπαίνει στη φλέβα με τον ασπασμό, με το φιλί. Το αδελφικό», αναφέρει ο Θοδωρής Γκόνης που θα σκηνοθετήσει το πρώτο θεατρικό έργο του Μάνου Ελευθερίου με τίτλο «Ο Πατέρας του Άμλετ» το οποίο από τα Χριστούγεννα θα ανεβεί στη σκηνή του θεάτρου Αθήναιον (Βασ. Όλγας 35, Τηλέφωνο 2310 832 060).

Πρόκειται για έναν μονόλογο τον οποίο ερμηνεύει ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ο οποίος γίνεται η φωνή του επιβλητικού και μελαγχολικού πατέρα του Άμλετ και μας μεταφέρει στον κόσμο του, για να μας θυμίσει πως ο Άμλετ είμαστε εμείς.

«Ο Μάνος αγαπάει τον Σαίξπηρ και τον Άμλετ. Είναι ένα κείμενο που το ξέρει σχεδόν απ’ έξω στις παλιές μεταφράσεις του Δαμιράλη και του Περβάνογλου. Και διαλέγει τον πατέρα του Άμλετ για να πει τα δικά του. Είναι μια διαθήκη του Μάνου Ελευθερίου. Και ο καλύτερος τρόπος για να πει κανείς τα δικά του είναι μέσα από μια μάσκα σημαντική και σπουδαία. Και ο πατέρας του Άμλετ είναι μια τέτοια μάσκα», δήλωσε ο κ. Γκόνης σε μια τηλεφωνική συζήτηση που είχαμε μαζί του λίγο πριν το ανέβασμα της παράστασης στην πόλη μας. Και συμπλήρωσε: «Ο Μάνος είναι ένας ταπεινός άνθρωπος και αυτό φαίνεται και μέσα από τα τραγούδια και τα κείμενά του. Μιλά από την πλευρά των ταπεινών και καταφρονεμένων, αλλά όπως θα μιλούσε ένας βασιλιάς, ένας άρχοντας, χωρίς φόβο και μιζέρια. Και ο λόγος του είναι ποιητικός. Πρέπει κανείς να τον αποκρυπτογραφήσει, είναι γραμμένος με τα υλικά που ξέρει να γράφει ο Μάνος. Εμείς, με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και τον σκηνογράφο τον Ανδρέα Γεωργιάδη, προσπαθήσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε αυτή τη γραφή και να τη φέρουμε στο θέατρο. Αυτό που κάνει ο Χρήστος είναι ένας άθλος. Είναι μόνος του μία ώρα και δέκα λεπτά πάνω στη σκηνή και μεταφέρει μέσα από τον πατέρα του Άμλετ τον λόγο του Μάνου Ελευθερίου».

Τι είναι αυτό που κάνει τον Άμλετ να αντέχει στον χρόνο, τον ρωτάμε. «Έτσι κι αλλιώς ο Άμλετ είμαστε όλοι εμείς, όλοι έχουμε κάτι Αμλετικό», μας απαντά. Και συμπληρώνει: «Είναι ένας άνθρωπος που θέλει να δράσει και δεν δρα, ο άνθρωπος που έχει έναν λόγο να ζήσει και δεν ζει, αλλά συνομιλεί με τον θάνατο, όταν βλέπει τη νεκροκεφαλή του Γιόρικ. Ο Άμλετ ενώ ζει, δεν ξέρει την τέχνη της ζωής, όπως πολλοί από εμάς δεν την ξέρουν. Και γι’ αυτό ταυτιζόμαστε. Το ότι ζούμε δεν σημαίνει ότι ξέρουμε και πώς να ζούμε. Ο Άμλετ έχει πάρει επάνω του αυτή την αμαρτία και από τότε “βασανίζει” τους ανθρώπους του θεάτρου που όποτε μπλέκουν σε αυτή την αράχνη που λέγεται Άμλετ δυσκολεύονται πολύ (γέλια)».

Ο κ. Γκόνης είχε συχνή επικοινωνία με τον κ. Ελευθερίου την περίοδο γραφής του έργου. «Μου διάβαζε αυτό το κείμενο από το τηλέφωνο γιατί μένω στην Καβάλα τα τελευταία χρόνια λόγω και του Φεστιβάλ Φιλίππων και του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, κι αυτός στην Αθήνα. Του το ζήτησα να το σκηνοθετήσω, μου το αρνήθηκε, με τρόπο όμως που σήμαινε ναι. Και την επόμενη μέρα μου το ταχυδρόμησε», μάς είπε αναφερόμενος στο πώς προέκυψε η συνεργασία για αυτή τη δουλειά. Οι δυο τους βέβαια έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν.

Στον «Πατέρα του Άμλετ» ο σκηνοθέτης μάς είπε πως ο Ελευθερίου έχει εντάξει κομμάτια από τις μεταφράσεις του Άμλετ που έκανε ο Περβάνογλου (1850) και ο Δαμιράλης (1898) που είναι στην καθαρεύουσα.

Όμως μεταφέρει την υπόθεση στον τόπο μας. «Αυτό γίνεται γιατί ο Μάνος δεν ζει στην Δανία ή  στην Αγγλία, αλλά στην Αθήνα και στην Ερμούπολη. Και εκεί βάζει τον ήρωά του, με τον τρόπο που ξέρει», εξήγησε ο σκηνοθέτης, ενώ τόνισε πως χαίρονται που με την παράστασή τους τιμούν ένα τόσο σημαντικό δημιουργό, όπως είναι ο Μάνος Ελευθερίου. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα έρθουμε στη Θεσσαλονίκη και περιμένουμε τους θεατές να δουν τον Μάνο και τον Χρήστο. Θα κάνουμε τις γιορτές στην πόλη σας και περιμένουμε τους κατοίκους να έρθουν να δουν το έργο και να τιμήσουν τον Μάνο Ελευθερίου που σε αυτή την ηλικία εργάζεται ακόμη, γράφει και δεν γκρινιάζει. Είναι ένας από τους ελέφαντες της ζωής. Δεν έμειναν και πολλοί. Αξίζει λοιπόν να δούμε τι έχει γράψει…», συμπλήρωσε ο σκηνοθέτης.

Παραστάσεις: Δευτέρα 25 έως Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017 στις 21.00, Δευτέρα 1 Ιανουαρίου έως Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018 στις 21.00 (εκτός Τετάρτης 3 Ιανουαρίου). Διάρκεια παράστασης: 70’ (χωρίς διάλειμμα)

Είσοδος:  Πώληση εισιτηρίων από 17/12 στα Public, μέσω της ιστοσελίδας tickets.public.gr TicketServices - τηλεφωνικά στο 210 72 34 567 και μέσω της ιστοσελίδας www.ticketservices.gr, Ταμείο του Θεάτρου Αθήναιον: 13€ γενική είσοδος, 10€ φοιτητικό, ανέργων. Παραγωγή: Μικρή Άρκτος. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ