Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Την ιστορία της «Λολίτας» του Ναμπόκοφ από μια άλλη οπτική γωνία δίνει ο Χρήστος Καρασαββίδης μέσα από το έργο του «Lolita Reversed», που, μετά τον επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων του στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στο Θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις, έρχεται στη Θεσσαλονίκη από τις 5 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Αριστοτέλειον.
Στην παράσταση θα δούμε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της Λολίτας, σε ένα περιβάλλον που φέρνει στο νου όνειρο, με τα 320 μαξιλάρια που πλημμυρίζουν τη σκηνή, τα οποία μάλιστα ράφτηκαν όλα στο χέρι.... «Το βιβλίο του Ναμπόκοφ είναι γραμμένο στη λογική της εξομολόγησης του καθηγητή Χάμπερτ μέσα από τη φυλακή κι άρα βλέπουμε μόνο τη δική του οπτική των πραγμάτων, όχι τις σκέψεις των άλλων ηρώων, όχι τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της Λολίτας» μάς εξήγησε ο κ. Καρασαββίδης που υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Προσθέτει πως η «Λολίτα» είναι ένα επίκαιρο κείμενο γιατί θίγει μια ιστορία παράνομου κι ακραίου έρωτα.
«Δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από την εποχή του Ναμπόκοφ. Από το 1955 που εκδόθηκε η Λολίτα μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι συνεχίζουμε να είμαστε θύματα των πιο κρυφών μας επιθυμιών και των πιο μεγάλων μας παθών», σχολίασε ο δημιουργός.
-Τι είναι το Lolita Reversed; Πόσο βασιστήκατε πάνω στο μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ και τι έχετε αλλάξει;
-Η «Lolita Reversed» είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την «Λολίτα» του Ναμπόκοφ, αλλά εξολοκλήρου καινούριο. Στην ουσία έχω κρατήσει τη σχέση μεταξύ του καθηγητή (που σ΄αυτή την εκδοχή έχει γίνει σκηνοθέτης) με την ανήλικη Λολίτα (Νίνα στο έργο) και την έχω ξαναγράψει μπολιάζοντάς την με άλλες δυο ιστορίες και με σκέψεις μου πάνω στον έρωτα και τις διαπροσωπικές σχέσεις εν γένει.
Ο Χρήστος Καρασαββίδης
-Το «reversed» με ποια έννοια χρησιμοποιείται στον τίτλο της παράστασής σας;
-Το βιβλίο το Ναμπόκοφ είναι γραμμένο στη λογική της εξομολόγησης του καθηγητή Χάμπερτ μέσα από τη φυλακή κι άρα βλέπουμε μόνο τη δική του οπτική των πραγμάτων, όχι τις σκέψεις των άλλων ηρώων, όχι τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της Λολίτας. Στην «Lolita Reversed» προσπαθούμε να μπούμε και στο μυαλό της Λολίτας και να δούμε τα πράγματα μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Και σε ένα δεύτερο αλλά ουσιαστικό επίπεδο να δούμε όλη την ιστορία και το μύθο της Λολίτας από μια άλλη οπτική γωνία.
-Πρόκειται για ένα κείμενο που θίγει ένα θέμα ταμπού και προτού δημοσιευτεί ο συγγραφέας του είχε ενδοιασμούς για το αν θα χρησιμοποιούσε το όνομά του, αλλά και για τις αντιδράσεις τόσο των εκδοτών, όσο και των αναγνωστών. Παραμένει επίκαιρο το θέμα του κι αν ναι, γιατί; Και τί έχει αλλάξει από τότε;
-Πρόκειται για ένα θέμα πολύ ευαίσθητο που ένας τρόπος να μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτό είναι η τέχνη. Ασφαλώς και παραμένει επίκαιρο καθώς ο έρωτας, γιατί στην πραγματικότητα με μια ιστορία παράνομου κι ακραίου έρωτα καταπιανόμαστε, είναι το πλέον διαχρονικό ζήτημα στην τέχνη. Δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από την εποχή του Ναμπόκοφ. Από το 1955 που εκδόθηκε η Λολίτα μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι συνεχίζουμε να είμαστε θύματα των πιο κρυφών μας επιθυμιών και των πιο μεγάλων μας παθών.
-Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε αυτό το μυθιστόρημα στη σκηνή;
-Πάντα η Λολίτα υπήρχε στο μυαλό μου ως μια μεγάλη θεατρική πρόκληση. Τόσο το μέγεθος του μύθου, όσο και η ομορφιά της ποιητικής γλώσσας, ήταν στοιχεία που έκαναν να θέλω να παραστήσω σκηνικά αυτή την ιστορία. Ξανάγραψα λοιπόν το κείμενο από την αρχή για να γίνει πιο σύγχρονο και με αφορμή την ιστορία της Λολίτας μπόρεσα να μιλήσω για ένα μεγαλύτερο πλαίσιο ανθρωπίνων σχέσεων.
-Έχετε επιλέξει να γεμίσετε τη σκηνή με πολλά μαξιλάρια. Γιατί και τί συμβολίζουν;
-Μαζί με την σκηνογράφο και συνεργάτριά μου, την εικαστικό Ηλέκτρα Σταμπούλου, καταλήξαμε στην ιδέα των ατελείωτων μαξιλαριών προκειμένου να δώσουμε αφενός μια ονειρική ατμόσφαιρα κι αφετέρου να δημιουργηθεί μια ρευστή αίσθηση των πραγμάτων, σαν να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση η οποία μπορεί από στιγμή σε στιγμή να αλλάξει. Κι υπερθεματίζοντας, να πω πως τα 320 μαξιλάρια που πλημμυρίζουν τη σκηνή είναι όλα ραμμένα στο χέρι.
-Τί είναι υποκριτική για εσάς;
-Υποκριτική είναι ένας τρόπος να ζεις πολλές ζωές σε μία, να βιώνεις δεκάδες συναισθήματα σε μιάμιση ώρα, να ερωτεύεσαι πάνω σε μια σκηνή, να κάνεις αληθινή μια σύμβαση.
-Τί ελπίζετε για το μέλλον και τί διεκδικείτε στο παρόν;
-Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω ακριβώς γιατί και στο μέλλον θα ήθελα να μπορώ να κάνω παραστάσεις με την ίδια ελευθερία κι άγνοια κινδύνου που τις κάνω τώρα, να διατηρήσω αυτή την έμφυτη παρόρμηση του καλλιτέχνη που με έκανε να κάνω παραστάσεις όπως η «Lolita Reversed» και τα «Τέσσερα Κοριτσάκια» που αυτή τη στιγμή παίζονται στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις. Θέλω να μπορώ να αδράχνω τη μέρα μου και μέσα στην θεατρική ακαμψία, εγώ, να μένω ζωντανός.
-Αν μπορούσατε να καταργήσετε τους νόμους του σύμπαντος και τα όρια του χρόνου με ποιόν θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής και γιατί;
-Με τον Στιβ Μακουΐν. Για όλη την πορεία της ζωής και της τέχνης του.
-Μετά τη Θεσσαλονίκη τί θα ακολουθήσει;
-Μετά τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αριστοτέλειον, η Lolita Reversed θα ταξιδέψει στα Ιωάννινα και στην Πάτρα, ενώ ταυτοχρόνως, στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις παίζεται η νέα παράσταση που εγώ κι οι συνεργάτες μου ετοιμάσαμε, το νέο μου έργο «Τα Τέσσερα Κοριτσάκια», εμπνευσμένο από το ομώνυμο θεατρικό του Πάμπλο Πικάσο.
Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 16 ετών.
Θα παίζεται στο Θέατρο Αριστοτέλειον (Εθνικής Αμύνης 2, Τηλ 2310 262 051) από Δευτέρα 5 έως Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου ώρα 21:15. Διάρκεια 100 λεπτά. Εισιτήρια 15 €(κανονικό), 12 €(μειωμένο). Προπώληση Ηλεκτρονικά στο www.viva.gr (Online προσφορά μέχρι 4 Φεβρουαρίου 12 €).
Για τον Χρήστο Καρασαββίδη
Ο Χρήστος Καρασαββίδης είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (2014), εκπαιδευμένος στο σύστημα Στανισλάφσκι από τον Ανδρέα Μανωλικάκη, μέλος των Νέων Θεατρικών Συγγραφέων του Εθνικού Θεάτρου και τελειόφοιτος Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει σκηνοθετήσει στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στο θέατρο Θησείον, στο θέατρο 104, στο Bios κ.α. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, του Φεστιβάλ Αθηνών, του Bios κα. ενώ διετέλεσε βοηθός σκηνοθέτη του Δ. Χρονόπουλου σε παραστάσεις στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Έχει συγγράψει πέντε θεατρικά έργα (Lolita Reversed, Αδόκιμος Όρος, Περσινές Βροχές, Μη Χορέψεις, Μαύρη Ζάχαρη). Είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής δημιουργικής ομάδας «ΡαΚούν» η οποία κέρδισε το πρώτο βραβείο του Bob Festival 2014. Είναι ένας από τους νεότερους σκηνοθέτες που σκηνοθέτησαν στο Εθνικό Θέατρο.
