Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
“H διαφορετικότητα, η αναπηρία, ο αποκλεισμός, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, πάνω απ’ όλα όμως ο αληθινός έρωτας, αυτός που κινεί γη και ουρανό και μας κάνει να φτάνουμε στα άκρα” είναι τα θέματα που θίγονται στο νέο μυθιστόρημα της Κλαίρης Θεοδώρου με τίτλο «Η αγάπη που δεν άκουσες» (εκδ.Ψυχογιός) που θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 5/2/2018 και ώρα 19.00 στο βιβλιοπωλείο PUBLIC Τσιμισκή (Τσιμισκή 24, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 227288).
Η συγγραφέας και εκπαιδευτικός μίλησε για το πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει τα άτομα με αναπηρία και εστίασε στη σημασία που έχει η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης από μικρή ηλικία. Ανέφερε πως δυστυχώς η κοινωνία μας δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματά της και τα κρύβει κάτω από το χαλί, ενώ απαντώντας στο τι θέλει να πει μέσα από τις σελίδες του νέου της βιβλίου τόνισε πως ήθελε να σχολιάσει το τι είναι διατεθειμένος να θυσιάσει κανείς για την ευτυχία του αγαπημένου του προσώπου.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο;
-«Η αγάπη που δεν άκουσες» ξεκινά με την ιστορία μιας φάλαινας, της πιο μοναχικής φάλαινας του κόσμου, που οργώνει εδώ και είκοσι χρόνια τους ωκεανούς, προκειμένου να προσελκύσει με το τραγούδι της το ταίρι της. Λόγω όμως μιας γενετικής μετάλλαξης είναι καταδικασμένη να παραμένει για πάντα μόνη αφού εκπέμπει στα 52 hertz, συχνότητα που δεν ακούν οι άλλες φάλαινες. Παίρνοντας λοιπόν ως έναυσμα την αέναη μοναξιά αυτού του πλάσματος, το βιβλίο καταπιάνεται με θέματα όπως η διαφορετικότητα, η αναπηρία, ο αποκλεισμός, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, πάνω απ’ όλα όμως ο αληθινός έρωτας, αυτός που κινεί γη και ουρανό και μας κάνει να φτάνουμε στα άκρα. Γιατί τελικά ως ποιο σημείο είναι διατεθειμένος να φτάσει κανείς για τον έρωτα και τι ακριβώς έχει τη δύναμη να θυσιάσει; Και όλα αυτά διαδραματίζονται σε ένα απόκοσμο σκηνικό, σ’ ένα χωριό φάντασμα, που βυθίζεται και γίνεται ο υγρός τάφος ενός μικρού παιδιού.
-Το μυθιστόρημά σας μιλάει για την αγάπη, αλλά και για θέματα όπως η κακοποίηση, ο εκφοβισμός και ζητήματα που σχετίζονται με την αναπηρία. Πόσο τα παραπάνω θέματα βγαίνουν προς τα έξω; Και πόσο έχει βοηθήσει η τεχνολογία ως προς την ενημέρωση για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων;
-Ζούμε σε μια χώρα που δεν έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει τα πράγματα με ανοιχτό μυαλό και αυτό είναι κάτι που το βιώνουμε δυστυχώς καθημερινά. Εξακολουθούμε σαν κοινωνία να κρύβουμε τα προβλήματα μας κάτω από το χαλί και γενικότερα να αποφεύγουμε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και μας φαίνεται διαφορετικό από το δικό μας τρόπο σκέψης. Προσωπικά πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να είναι, να νιώθει, να σκέφτεται και να πιστεύει ό,τι τον εκφράζει, εφόσον αυτό δεν απειλεί ή βλάπτει άλλα άτομα. Όσον αφορά τώρα την τεχνολογία, σίγουρα βοηθάει στο να γίνουν κάποια πράγματα ευρύτερα γνωστά και άρα ίσως και πιο αποδεκτά, η χρήση της τεχνολογίας όμως θέλει πολλή προσοχή και δεν λειτουργεί πάντα προς όφελός μας. Ναι μεν πρέπει να αγκαλιάσουμε τις νέες τεχνολογίες και να εκμεταλλευτούμε το παράθυρο στον κόσμο που ανοίγουν, οφείλουμε όμως παράλληλα και να διατηρήσουμε την κριτική μας ματιά και να διαφυλάξουμε την προσωπικότητά μας.
-Πώς η κοινωνία και το εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζουν ένα άτομο με αναπηρία; Τι βλέπετε να συμβαίνει ως εκπαιδευτικός;
-Νομίζω πως είμαστε ακόμα αρκετά πίσω στον συγκεκριμένο τομέα, παρά τα όλο και περισσότερα βήματα που γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια. Πρέπει αρχικά να ωριμάσουμε ως κοινωνία και ως άνθρωποι. Αντί να απομονώνουμε ή ακόμα και να εκμεταλλευόμαστε τους πιο αδύναμους, πρέπει να τους δίνουμε τα κατάλληλα μέσα, ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Πρωταρχικό ρόλο λοιπόν σε όλα αυτά τα θέματα παίζει η παιδεία και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης από μικρή ηλικία. Είναι πολύ σημαντικό τόσο το σχολείο όσο και η οικογένεια να "οπλίζει" τα παιδιά με τις αξίες εκείνες που τα μαθαίνουν να σέβονται: τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Και αυτό ακριβώς προσπαθώ κι εγώ να πετύχω ως εκπαιδευτικός.
-Τι θέλετε να πείτε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας;
-Για μένα στο επίκεντρο του συγκεκριμένου βιβλίου βρίσκεται το ερώτημα “μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει κανείς για τον έρωτα”. Με έχει απασχολήσει πολλές φορές η σκέψη αυτή και τι είναι διατεθειμένος να θυσιάσει κανείς για την ευτυχία του αγαπημένου του προσώπου. Έτσι λοιπόν, η Ειρήνη, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, αγαπά χωρίς εγωισμό και υστεροβουλία, βάζει πάνω από όλα το να ζήσει ο αγαπημένος της το όνειρο του - ακόμα και αν αυτό το όνειρο δεν περιλαμβάνει την ίδια - και θυσιάζει τα πάντα στο βωμό της πεποίθησής της αυτής. Σωστό; Λάθος; Πράξη που προκαλεί συγκίνηση, οργή, απορία; Ο κάθε ένας από εμάς θα προβληματιστεί και θα κρίνει ανάλογα με τη δική του πραγματικότητα, τη δική του ψυχοσύνθεση.
Για το βιβλίο θα μιλήσει η συγγραφέας Σοφία Βόικου, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει η blogger Άννα Πατέρα. Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.
