Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

«Ο "Ορέστης" είναι ένα έργο που μιλάει για το σήμερα»

Ο Χρίστος Στυλιανού υποδύεται τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη που ανεβάζει αυτό το καλοκαίρι το ΚΘΒΕ

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Αυτό το καλοκαίρι το  Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανεβάζει την τραγωδία «ΟΡΕΣΤΗΣ» του Ευριπίδη. Η πρεμιέρα θα δοθεί στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη, την Πέμπτη 12 και Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018, στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Δάσους. Και η παράσταση, με την οποία το ΚΘΒΕ συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου 2018 (Παρασκευή 3 και Σάββατο 4 Αυγούστου 2018), θα παρουσιαστεί σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα σε νέα μετάφραση του ποιητή Γιώργου Μπλάνα και σε σκηνοθεσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Γιάννη Αναστασάκη.

«Ο Ορέστης είναι ένα έργο που μιλάει για το σήμερα. Πώς -και πόσο, αλήθεια- οι άνθρωποι ενηλικιωνόμαστε πραγματικά; Πόσο “πολίτες” είμαστε με ολοκληρωμένη άποψη και κοινωνική ταυτότητα; Και πόσο μπορούμε να ελέγξουμε τα πάθη και τα λάθη μας, να αντιληφθούμε αυτό που να λέμε “γενικότερο καλό” και να το αποδεχθούμε; Η βία που κυκλοφορεί δεν μπορεί να σταματήσει με τη βοήθεια του θεού παρά μόνο με τη δική μας παρέμβαση», μάς ανέφερε ο ηθοποιός Χρίστος Στυλιανού που θα υποδυθεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.

-Μετά την επιτυχία της παράστασης Επτά επί Θήβας κατεβαίνετε εκ νέου στην Επίδαυρο. Πώς νιώθετε για αυτό και τι ελπίζετε για τον Ορέστη;

-Η Επίδαυρος είναι της χώρος μαγικός ο οποίος ωστόσο έχει της δικές του “απαιτήσεις”. Νιώθω πολύ όμορφα που θα ξαναπάω. Οι Επτά επί Θήβας ήταν μια πολύ ευτυχής συγκυρία όπου συνέτρεξαν πολλοί παράγοντες και αποτέλεσε και για μένα ένα σημείο αναφοράς. Στον Ορέστη οι συνθήκες που διαμορφώνονται είναι εξίσου ευνοϊκές υπό την έννοια ότι οι συνεργάτες, οι συνάδελφοι, το όλο κλίμα, έχουν κάτι το ξεχωριστό. Υπάρχει αγάπη και σεβασμός για αυτό που κάνει ο καθένας και ο καθένας είναι εκεί για να στηρίξει τον άλλο. Ούτως ή άλλως, για μένα σημασία έχουν οι ωραίες και ολοκληρωμένες συνεργασίες όπου συναντιούνται άνθρωποι και μυαλά. Είναι μια παράσταση με σαφή πρόταση και οπτική και μιλάει χωρίς φόβο και με πάθος. Ελπίζω μόνο να μην βρέχει!

-Πώς θα περιγράφατε την συγκεκριμένη τραγωδία του Ευριπίδη; Ποιες οι ιδιαιτερότητές της, ποιες οι δυσκολίες της;

- Ο Ορέστης είναι σχεδόν θρίλερ! Καταρχάς είναι ένα έργο γραμμένο σε μια εποχή όπου η Αθήνα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, η δημοκρατία έχει απομυθοποιηθεί, η Εκκλησία του Δήμου έχει γίνει έρμαιο των δημαγωγών και αυτό το σύστημα γεννάει βία. Ο Ευριπίδης “πειράζει” το μύθο και περνώντας από την κριτική συζήτηση περί δικαίου, ευθύνης και θεϊκής παρέμβασης καταλήγει στο τέλος σε ένα αμόκ βίας όπου ο κύκλος του αίματος αντί να κλείσει πάει να ανοίξει ακόμα περισσότερο. Υπάρχουν συνεχείς ανατροπές, έντονες συναισθηματικά σκηνές οι οποίες ξεφεύγουν από τα όρια της λογικής στην κατάληξή τους και στο τέλος απομένει ξεγυμνωμένος ο άνθρωπος -και η εικόνα του- σε μια βαθιά υπαρξιακή κρίση.

-Ο Ορέστης, όπως και άλλοι ήρωες στο έργο, φαίνεται πως είναι σαν ένα έρμαιο της θέλησης των θεών. Πόσο αυτό συμβαίνει πραγματικά; Και πόσο ο άνθρωπος μεταθέτει δικά του λάθη και πάθη, στη θέληση του Θείου ή μιας ανώτερης δύναμης;

-“Εγώ ξέρω πως όλοι για σας θεούς δουλεύουμε εδώ κάτω. Δούλοι σας είμαστε, όποιοι κι αν είναι” απαντάει ο Ορέστης στον Μενέλαο στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τη στήριξή του. Ωστόσο καθίσταται σαφές, όσο προχωράει το έργο, πως αυτή δεν είναι η μόνη απάντηση. Ο Ορέστης βρίσκεται μέσα σε μια δίνη όπου στο μυαλό του μπλέκονται η θεϊκή εντολή, το δίκαιο, η τιμωρία, αλλά και οι δικές του τύψεις για το έγκλημα που διέπραξε. Παράλληλα, ένα γενικό χαρακτηριστικό των ηρώων –κι όχι μόνο του Ορέστη- είναι η μετάθεση ευθυνών μέσα από την οποία επιχειρούν να ακυρώσουν τα δικά σας λάθη. Νομίζω πως αυτό θέλει να υποδείξει ο Ευριπίδης. Πως όσο αποφεύγουμε οι άνθρωποι να πάρουμε θέση μπροστά στα θέματα που σας απασχολούν πραγματική λύση δεν θα βρεθεί.

-Ο κ. Αναστασάκης σας επέλεξε ακόμη μια φορά σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Νιώθετε ως το αγαπημένο του παιδί;

-Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τον Γιάννη Αναστασάκη. Η πρότασή του για τον ρόλο του Ορέστη ήταν άκρως τιμητική για μένα και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και μου δείχνει και στην πορεία των προβών. Αυτή τη συνεργασία στο σύνολό της εξελίχθηκε με δημιουργικό τρόπο, ελεύθερο πνεύμα χωρίς αγκυλώσεις και στεγανά στην οπτική μας και πιστεύω πως έχει λόγο στα πράγματα.

-Στη σκηνή θα έχετε στο πλευρό σας την Ιωάννα Κολλιοπούλου που κέρδισε φέτος το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Πώς είναι η συνεργασία μαζί της;

-Η Ιωάννα είναι πολύ ξεχωριστό πλάσμα. Έχει μια απίστευτη ικανότητα να μπαίνει στην όλη διαδικασία με αθωότητα, με καθαρό μυαλό χωρίς βαρίδια και δεύτερες σκέψεις. Με απόλυτα συνεργατικό πνεύμα με διαθεσιμότητα και πίστη. Χαίρομαι πάρα πολύ που μοιραζόμαστε αυτό το ταξίδι κι έχω ήδη πάρει πολλά από αυτήν.

-Στο σκηνοθετικό του σημείωμα ο κ. Αναστασάκης λέει πως «από μηχανής θεοί δεν υπάρχουν πια». Εσείς τι πιστεύετε;

-Ο από μηχανής θεός που παρουσιάζεται την ύστατη στιγμή πριν την ολοκληρωτική καταστροφή μοιάζει να είναι το τελευταίο ειρωνικό σχόλιο του Ευριπίδη. Ο Απόλλωνας αποκαθιστά την τάξη των πραγμάτων με ένα λοξό τρόπο, ο οποίος στην ουσία νομιμοποιεί τις πράξεις βίας που έχουν προηγηθεί. Ο Ευριπίδης μοιάζει να υπενθυμίζει στους συμπολίτες του πως η ευθύνη για τη διολίσθηση της πόλης βαραίνει αποκλειστικά αυτούς. Μέσα από το λόγο του θεού υπογραμμίζει τις ευθύνες των πολιτών για την έκρηξη της βίας και την αξία της σύνεσης και του διαλόγου. “Και να τιμάτε την Ειρήνη, την υπέρτατη θεά.” Ο από μηχανής θεός είμαστε εμείς.

-Τι θα λέγατε στο κοινό για να έρθει στην παράσταση; 

-Ο Ορέστης είναι ένα έργο που μιλάει για το σήμερα. Πώς -και πόσο, αλήθεια- οι άνθρωποι ενηλικιωνόμαστε πραγματικά; Πόσο “πολίτες” είμαστε με ολοκληρωμένη άποψη και κοινωνική ταυτότητα; Και πόσο μπορούμε να ελέγξουμε τα πάθη και τα λάθη μας, να αντιληφθούμε αυτό που να λέμε “γενικότερο καλό” και να το αποδεχθούμε; Η βία που κυκλοφορεί δεν μπορεί να σταματήσει με τη βοήθεια του θεού παρά μόνο με τη δική μας παρέμβαση. Πόσο ακόμα θα υποφέρει η ανθρωπότητα για να το συνειδητοποιήσει αυτό;

Είσοδος: Προπώλησης 12 €, Κανονικό εισιτήριο 15 €, Φοιτητικό/ Ανέργων / Άνω των 65 / Ομαδικό 10 €, Σπουδαστές που εμπίπτουν στο πλαίσιο του Σύμφωνου Συνεργασίας που υπέγραψε το ΚΘΒΕ με το Υπουργείο Παιδείας: 8 €, ΑΜΕΑ & Συνοδοί ΑΜΕΑ: 8 € (Δωρεάν 20 θέσεις Ανέργων ανά παράσταση για τις παραστάσεις στο Θέατρο Δάσους και στο Βασιλικό Θέατρο).

Διάθεση εισιτηρίων από: www.ntng.gr, VIVA.GR, 11876, Ticketmaster, ΓΕΡΜΑΝΟΣ, SEVEN SPOTS, COSMOTE Shops, MEDIA MARKT.

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιάννης Θαβώρης

Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος

Κίνηση: Αλέξης Τσιάμογλου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική Διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης

Boηθός σκηνοθέτη: Σαμψών Φύτρος

Βοηθός Σκηνογράφου: Ελίνα Ευταξία

Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου

Οργάνωση Παραγωγής: Marleen Verschuuren

ΔΙΑΝΟΜΗ (με αλφαβητική σειρά):

Ιωάννα Κολλιοπούλου: Ηλέκτρα

Δάφνη Λαμπρόγιαννη: Ελένη

Νικόλας Μαραγκόπουλος: Αγγελιοφόρος

Δημήτρης Μορφακίδης:  Πυλάδης

Δημοσθένης Παπαδόπουλος:  Απόλλωνας

Μαριάννα Πουρέγκα: Ερμιόνη

Κώστας Σαντάς: Τυνδάρεως

Χρήστος Στέργιογλου: Τρώας

Χριστόδουλος Στυλιανού: Μενέλαος

Χρίστος Στυλιανού: Ορέστης

Χορός: Ελευθερία Αγγελίτσα, Μομώ Βλάχου, Στελλίνα Βογιατζή, Αναστασία Εξηνταβελόνη, Παυλίνα Ζάχρα, Μαρία Κωνσταντά, Χριστίνα Παπατριανταφύλλου, Μαρία Πετεβή, Ελίνα Ρίζου, Εύη Σαρμή, Χριστίνα Χριστοδούλου, Στυλιανή Ψαρουδάκη.

Από την έντυπη έκδοση του Τύπου Θεσσαλονίκης". Δημοσιεύτηκε στις 9/7/2018

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θεσσαλονίκη: Θεραπευτικές ενδείξεις για την αντιμετώπιση χρόνιου πόνου με κάνναβη
Επιστημονική εκδήλωση για τη φαρμακευτική κάνναβη θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου
Θεσσαλονίκη: Θεραπευτικές ενδείξεις για την αντιμετώπιση χρόνιου πόνου με κάνναβη