Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Μαθητικό θεατρικό φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο διοργανώνουν σήμερα στη Μονή Λαζαριστών, Σκηνή Σωκράτης Καραντινός το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος ευαισθητοποίησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για ζητήματα προσφύγων «Κι αν ήσουν εσύ;».
«Την Κυριακή 17 Μαρτίου, στη 1.00 το μεσημέρι, 130 μαθητές και μαθήτριες από 5 σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης, ανεβαίνουν στη σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών, για να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες παρουσιάζοντας θεατρικά δρώμενα και ταινίες που δημιούργησαν στα σχολεία τους. Η παράσταση γίνεται με αφορμή την 21η Μαρτίου, Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. Στο φεστιβάλ συμμετέχουν παιδιά και από το 3ο ΣΔΕ του Γενικού Καταστήματος Κράτησης Διαβατών με την ταινία “Όλοι ερχόμαστε από μακριά”, καθώς και παιδιά πρόσφυγες από το Θεατρικό Εργαστήριο Νεαρών Προσφύγων του Κ.Θ.Β.Ε.», εξήγησε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης η Αντιγόνη Τσαρμποπούλου που μαζί με την Τζένη Καραβίτη έχουν τον συντονισμό του φεστιβάλ.
Τη ρωτήσαμε πώς προετοίμασαν τα παιδιά την συμμετοχή τους και μας είπε ότι: «Με όχημα το θέατρο της επινόησης, δηλαδή παιχνίδια και αυτοσχεδιασμούς, τα παιδιά διερεύνησαν καλλιτεχνικά στην τάξη θεμελιώδη ερωτήματα, όπως “Ποιος είμαι εγώ;”, “Ποιος είναι ο άλλος;”, “Από πού ερχόμαστε;”, “Πού συναντιόμαστε;”, “Πώς θα ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα μαζί;”. Στην προσπάθειά τους αυτή είχαν την υποστήριξη των θεατροπαιδαγωγών Ιωάννας Μήτσικα και Σοφίας Βούλγαρη στο πλαίσιο του Προγράμματος «Κι αν ήσουν εσύ;», που υλοποιεί το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, και φυσικά των δασκάλων τους. Στην περίπτωση του εργαστηρίου νεαρών προσφύγων του ΚΘΒΕ τα παιδιά καθοδήγησαν οι θεατροπαιδαγωγοί Ειρήνη Ζώη και Μελίνα Χατζηγεωργίου και η ψυχολόγος-ψυχοδραματίστρια Φωτεινή Παπαχαραλάμπους.
Το φεστιβάλ είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας και εμπλέκονται δημιουργικά πολλά σχολεία που συνεργάζονται με το «Κι αν ήσουν εσύ;», εκτός από τα παιδιά που παίζουν στην παράσταση, είτε βοηθώντας στην κατασκευή των σκηνικών της παράστασης είτε με υλικό από εργαστήρια φωτογραφίας που έγιναν στα σχολεία τους σχετικά με τα όνειρα και τη ζωή τους».
Τι εντυπωσίασε την ίδια περισσότερο από τις ιστορίες που επέλεξαν να αφηγηθούν τα παιδιά; «Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία τα παιδιά διερεύνησαν ζητήματα της ταυτότητάς τους και προβληματίστηκαν για τη σχετικότητα του όρου “ξένος”, καθώς ανακάλυπταν κοινά στοιχεία στις ιστορίες που αφηγήθηκαν για την προέλευση των ονομάτων τους, τις μετακινήσεις των αγαπημένων τους προσώπων, τους χαρακτηριστικούς σταθμούς κυριολεκτικά και μεταφορικά, της προσωπικής και οικογενειακής τους διαδρομής.
Επομένως, έγινε φανερό ότι οι βιογραφίες παιδιών και εφήβων με μεταναστευτικό και προσφυγικό υπόβαθρο χαρακτηρίζονται από στοιχεία υπερπολιτισμικά και ότι διαφορετικές παραδόσεις και πολιτισμοί στο πλαίσιο της εκπαίδευσης θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο αναστοχασμού».
Πώς λειτουργεί το πρόγραμμα «Κι αν ήσουν εσύ;»
Όσο για το πρόγραμμα μας εξήγησε: «Το "Κι αν ήσουν εσύ;" είναι ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων με βιωματικές δραστηριότητες, και τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος. Περιλαμβάνει 1) επιμορφωτικά σεμινάρια και εργαστήρια για εκπαιδευτικούς, φοιτητές, εμψυχωτές ομάδων, στελέχη τοπικών ανθρωπιστικών οργανώσεων και μέλη της τοπικής κοινωνίας 2) Θεατροπαιδαγωγικά Εργαστήρια για μαθητές, Δίκτυα και Φεστιβάλ Σχολείων 3) Παραστάσεις για μαθητές, εκπαιδευτικούς και μέλη της τοπικής κοινωνίας 4) Δράσεις συνεργασίας ντόπιου και προσφυγικού μαθητικού και νεανικού πληθυσμού. Όλες οι Δράσεις προσφέρονται δωρεάν από ειδικά εκπαιδευμένους και πιστοποιημένους θεατροπαιδαγωγούς και εμψυχωτές του προγράμματος.
Σκοπός του προγράμματος είναι να γνωρίσουν οι μαθητές το προσφυγικό ζήτημα και τις βασικές αιτίες της ανθρωπιστικής κρίσης συζητώντας για το θέμα και λύνοντας τις απορίες που τους έχουν δημιουργηθεί, να στέκονται κριτικά απέναντι σε στερεοτυπικές απόψεις για το διαφορετικό ή απόψεις και στάσεις που υποδηλώνουν ξενοφοβία και ρατσισμό. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι το πρόγραμμα επιδιώκει να μπούμε στη θέση του άλλου, του διαφορετικού, αυτού που είναι σε ανάγκη, να καλλιεργήσουμε δηλαδή την ενσυναίσθηση στα παιδιά και φυσικά ο χώρος της εκπαίδευσης, καθώς αποτελεί πεδίο συνύπαρξης και διαπολτισμικής ανταλλαγής, μπορεί να βοηθήσει πολύ στην κατεύθυνση αυτή».
Από την έντυπη έκδοση του "Τύπου Θεσσαλονίκης".
