Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Ο Δήμος Αβδελιώδης σκηνοθετεί για πρώτη φορά Γιάννη Ρίτσο, με την Βερόνικα Αργέντζη να ερμηνεύει το ρόλο της Ελένης, στο ομώνυμο εμβληματικό έργο του μεγάλου ποιητή.
Η παράσταση που κέρδισε κοινό και κριτικούς σε Ελλάδα και εξωτερικό, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Με αφορμή το ανέβασμά της από 2/12 στο Θέατρο Αυλαία (Τσιμισκή 136 , Πλατεία ΧΑΝΘ, τηλ.: 2310 230013) μιλήσαμε με την Βερόνικα Αργέντζη, για το πώς επέλεξε αυτό το έργο, τι αποτυπώνει σε αυτό ο Ρίτσος, ενώ η ίδια αναφέρθηκε και στη σκηνοθετική προσέγγιση του Δήμου Αβδελιώδη.
-Η «Ελένη» έχει κερδίσει το κοινό εντός και εκτός συνόρων. Ποια η δύναμη του κειμένου αυτού του Ρίτσου;
-Ο Ρίτσος σε μια στιγμή βαθιάς αυτογνωσίας καταθέτει με την αλήθεια της ψυχής την ιστορία της ζωής του έξω από κάθε πολιτικό σκοπό και στόχο. Δανείζεται το μυθικό πρόσωπο της Ωραίας Ελένης της Τροίας, ξορκίζοντας ένα παρελθόν μιας ματαιωμένης ευτυχίας και τονίζοντας πολλάκις μέσα από την αφήγηση το άσκοπο και το πρόσκαιρο της ματαιοδοξίας. Ένα κείμενο διαχρονικό, οικουμενικό που αισθάνομαι ότι αφορά και θα αφορά όλους. Μέσα απ’ τον δραματικό του μονόλογο μας καθηλώνει, σχεδόν μας αποσβολώνει.
-Τι εντύπωση έκανε σε εσάς η πρώτη ανάγνωσή του και πόσο ενδεχομένως τροποποιήθηκε η άποψή σας μετά τις πρόβες για την παράσταση;
-Το έργο ήταν αρχικά δική μου επιλογή, ο Δήμος Αβδελιώδης αγκάλιασε αυτή την επιλογή θεωρώντας πως κι ο ίδιος είχε να πει πράγματα μέσα από αυτή. Η πρώτη ανάγνωση του μου δημιούργησε έντονα οικεία αισθήματα. Το έργο αποτυπώνει δύο πραγματικότητες, αυτή που ο Ρίτσος έζησε στην μετεμφυλιακή Ελλάδα και τη διαχρονική πραγματικότητα της ελευθερίας και της ομορφιάς. Καθόσον η παράσταση απαιτεί απόλυτη πειθαρχία και συγκέντρωση, διότι ο έλεγχος και ο τρόπος εκφοράς του λόγου είναι ρυθμιστής της σημασίας και του νοήματος, ένιωσα τον κόσμο να μετέχει ακόμα και στην ανάσα. Για πρώτη φορά θεατρικά ταξίδεψα, μέσα σε μία ώρα αφήγησης, με την ατομική ενέργεια του κάθε θεατή.
-Η Ελένη σε αυτό το κείμενο είναι γριά, μόνη και έχει χάσει την αίγλη που συνόδευε το όνομά της. Ποιο το σχόλιο του ποιητή πάνω στα γηρατειά και τη φθορά του χρόνου; Και ποιο ενδεχομένως το πολιτικό του σχόλιο δεδομένου ότι το κείμενο γράφτηκε στην περίοδο της δικτατορίας;
-Θα απαντήσω με τα λόγια του ιδίου: " Και γελάω, πως ήταν δίχως νόημα όλα. Πλούτη, δόξες, φθόνοι, κοσμήματα και η ίδια η ομορφιά μου. Τί ανόητοι θρύλοι.'' και λέει το γερασμένο είδωλο της Ελένης στον στρατιώτη " Μη σκοτίζεσαι τόσο για αξιώματα, ηρωισμούς και δόξες. Τί να τα κάνεις;".
-Ποια η σημασία του λόγου και της εκφοράς του σε αυτό το έργο;
-Η σκηνοθετική προσέγγιση του Δήμου Αβδελιώδη είναι συγκεκριμένη με συγκεκριμένη τεχνική. Μέσα από τη σωστή εκφορά του λόγου ζωντανεύει κάθε είδος λογοτεχνικού ή θεατρικού κειμένου. Ο λόγος της Ελένης φτάνει στον θεατή διαυγής, καίριος και οξύς.
-Ένας μονόλογος είναι μια πρόκληση για έναν ηθοποιό. Πώς νιώθετε που ερμηνεύετε αυτό το έργο;
-Σε έναν μονόλογο σαν αυτό και με σκηνοθέτη τον Δήμο Αβδελιώδη, δε θα μπορούσα πάρα να νιώθω σιγουριά και ευλογία που κατάφερα να καταθέσω και να επικοινωνήσω στο κοινό μια βαθιά εσωτερική μου ταύτιση, που ο ίδιος ο ποιητής εκφράζει καλυτέρα απ' τον καθένα. Λέει "ἴσως ἐκεῖ ποὺ κάποιος ἀντιστέκεται χωρὶς ἐλπίδα, ἴσως ἐκεῖ νὰ ἀρχίζει ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία, ποὺ λέμε, κι ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου".
-Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
-Ελευθερία. Μέσα από το θέατρο μπορείς να ιάσεις και να ιαθείς.
Συντελεστές
Διδασκαλία Ερμηνείας, Σκηνική όψη, Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεύει, η Βερόνικα Αργέντζη
Φωνή Αφηγητή: Δήμος Αβδελιώδης
Ένδυμα, μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Βοσκοπούλου
Trailers: Φοίβος Αβδελιώδης
Φωτογραφίες: Μαρούσα Μαραβέλια
Χρήσιμα
Στις 2, 3 και 4 Δεκεμβρίου, στις 21:00. Είσοδος: 12 € (γενική είσοδος), 10 € (προπώληση) 8 € (φοιτητικό, ανέργων, 65+). Προπώληση: Ταμείο θεάτρου Αυλαία, Ticketservices.gr, tickets.public.gr & στα καταστήματα Public.
Διάρκεια: 60’.
Σημείωση: Προσεχώς, η «Ελένη» θα ταξιδέψει σε πανεπιστήμια και θέατρα του Βερολίνου, της Λειψίας και άλλων πόλεων της Γερμανίας, ενώ τον Φεβρουάριο του 2020 θα παιχθεί στη Νίκαια της Γαλλίας.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Τύπος Θεσσαλονίκης"
