Έρευνα-Παρουσίαση: ΔΑΝΙΗΛ Γ. ΠΑΠΑΔΑΝΙΗΛ
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη προσπάθεια πολλών ετών του αείμνηστου Προέδρου του Συλλόγου Ροδολιβινών Θεσσαλονίκης, Αθανασίου Γρ. Τζουρά, την οποία δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη, λόγω του πρόωρου ξαφνικού του θανάτου. "Ξεκίνησε θολά και αφηρημένα πριν από μερικές δεκαετίες", όπως γράφει ο ίδιος, "όταν τελείως άσκοπα προφανώς όμως από την γοητεία που μου ασκούσε η νοηματική σπουδαιότητα των αποφθεγμάτων, άρχισα να τα συγκεντρώνω και να τα φυλάσσω, όσα από αυτά τύχαινε να πέφτουν στα χέρια μου. Και σαν είδα τον τελευταίο καιρό σημαντικό τον όγκο του συγκεντρωθέντος υλικού, σκέφθηκα ότι θα μπορούσα να κάνω "κάτι". Έτσι", συνεχίσει ο ίδιος, "προχώρησα στην πραγματοποίηση ενός σκοπού, την ικανοποίηση μιας έντονης επιθυμίας μου, στην συγκρότηση αυτού του βιβλίου, με την προσδοκία και πίστη, όχι να αποκομίσω κάποια οφέλη ή να αποσπάσω επαίνους ή ακόμη να δρέψω δάφνες, αλλά κατά τις προσωπικές πάντα εκτιμήσεις μου να προσφέρω κάτι ωφέλιμο στην κοινωνία". Ακόμα σ' αυτό του το σημείωμα ο Αθανάσιος Τζουράς, λέει ότι "ο τίτλος του δεν είναι άσχετος με την περικλειομένην στα κείμενα σοφία, ώστε ο προσδιορισμός τους ως "διαμάντι" ή μαργαρίτης" για το καθένα απ' αυτά να θεωρείται μάλλον ταιριαστός. Αδάμαντες και Μαργαρίτες", λοιπόν τα κείμενα-αποφθέγματα- που περιέχονται σ' αυτό το βιβλίο", τονίζει.
Ο Αθανάσιος Γρ. Τζουράς σταχυολογεί...
Το βιβλίο αυτό του Αθανασίου Γρ. Τζουρά, σταχυολογεί σε βάθος χρόνου, όπως λέει ο συγγραφέας του, γνώμες, σκέψεις, απόψεις, αποφθέγματα, γνωμικά, παροιμίες ελληνικές και ξένες, από την Ελληνική και τη διεθνή διανόηση. Τέτοια που έκαναν "κλικ" στον συγγραφέα ή που τον συγκίνησαν. Όσον αφορά τη δομή του βιβλίου είναι χωρισμένο στις εξής πολυάριθμες ενότητες: Θρησκεία, Ζωή, Άνθρωπος-Ήθος, Ο εαυτός μας, Ιδανικά-Ιδέες-Αξίες, Γνώσις, Νουθεσίες, Αμαρτία-Αμαρτωλοί, Προτερήματα, Αρετή, Περιστατικά καταστάσεις, Ελαττώματα, Γάμος, Γυναίκα, Οικογένεια, Ελευθερία, Σφάλματα-Λάθη, Έθνος-Πατρίδα, Μεγαλείο-Δόξα-Μεγαλοσύνη, Ηρωϊσμός-Ήρωες-Γενναιότητα, Αγώνας-Πάλη, Καθήκον, Αναρχία, Πολιτικός -Πολιτική, Πολιτισμός, Κόσμος, Το γήρας, Υγεία, Νηστεία-Σίτησις, Παιδεία, Χρήμα-Πλούτος, Δημιουργία, Χαμόγελο, Παρελθόν-Μέλλον-Παρόν, Μουσική, Κριτική, Ομορφιά-Νέοι-Νεότητα, Ιστορία-Μυθιστόρημα-Συγγραφή, Αισθήματα-Συναισθήματα, Γενικότητες, Παροιμίες.
Κορυφαία ονόματα από την αρχαιότητα ως σήμερα...
Στο βιβλίο συναντάμε κείμενα, απόψεις και αποσπάσματα από τους Χρυσόστομο, Άγιο Αυγουστίνο, Τερτυλιανό, Κοσμά τον Αιτωλό, Μιχαήλ Άγγελο, Γρηγόριο τον Θεολόγο, Αδελφή Τερέζα, Άγιο Αμβρόσιο, Άγιο Κυπριανό, Γρηγόριο Νανζιανζηνό, Αββάς Πρεβώ, Μ. Βασίλειο, Άγιο Αθανάσιο και Απόστολο Παύλο. Επίσης, από τους αρχαίους Πλούταρχο, Αριστοτέλη, Ευριπίδη, Δημόκριτο, Σωκράτη, Σοφοκλή, Θουκυδίδη, Όμηρο, Ισοκράτη, Σενέκα, Οράτιο, Επίκτητο και Μάρκο Αυρήλιο. Ο συγγραφέας, φιλοξενεί ακόμα γνώμες και απόψεις των Παναγιώτη Κανελλόπουλου, Γ. Βερίτη, Κωνσταντίνου Τσάτσου, Φώτη Κόντογλου, Διονυσίου Σολωμού, Κώστα Κρυστάλλη, Κωστή Παλαμά, Αδαμάντιου Κοραή, Ροΐδη, Μακρυγιάννη και του Γ. Δροσίνη. Τέλος, δεν λείπουν ονόματα όπως αυτά του Ουγκώ, Κέπλερ, Πασκάλ, Thomas Elliot, Καντ, Ραούλ Φαλερώ, Γκαίτε, Ντοστογιέφσκυ, Τολστόη, Αϊνστάιν, Τουργκένιεφ, Πωλ Κλωντέλ, Σαίξπηρ καθώς και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Ουίνστον Τσώρτσιλ, Λίνκολν και Ρούζβελτ.
Γ. Κοκόζηλας: "Κρεσέντο πάθους για την ελληνική γλώσσα"
Για "ένα κρεσέντο πάθους, για την ελληνική γλώσσα", μιλούσε στην παρουσίαση του βιβλίου ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων και Σωματείων Ν. Σερρών, Γιώργος Κοκόζηλας. "Με ένα απόσταγμα προσωπικών γνώσεων και εμπειριών, ως και έρευνας στ' ανήλια κι' απόσκια μονοπάτια της Ελληνικής γλώσσας και με μια διάθεση ρομαντική, ο Θανάσης Τζουράς, προσπαθεί με το πόνημά του ΑΔΑΜΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ, να μας περιπλανήσει, ζωγραφίζοντας με το γνωστό του χρωστήρα την αναγκαιότητα διατήρησης του θησαυρού της λεκτικής της γλώσσας μας, τονίζοντας συγχρόνως τον κίνδυνο της καταναλωτικής εποχής μας. Με τρόπο πρωτόγνωρο και πρωτοεμφανιζόμενο σε γραπτό λόγο, προσπαθεί να διασώσει και να εμπλουτίσει το λαογραφικό μας πορτραίτο, παρουσιάζοντας ασυναίσθητα και τον εαυτό του τον ίδιο, αποκαλύπτοντας ένα σύνολο ευαίσθητων πτυχών του χαρακτήρα του", έλεγε χαρακτηριστικά.
Β. Μηλίτσης: "Κώδωνας κινδύνου για τη γλωσσική μας υποβάθμιση"
"Η ενδιαφέρουσα αυτή προσπάθεια του κου Τζουρά, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για τη γλωσσική μας υποβάθμιση όσο και για την πολιτιστική μας αλλοίωση και απώλεια της εθνικής μας φυσιογνωμίας. Γλωσσική παρακμή ίσως σημάνει και την αντίστοιχη εθνική", γράφει μεταξύ άλλων, ο φιλόλογος Βασίλης Μηλίτσης. "Αξιόλογο και αξιέπαινο είναι το πόνημα του διανοητή και ερευνητή κου Τζουρά. "Αδάμαντες και Μαργαρίτες", το οποίο καταδεικνύει τη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα... Αυτές οι εξαίρετες φράσεις που εκφράζουν ολοκληρωμένες αλήθειες, θα χρησιμεύσουν ως φωτεινοί δείκτες που θα σηματοδοτήσουν την ακολουθητέα, πορεία μας στη ζωή και υο ασφαλές πηδάλιο πλεύσης προς την πλευρά των πνευματικών και ηθικών αξιών", επισημαίνει για να καταλήξει: "Καιρός για γλωσσική και πνευματική βελτίωση των πολιτών για να επανακτήσει η Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στο διεθνές στερέωμα".
Π. Σοφιδιώτης: "Χρήσιμος οδηγός, αποτέλεσμα μιας κοπιαστικής εργασίας..."
"Ο Θανάσης Τζουράς με το πόνημά του ασφαλώς δεν έκλεισε μια σειρά από θέματα και έννοιες της καθημερινότητας, επειδή βέβαια αυτά είναι ατελείωτα, κάτω από το μάτι με το οποίο αυτός τα βλέπει και που τον απασχολούν, καθώς η καθημερινότητα ανά τον κόσμο μπορεί να προσθέσει καθημερινά και νέες απόψεις, ιδέες, αποφθέγματα. Όμως το πόνημά του έχει πετύχει να μας παρουσιάσει το αποτέλεσμα μιας ασφαλώς κοπιαστικής εργασίας συλλογής υλικού και επιμονής και μεθοδικής κατάταξης αυτού και με το οποίο υλικό καταφέρνει να μας δώσει, σαν αποτέλεσμα, έναν χρήσιμο οδηγό, αλλά και εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, για τον καθέναν από εμάς, στην όποιαν αναζήτησή μας αποφθεγμάτων και απόψεων της παγκόσμιας διανόησης γύρω από τις ανωτέρω έννοιες και θέματα, αλλά ακόμα στην καθημερινή αναζήτησή μας για το συνδυασμό του "τερπνού μετά του ωφελίμου", στον όποιον ελεύθερο χρόνο μας", λέει από την πλευρά του ο δικηγόρος, Παρασκευάς Σοφιδιώτης.
Γιούλα Καρρά-Οικονομοπούλου: "Συγκέντρωση αποφθεγμάτων με ευτολμία και ευψυχία.."
"Ο Θανάσης Τζουράς συγκέντρωσε για εμάς τους αναγνώστες με ευτολμία και ευψυχία, με κόπο, αλλά και ευδαιμονία, με ευθυκρισία και ευμεθοδία, με ευσυνειδησία και ευσχημοσύνη τα αποφθέγματα, τα οποία εκφράζουν αλληγορικά, αλλά πολλές φορές και συνοπτικά, μια αλήθεια που αποτελεί προϊόν μακρόχρονης πείρας και λέγεται για να παραδειγματίσει, να διδάξει ή για να σχολιάσει μια κατάσταση", γράφει για το περιεχόμενο του βιβλίου η οικονομολόγος, Γιούλα Καρρά-Οικονομοπούλου. Ακόμα η ίδια προσθέτει ότι "ξεφυλλίζοντας το πόνημα του Θανάση Τζουρά ο χαρακτηρισμός που έρχεται αυθόρμητα στο νου είναι η "υπομονή" του. Όμως", συνεχίζει, "ξετυλίγοντας το νήμα του κουβαριού και μελετώντας πλέον, τις παροιμίες, το λόγο, τα λόγια, τα παλλαϊκά λόγια, το μύθο, το καταλόϊ, όπως το ονομάζει ο λαός μας, το χαρακτηρισμό της υπομονής του συλλέκτη διαδέχεται "η φιλαλλαλία του", δηλαδή η αγάπη του και το ενδιαφέρον του για το συνάνθρωπό του, αφού με τον "υπομνηστικό λόγο του", μας θυμίζει, μας εισάγει, ενισχύει την αντίληψή μας με τον πλούτο της σοφίας του λαού και όχι μόνο, αφού οι σύντομες ρήσεις διατυπώνουν με κύρος και διδακτικό χαρακτήρα...".
Βιογραφικό Αθανάσιου Γρ. Τζουρά (Όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο)
Ο Αθανάσιος Γρ. Τζουράς γεννήθηκε στο Ροδολίβος Σερρών, όπου έζησε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια. Το 1948 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αρρένων Καβάλας με βαθμό "λίαν καλώς" και διαγωγή "κοσμιωτάτη". Το 1949 πήρε μέρος σε διαγωνισμό για την κατάταξη στο στρατό ξηράς εθελοντών πενταετούς υποχρεώσεως, στον οποίο πέτυχε και μάλιστα μεταξύ 2.500 διαγωνισθέντων υποψηφίων 6ος κατά σειρά επιτυχίας και κατατάχθηκε στο "Τεχνικό Σώμα". Έτσι άρχισε η στρατιωτική του καριέρα. Το 1953, ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις, εισάγεται στη Παραγωγική Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών του "Τεχνικού Σώματος", 2ος κατά σειρά επιτυχίας. Υπαρχηγός στην τάξη του, αποφοίτησε από την Σχολή με σειρά επιτυχίας 2ος και το 1955 ονομάσθηκε ανθυπολοχαγός. Αποστρατεύθηκε το 1980 με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.
Η προσήλωσή του στο καθήκον, η εργατικότητά του, τα πολλά πνευματικά χαρίσματα που διέθετε και οι αρετές που διέκριναν το χαρακτήρα του, η αγάπη και η καλοσύνη του προς τον άνθρωπο, η ηπιότητα και η διαλλακτικότητα που χαρακτήριζαν τις κοινωνικές του σχέσεις σύντομα αναγνωρίσθηκαν τόσο από την στρατιωτική ηγεσία όσο και από τις κοινωνίες στις οποίες υπηρέτησε ως στρατιωτικός. Σε όλους τους βαθμούς της ιεραρχίας έχει προαχθεί "κατ' εκλογή". Στις Σχολές μετεκπαίδευσης που φοίτησε βαθμολογήθηκε με "άριστα" και "λίαν καλώς".
Από την κατάταξή του μέχρι την αποστράτευσή του υπηρέτησε σχεδόν πάντα σε μονάδες με ιδιαίτερη στρατιωτική σπουδαιότητα είτε ως υποδιοικητής είτε ως διοικητής αυτών. Οι σχέσεις του με τους συνεργάτες του ήσαν πάντα άριστες, η δε συμπεριφορά του προς τους κατωτέρους υπήρξε πάντα άψογη, επιεικής και ανθρώπινη. Το 1976 παντρεύεται την Μαρίκα Μαυροπούλου και αποκτούν μια θυγατέρα την Αναστασία που σήμερα είναι καθηγήτρια Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης. Υπήρξε, χωρίς αμφιβολία υποδειγματικός σύζυγος, ιδανικός πατέρας, άριστος οικογενειάρχης.
Όσο χρόνο τον άφηνε ελεύθερο η στρατιωτική του υπηρεσία τον διέθετε σε έργα καλλιτεχνικά και πνευματικά. Η ζωγραφική ήτο η μεγάλη αγάπη του. Έχει αφήσει μια αξιόλογη σειρά σημαντικών ζωγραφικών έργων. Έργο της πνευματικής του ενασχόλησης είναι και το βιβλίο του "Αδάμαντες και Μαργαρίτες", που δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο. Μετά την αποστράτευσή του εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Κατά το έτος 1987 εκλέγεται Πρόεδρος του Συλλόγου Ροδολιβινών. Έκτοτε η ενασχόλησή του με το "Σύλλογο" δεν ήτο απλά ένα "χόμπι" ή ενασχόληση ενός συνταξιούχου, αλλά γι' αυτόν υπήρξε υπόθεση ζωής.
Διαποτισμένος από την αγάπη προς το χωριό του και τους συγχωριανούς του ανάλωσε στο έργο του Συλλόγου όλο του το "είναι". Δεν υπολόγισε κόπους, ξενύχτια, προκειμένου να επιτύχει τους υψηλούς στόχους του Συλλόγου που ο ίδιος έθετε, ακόμα και αν απαιτούσαν και την προσωπική του συμμετοχή στις δαπάνες. Πρόσφερε όλον του τον εαυτό με τη χαρά και την βεβαιότητα ότι υπηρετούσε το χωριό του, τους συγχωριανούς του. Ως Πρόεδρος του Συλλόγου Ροδολιβινών Θεσσαλονίκης συνέβαλε σημαντικά και στην ίδρυση της "Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων και Σωματείων του Νομού Σερρών". Μετά την ίδρυσή της διατέλεσε Ταμίας και Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 8.7.2002 στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο που εσπευσμένα μεταφέρθηκε την 4η Ιουλίου 2002, επόμενη της επιστροφής του από εκδρομή του Συλλόγου Ροδολιβινών. Η κηδεία του έγινε στις 9.7.2002.
Επικήδειοι λόγοι...
Στο βιβλίο εισαγωγικά, περιλαμβάνονται και οι τέσσερις σημαντικοί, επικήδειοι λόγοι που εκφωνήθηκαν στην κηδεία του αείμνηστου Προέδρου του Συλλόγου Ροδολιβινών Θεσσαλονίκης, από τους: Γεώργιο Ν. Βογιατζή, συγγραφέα-ερευνητή, Παρασκευά Σοφιδιώτη, δικηγόρο, Α΄ Αντιπρόεδρο της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων και Σωματείων Ν. Σερρών, Γεώργιο Κοκόζηλα, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων και Σωματείων Ν. Σερρών και Νίκο Αθ. Σίμογλου, δικηγόρο.
Χρήσιμα
Το βιβλίο του Αθανασίου Γρ. Τζουρά "Αδάμαντες και Μαργαρίτες", (Συλλογή Κειμένων - Αποφθεγμάτων), πρωτοεκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούνιο του 2002, σελίδες 226. Πρόκειται ουσιαστικά για την εκπλήρωση του χρέους του Συλλόγου Ροδολιβινών Θεσσαλονίκης προς τον εκλιπόντα Πρόεδρό του, Αθανάσιο Γρ. Τζουρά. Το τότε Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούσαν οι εξής: 1. Γεώργιος Αλεξάνδρου Πασχάλογλου, Πρόεδρος, 2. Χρήστος Κωνσταντίνου Δαμάσκος, Αντιπρόεδρος, 3. Ιωάννης Γεωργίου Κλουντζός, Γεν. Γραμματέας, 4. Μαρία Αθανασίου Θειόκα-Τριανταφύλλου, Ταμίας, 5. Μιλτιάδης Γεωργίου Στεφανίδης, Μέλος, 6. Κωνσταντίνος Ιωάννη Θειόκας, Μέλος, 7. Αριστείδης Κωνσταντίνου Σαμαράς, Μέλος, 8. Βασιλική Γεωργίου Μέμτσα - Κοντογιώργη, Μέλος και 9. Ευάγγελος Αριστείδη Ζάχαρης, Μέλος.
* "Παγγαίου Γη - Συγγράμματα & Συγγραφείς"
(Ροδολίβος-Δόμιρος-Μικρό Σούλι-Αμφίπολη-Παλαιοκώμη-Ν. Φυλή-Λακκοβήκια-Μεσολακκιά-Ν. Κερδύλλια-Πρώτη-Αγγίστα-Κρηνίδα-Κορμίστα-Ν. Μπάφρα-Ηλιοκώμη--Συμβολή-Σέρρες).
