Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Πώς συνδέεται μια οικογενειακή τραγωδία που συγκλόνισε την κοινωνία του Σαν Αντόνιο του Τέξας το 1989, με τη δολοφονία μιας οχτάχρονης μαθήτριας στη Φλόριντα σήμερα; Τις απαντήσεις δίνει η Σόνια Σαουλίδου στο βιβλίο της με τίτλο «‘Το Αμάρτημα της Κυρίας Ρέμικ’» (εκδ. Bell). Η συγγραφέας που άφησε τη δημοσιογραφική της καριέρα στην Ελλάδα και μετακόμισε στο Κέιπ Κόραλ της Φλόριντα, μίλησε μαζί μας με αφορμή τις παρουσιάσεις του βιβλίου της (στο καφέ του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και στο 40ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης) για την ιδέα του πρώτου της μυθιστορήματος, αλλά και για το πώς «Πολλές φορές μέρος της κοινωνίας και μέρος του Τύπου έχουν αποφασίσει πριν από τη Δικαιοσύνη κι έχουν καταδικάσει-κατασπαράξει τον ύποπτο».
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο; Πώς κάνατε έρευνα για το θέμα;
-Η ιδέα για το μυθιστόρημα ‘Το Αμάρτημα της Κυρίας Ρέμικ’ γεννήθηκε μέσα από την αγριότητα με την οποία αντιμετωπίζει ένα μέρος της κοινωνίας κι ένα μέρος των Μ.Μ.Ε. τις ανθρώπινες τραγωδίες. Πολλές φορές μέρος της κοινωνίας και μέρος του Τύπου έχουν αποφασίσει πριν από τη Δικαιοσύνη κι έχουν καταδικάσει-κατασπαράξει τον ύποπτο.
-Ποιο είναι το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ;
-Αυτό θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο.
-Θέματα με δολοφονίες σε σχολεία απασχολούν ολοένα και περισσότερο την επικαιρότητα. Γιατί συμβαίνει αυτό, ειδικά στις ΗΠΑ;
-Νομίζω πως είναι ένα θέμα στο οποίο για να πάρω θέση θα πρέπει να εισχωρήσω αρκετά, σε ξένα χωράφια. Είναι ένα κοινωνικοπολιτικό θέμα που για να απαντηθεί θέλει έρευνα. Είναι ένα θέμα για το οποίο υπάρχουν αρκετές απαντήσεις που χρειάζονται μεγάλη ανάλυση. Δεν είναι καθόλου απλό.
-Πόσο άλλαξε η ζωή σας με την μετάβαση στην Αμερική;
-Η ζωή όταν εγκαθίστασαι μόνιμα σε άλλον τόπο αλλάζει, στη δική μου περίπτωση ωστόσο δεν άλλαξε σημαντικά. Η Αμερική δεν είναι διαφορετική από την Ελλάδα στην καθημερινότητα της. Έφυγα από έναν δυτικό πολιτισμό και πήγα σε έναν άλλο. Η Ευρώπη και οι Η.Π.Α. δεν είναι μακρινοί κόσμοι. Υπάρχουν διαφορές στο σύστημα που λειτουργούν κάποια πράγματα αλλά οι Αξίες, ο αγώνας της καθημερινότητας, το αμερικανικό όνειρο και το ελληνικό βρίσκονται πολύ κοντά.
-Πόσο βοήθησε η προηγούμενη θητεία στη δημοσιογραφία στην συγγραφή μυθιστορημάτων;
-Στη δική μου περίπτωση το μόνο που βοηθάει στη συγγραφή είναι η ίδια η ζωή και το διάβασμα. Για να γράψω το πρώτο μυθιστόρημα πρόσεξα πώς γράφουν οι συγγραφείς που αγαπώ. Μετά επιχείρησα να ακολουθήσω τη ‘Σχολή’ τους βάζοντας στην ιστορία μου από τα δικά μου συμπεράσματα ζωής, τα συναισθήματα μου και τη φαντασία μου.
-Τι σας κρατάει σε ένα βιβλίο και τι σε ένα δημοσιογραφικό κείμενο;
-Το μυθιστόρημα για να με κρατήσει πρέπει να έχει ρεαλιστικούς ήρωες, γρήγορη πλοκή, αληθοφανή υπόθεση και φυσικά καλή γραφή. Το δημοσιογραφικό κείμενο πρέπει επίσης να είναι καλογραμμένο και να σέβεται τον αναγνώστη.
-Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Διαβάζω του Gerald Messadie: Ο Άνθρωπος που έγινε Θεός.
