ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 07/04/2022 19:40

Νικορέστης Χανιωτάκης: «Το "κυνήγι των μαγισσών” συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα»

Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης φέρνει το έργο του Άρθουρ Μίλερ «Οι μάγισσες του Σάλεμ» στο Ράδιο Σίτυ

Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη

Σάλεμ, 1692. Η Άμπιγκεϊλ, ερωτεύεται έναν μεγαλύτερό της παντρεμένο άνδρα, τον Τζον Πρόκτορ. Εκείνος την απορρίπτει και διαλέγει να μείνει στο πλάι της συζύγου του. Ωστόσο η Άμπιγκεϊλ μαζί με άλλες κοπέλες του χωριού τού κάνουν μάγια για να τον φέρουν πίσω. Οι κάτοικοι του Σάλεμ τις ανακαλύπτουν και οι γυναίκες κινδυνεύουν να θανατωθούν ως μάγισσες. Η Άμπιγκεϊλ κατηγορεί την σύζυγο του αγαπημένου της ως υποκινήτρια των μεταφυσικών πράξεων, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μία δίκη με καταστροφικές συνέπειες για όλους….

Αυτά συμβαίνουν στις «Μάγισσες του Σάλεμ» (The Crucible). Το γνωστό έργο του Άρθουρ Μίλερ μετέφρασε και σκηνοθετεί ο Νικορέστης Χανιωτάκης και το οποίο μετά την πετυχημένη πορεία του στην πρωτεύουσα έρχεται από την Παρασκευή 8 Απριλίου και στην πόλη μας στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ για λίγες παραστάσεις.

Ο Μίλερ ανέβασε το 1953 στο Μπρόντγουεϊ το έργο «The Crucible», κερδίζοντας βραβείο Tony. Στόχο είχε να καταγγείλει την αντικομμουνιστική υστερία που επικράτησε στις ΗΠΑ την εποχή του μακαρθισμού και οδήγησε στην φυσική και ηθική εξόντωση απλών πολιτών, ιδεολόγων και εκπροσώπων του πνευματικού κόσμου.

Το κείμενο αναφέρεται σε μια πραγματική ιστορία: στην δίκη των μαγισσών που έγινε στο χωριό Σάλεμ της Μασαχουσέτης το 1692. Πρόκειται ένα περιστατικό που οδήγησε στην καταδίκη και εκτέλεση 20 κατοίκων με την κατηγορία της μαγείας.

Ο κεντρικός ήρωας Τζον Πρόκτορ, με αφορμή ένα προσωπικό σφάλμα – μια συζυγική απιστία – καθίσταται ύποπτος σ’ έναν κόσμο δογματικών.

Ο μικρόκοσμος του Σάλεμ πιο επίκαιρος από ποτέ άλλοτε

«Οι “Μάγισσες του Σάλεμ” είναι ένα έργο που αγαπώ από τα χρόνια ακόμη που ήμουν στην δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πριν δύο χρόνια είχα την ιδέα να καταπιαστώ με αυτό. Ο μικρόκοσμος του Σάλεμ είναι υπαρκτός, είναι μια πραγματική ιστορία, και σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Το "κυνήγι των μαγισσών” συνεχίζει να υπάρχει. Εξακολουθούμε να βλέπουμε συχνά παραδείγματα του πώς επηρεάζει η συλλογική την ατομική συνείδηση και το αντίστροφο», ανέφερε στο TyposThes ο σκηνοθέτης της παράστασης η οποία έρχεται στην πόλη μας.

Παράλληλα πρόσθεσε πως «η κοινωνία ανέκαθεν είναι ανθρωποφαγική. Ο άνθρωπος θρέφεται από το κυνήγι του διπλανού, έτσι αισθάνεται περισσότερο ασφαλής ο ίδιος, όμως δεν πρέπει να ξεχνάει πως η ζωή κάνει κύκλους. Η συμφορά του διπλανού μας μπορεί να χτυπήσει και την δική μας πόρτα… Δεν θα πρέπει να χαιρόμαστε με τις δυσκολίες του άλλου, αλλά να κοιτάμε τα του οίκου μας. Στο Σάλεμ, όμως όπως και στην κοινωνία μας, συμβαίνει το αντίθετο. Καταδικάζουμε τον διπλανό μας και παίρνουμε διπλή ικανοποίηση απ’ αυτό. Όμως τέτοιες συμπεριφορές αμαυρώνουν την κοινωνία. Και παίρνουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πλέον ένα γεγονός δεν είναι τοπικό, γίνεται παγκόσμιο, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Και κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, τι είναι fake news. Στο θέμα του πολέμου στην Ουκρανία έχουν παίξει παλιά πλάνα σε ρεπορτάζ σαν να ήταν καινούρια και σε τηλεοπτικούς σταθμούς και σε sites. Η ανάγκη για γρήγορη μετάδοση των πληροφοριών και ο μεγάλος ανταγωνισμός που υπάρχει στα ΜΜΕ οδηγεί πολλές φορές σε δημοσίευση δίχως να υπάρχει προηγουμένως η διασταύρωση. Όμως αυτό οδηγεί σε ημιτελή ενημέρωση ή σε ψευδή ενημέρωση. Αυτό είναι ένα πρόβλημα».

Ο Νικορέστης Χανιωτάκης είναι ένα ανήσυχο πνεύμα. Εχει εργαστεί κατά το παρελθόν και ως δημοσιογράφος, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός. Αυτό το διάστημα σκηνοθετεί πολλά και διαφορετικά έργα. Από την μυστηριώδη «Γυναίκα με τα μαύρα» που απολαύσαμε στο θέατρο Αυλαία (και που υπάρχει πρόθεση να επιστρέψει όπως μας αποκάλυψε), μέχρι τους «’Αθικτους» (οι περισσότεροι ίσως να θυμούνται την ομώνυμη γαλλόφωνη ταινία), και από «Σεσουάρ για δολοφόνους» μέχρι την «Γίδα ή ποια είναι η Σύλβια» που επίσης είχαμε δει πριν λίγο καιρό στο θέατρο Αμαλία. «Κάθε παράσταση συνεχίζει την πορεία της. Από τον Οκτώβρη που παίζονται… Η δουλειά είναι προέκταση της ζωής. Τα έργα που ανεβάζω δεν είναι μόνο πολλά, αλλά και διαφορετικά μεταξύ τους, όπως είναι και η ζωή. Δεν ζούμε μονόπλευρα. Μας αρέσουν πολλά πράγματα, άλλα μας συγκινούν… Το θέατρο είναι ένωση τεχνών και δεν μου αρέσει να μένω σε ένα μόνο είδος. Στην περίοδο της καραντίνας πολλά σχέδια είχαν παγώσει και μπήκαν τώρα σε τροχιά. Ευτυχώς έχω και καλούς συνεργάτες και βοηθούς. Και φυσικά ένα μεγάλο κομμάτι αποτελεί η προετοιμασία. Συνήθως αρχίζω μια παράσταση δύο χρόνια πριν το ανέβασμά της. Πιστεύω πως αν αγαπάς κάτι είναι συνταγή επιτυχίας».

Όνειρο χρόνων ο «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα

Όσο για τα επόμενα βήματά του; Ο ίδιος ξεχωρίζει το ανέβασμα του «Ματωμένου γάμου» του Λόρκα σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου και μουσική Αλκίνοου Ιωαννίδη. Η αυλαία θα ανοίξει στις 25/6 στην Αθήνα και από τον Ιούλιο θα ακολουθήσει περιοδεία στην υπόλοιπη χώρα με την Θεσσαλονίκη να συγκαταλέγεται στους σταθμούς της. «Είναι ένα όνειρο χρόνων να ανεβάσω τον Ματωμένο γάμο», ανέφερε ο κ. Χανιωτάκης.

Συντελεστές:

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης, Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα, Κοστούμια: Χριστίνα Πανοπούλου, Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Μαθές,

Επιμέλεια κίνησης: Αντιγόνη Γύρα, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Βοηθός Σκηνογράφου: Φραντζέσκα Μπούτση,Έμιλυ Ονησιφόρου, Βοηθός ενδυματολόγου: Μαρία Φέξη, Συνεργάτις θεατρολόγος: Χριστιάννα Μαντζουράνη, Βοηθός σκηνοθέτη: Ελευθερία Μπενοβία, Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου, Εκτέλεση παραγωγής: Ναταλία Μπαρούς, Φραντζέσκα Μπούτση, Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ, Σύμβουλος Επικοινωνίας: Σεμίνα Διγενή

Διανομή:

Δικαστής Ντάνφορθ: Νικήτας Τσακίρογλου

Τζον Πρόκτορ: Άκης Σακελλαρίου

Ελισάβετ Πρόκτορ: Ρένια Λουιζίδου

Άμπιγκεϊλ Γουίλλιαμς: Ιωάννα Παππά

Σαμουήλ Πάρις: Γιάννης Καλατζόπουλος

Ρεβέκκα Κόρει: Μελίνα Βαμβακά

Τζον Χέηλ: Γεράσιμος Σκαφίδας

Τόμας Πάτναμ: Θωμάς Γκαγκάς

Άννα Πάτναμ: Κατερίνα Νικολοπούλου

Μαίρη Γουόρεν: Ισιδώρα Δωροπούλου

Μπέτυ Πάρις: Μαρία Μοσχούρη