Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
1995. Τρεις ώριμες γυναίκες ζουν στην Κηφισιά και προσπαθούν μέσα από στιγμές που χαρίζουν το γέλιο αλλά και γεννούν σκέψεις να αντιμετωπίσουν έναν από τους μεγαλύτερους φόβους του ανθρώπου: τη μοναξιά. Μια τέταρτη νεότερη αφηγείται την ιστορία πιστεύοντας ότι δεν θα γεράσει ποτέ. Αυτά συμβαίνουν στο αγαπημένο έργο «Με δύναμη από την Κηφισιά» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά που ανεβάζει αυτές τα Δευτερότριτα το Θέατρο Τ (Αλ. Φλέμινγκ 16). Πρόκειται για την πρώτη παράσταση της νέας ομάδας θεάτρου DramaQueens, την οποία σκηνοθετεί ο Γιάννης Μαυρόπουλος. «Το έργο αποθεώνει (με πολύ χιούμορ) τη σύνδεση των ανθρώπων και υπαινίσσεται πολύ όμορφα την παράλληλη ανάγκη να είμαστε ισχυρές και ισχυροί», ανέφερε ο σκηνοθέτης απαντώντας στις ερωτήσεις μας. Μίλησε για το πώς τελικά η δύναμη θα έρθει όχι από το πολυσυζητημένο εξωτικό ταξίδι τους, αλλά από την στιγμή που θα πάρουν την ζωή στα χέρια τους. Σχολίασε τις αρετές του έργου, ενώ απαντώντας σε ερώτηση για την ανδρική απουσία – παρουσία σημείωσε πως το κείμενο θίγει το ότι «θέλουμε τη συντροφικότητα σε όλα τα επίπεδα και όλους τους συνδυασμούς, σε όλες τις ηλικίες, γενιές και συνθήκες».
-Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε αυτό το έργο;
-Ήταν επιλογή των Drama Queens, της ομάδας των τεσσάρων νέων ηθοποιών που κάνουν το πρώτο τους επαγγελματικό βήμα και είχα τη χαρά να σκηνοθετήσω. Οι ρόλοι ήταν πάνω κάτω στην ηλικία των κοριτσιών, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν φίλες μεταξύ τους από τη δραματική σχολή. Σύντομα καταλάβαμε ότι εκτός από ένα έργο με πολύ χιούμορ, έχει και πάρα πολλές αλήθειες που οφείλαμε, η καθεμία και ο καθένας από το πόστο του να υπερασπιστούμε.
-Σε τι αναφέρεται η δύναμη; Πόσο δυνατές πρέπει να είναι σήμερα οι γυναίκες και τι έχει αλλάξει από την εποχή που γράφτηκε το κείμενο;
-Προφητικά σχεδόν, το έργο αφορά στη δύναμη που προσπαθούν να αντλήσουν οι τέσσερις ηρωίδες από ένα δεκαπενθήμερο ταξίδι που θέλουν να πραγματοποιήσουν στην εξωτική (τώρα και ειδικά τότε, το 1995, που οι εικόνες και τα βίντεο δεν ταξίδευαν μέσω του διαδικτύου) Ταϊλάνδη. Πιστεύουν ότι αυτό το ταξίδι θα είναι η αφορμή να κάνουν μια επανεκκίνηση στα αισθηματικά τους, να αφήσουν πίσω τους σχέσεις που δεν ευδοκίμησαν, που δεν εκπλήρωσαν τις προσδοκίες ή που τις καταπιέζουν και να γυρίσουν ανανεωμένες και έτοιμες για νέα ξεκινήματα.
Μέσα σε εννιά επεισόδια, παρατηρούμε την πορεία των γυναικών αυτών προς την αυτονομία, την ψυχολογική ανεξαρτησία, τη δύναμη που τελικά θα έρθει όχι εξωγενώς (από την αφορμή του ταξιδιού), αλλά από την προσωπική τους απόφαση ότι μπορούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Σαν την πορεία που κάνει σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας για να αλλάξει την παγιωμένη εικόνα που έχουμε για τη γυναίκα, σαν την πάλη που είναι σε εξέλιξη για να συνειδητοποιήσουμε ότι η γυναίκα είναι δυνατή, αυτόνομη, ανεξάρτητη και ίση.
-Οι διάλογοι των Κεχαΐδη και Χαβιαρά έχουν την αμεσότητα του καθημερινού λόγου. Πόσο αυτό βοηθά στη θεατρική δράση επί σκηνής;
-Πρόκειται για ένα έργο με εκπληκτικούς διαλόγους, νομίζω μοναδικό στην ελληνική δραματουργία. Καταφέρνει να είναι πολύ αστείο, να οδηγεί σε καταστάσεις που θα μπορούσαμε να πούμε ότι γίνονται ακόμη και σουρεαλιστικές, την ίδια ώρα που η προοδευτικότητα του λόγου και το λεξιλόγιο είναι εντελώς καθημερινό, όπως είπατε, εντελώς προσιτό.
Ο Κεχαΐδης και η Χαβιαρά συνήθιζαν να γράφουν ηχογραφώντας τους δικούς τους διαλόγους. Έπαιζαν δηλαδή οι ίδιοι τους ρόλους σε έναν ιδιότυπο αυτοσχεδιασμό, απομαγνητοφωνούσαν τους διαλόγους και τους επεξεργάζονταν. Αυτό είναι φανερό στην «Κηφισιά», κάνει το έργο πολύ γοητευτικό και ταυτόχρονα ανεβάζει τον βαθμό δυσκολίας για το θίασο. Δεν είναι εξ αρχής εύκολο να υπηρετήσεις σκηνικά μια συνθήκη αλόγου τόσο ρεαλιστική. Απαιτεί μεγάλο βαθμό επικοινωνίας μεταξύ των ηθοποιών, πολλή ενέργεια και ταυτόχρονα σωματική χαλαρότητα.
-Οι άνδρες, αν και απόντες σκηνικά, είναι κατά κάποιο τρόπο παρόντες στις ζωές των ηρωίδων. Πόσο η ζωή τους επηρεάζεται από την ανδρική παρουσία;
-Πολύ, όπως συμβαίνει και στη ζωή μας. Οι άνδρες επηρεάζουν τις γυναίκες, οι γυναίκες επηρεάζουν τους άνδρες. Οι άνθρωποι επηρεάζουν τους ανθρώπους, θέλουμε τη συντροφικότητα σε όλα τα επίπεδα και όλους τους συνδυασμούς, σε όλες τις ηλικίες, γενιές και συνθήκες. Το έργο αποθεώνει (με πολύ χιούμορ) αυτή τη σύνδεση των ανθρώπων και υπαινίσσεται πολύ όμορφα την παράλληλη ανάγκη να είμαστε ισχυρές και ισχυροί, να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις χωρίς να «εκβιάζουμε» την ψυχολογία μας ή να αφήνουμε κανέναν να τη χειραγωγήσει.
Στο ανέβασμα, ήταν μια πρόκληση να κάνουμε ισχυρή μεταξύ μας την εικόνα, τη συμπεριφορά και τους στόχους αυτών των ανδρών που δεν εμφανίζονται επί σκηνής, ακριβώς για να μπορέσουμε να ακολουθεί ο θεατής και τη δική τους πορεία. Αυτή η προσπάθειά μας περιελάμβανε πολλή μελέτη, πολλή φαντασία αλλά και μια αναζήτηση στις δικές μας ζωές για το ποιοι άνδρες μοιάζουν με τον καθένα από τους αφανείς αυτούς ήρωες του κειμένου. Οι Drama Queens είναι τέσσερα πολύ ευαίσθητα πλάσματα, άνθρωποι με αντίληψη, και αυτό έκανε τη δουλειά μας πιο σημαντική, πιο εύστοχη και πιο παραγωγική σε αυτό το κομμάτι.
-Τι συμβολίζει το ταξίδι των γυναικών στην Ταϊλάνδη;
-Κατά τη γνώμη μου την αφορμή, το κουμπί του restart που θεωρούν ότι πρέπει να πατήσουν. Μια δεκαπενθήμερη απόδραση από τον κόσμο που πιστεύουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν, την απόσταση που πρέπει να πάρουν για να ανασάνουν λίγο ψύχραιμα και να γυρίσουν με καθαρό μυαλό. Βέβαια, τα πισωγυρίσματα που κάνουν μέσα στο έργο μεταξύ του «φεύγουμε – δεν φεύγουμε», «τον χωρίζω – δεν τον χωρίζω», «τον περιμένω – δεν τον περιμένω» δείχνουν το αυτονόητο: οι ίδιες είναι αυτές που μπορούν να πάρουν τις αποφάσεις, από μέσα τους θα έρθει η αλλαγή στη ζωή τους και όχι μέσα από μαγικά ραβδιά και παυσίπονα.
-Πώς συνεργαστήκατε με τις Drama Queens;
-Δύο από τα κορίτσια που παίζουν είναι φίλες μου από παλιά. Η σχέση μου με τη Δόμνα Χουρναζίδου κρατά πάνω από είκοσι χρόνια και η ίδια ήταν και η αφορμή που ασχολήθηκα με το θέατρο. Είναι πλέον από τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι πολύ στη ζωή μου και που ανατρέχω να ζητήσω τη γνώμη τους όταν τα πράγματα ζορίζουν.
Η Μελίνα Ταχτσίδου, επίσης φίλη μου εδώ και χρόνια, όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα να εξερευνήσουμε τι είναι το θέατρο, μου πρότεινε να σκηνοθετήσω την πρώτη τους παράσταση μετά τη σχολή. Μου σύστησε τις άλλες δύο συμφοιτήτριές της, τη Στέλλα Νικολαΐδου και τη Σοφία Ταγταλενίδου, και κάπως έτσι ξεκινήσαμε πρόβες. Με εμπιστεύτηκαν πολύ, δούλεψαν ακόμη περισσότερο και με έκαναν να μάθω κι εγώ πολλά πράγματα σε αυτό το ταξίδι που πλέον κλείνει περίπου έξι μήνες πορείας.
Όπως μου αρέσει να λέω, ελπίζουμε να απολαύσετε την παράσταση, όσο απολαύσαμε κι εμείς αυτό το ταξίδι μέχρι να την ετοιμάσουμε.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Δημήτρης Κεχαΐδης – Ελένη Χαβιαρά, Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαυρόπουλος, Σκηνικά – Κοστούμια: Εύα Σουγιουλτζή , Κίνηση: Μαριάνθη Ψωματάκη, Μουσική: Μάριος Αποστολακούλης, Φωτισμοί: Γιώργος Μιχαλάκος, Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης, Trailer: Άγγελος Χαραλάμπους, Colorist: ΔημήτρηςΜανουσιάκης, FrenelPostLab, Σχεδιασμός αφίσας: Διαφημιστική εταιρεία Pilides, Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου , Socialmedia: Ανθούλα Αηδώνη , Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου MONKS
ΔΙΑΝΟΜΗ
Στέλλα Νικολαΐδου (Αλέκα), Σοφία Ταγταλενίδου (Φωτεινή), Μελίνα Ταχτσίδου (Ηλέκτρα), Δόμνα Χουρναζίδου (Μάρω).
Η φωτογραφία του Γιάννη Μαυρόπουλου είναι από την Χρύσα Γούτου και η φωτογραφία των τεσσάρων ηθοποιών στο σκηνικό της παράστασης είναι του Λευτέρη Τσινάρη
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Χώρος: Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα: Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022στις 21:30
Παραστάσεις: Έως 30 Νοεμβρίου2022, κάθε Δευτέρα, Τρίτη&Τετάρτη στις 21:30
Διάρκεια:90’
Τιμές εισιτηρίων:12€ κανονικό | 10€ μειωμένο(φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ & πολυτέκνων) | 8€ ατέλειες | Προσφορά προπώλησης έως 25 Οκτωβρίου όλα τα εισιτήρια 10€
Προπώληση εισιτηρίων:Viva.grhttps://www.viva.gr/tickets/theater/me-dynami-apo-tin-kifisia/
Πληροφορίες / Κρατήσεις: 2310 854 333
Περισσότερα: Website: www.theatrot.gr.
