*Της Λεμονιάς Βασβάνη | Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Σε μία έπαυλη πού βρίσκεται στο Romford, ενώ όλα είναι έτοιμα για έναν αρραβώνα, ξαφνικά γίνεται ένα έγκλημα. Η εξιχνίαση της υπόθεσης φαντάζει απίθανη. Ποιος είναι ο δολοφόνος; Οι απαντήσεις θα δοθούν επί σκηνής του Θεάτρου Artbox Fragani όπου από τις 17/1/25 θα παίζεται η παράσταση «Εύχομαι να πεθάνεις». Ο συγγραφέας και ηθοποιός Στράτος Ναλμπαντίδης μίλησε μαζί μας για το πώς γεννήθηκε το έργο.
Είπε πως «Το αστυνομικό θρίλερ μυστήριου είναι είδος έργου που δεν γράφεται συχνά στη χώρα μας παρόλο που είναι πολύ αγαπητό από το ελληνικό κοινό», ενώ αναφερόμενος στους Θεατροκάπηλους σχολίασε πως είναι σαν οικογένεια για εκείνον.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το κείμενο;
-Η παράσταση είναι καρπός συνεργασίας με την ομάδα Θεατροκάπηλοι που δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια στο δήμο Αμπελοκήπων Μενεμένης. Πώς συνεχίζει να πορεύεται η ομάδα και πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη τέτοιων ομάδων στην πόλη μας;1η. Πάντοτε είχαμε πρόβλημα να βρούμε ένα έργο το οποίο να μας αρέσει αλλά και να υπάρχουν ρόλοι για όλους μας. Είμαστε μεγάλη ομάδα. Δεν μπορούσαμε να βρούμε ένα έργο που να μην το έχουμε παίξει και να μας αρέσει. Έτσι αποφάσισα να κάνω την πρώτη κίνηση γράφοντας αυτό το έργο.
Όταν ξεκίνησα να γράφω βρισκόμασταν ακόμα υπό την αιγίδα του δήμου Αμπελοκήπων Μενεμένης. Πριν 1,5 χρόνο σταματήσαμε την συνεργασία με τον δήμο και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Η απόφαση στο να παίξουμε το συγκεκριμένο έργο συν έπεσε χρονικά με την βράβευσή του. Πιστέψαμε ότι είναι ένα καλό σημάδι και έτσι αποφασίσαμε να το ανεβάσουμε.
-Είναι ένα έργο με επίκεντρο το who done it. Πώς ξετυλίγεται η υπόθεση;
-Σε μία έπαυλη πού βρίσκεται στο Romford, μισή ώρα μακριά από το Λονδίνο ο πλούσιος ιδιοκτήτης, καλεί κάποια εκλεκτά και κοντινά του πρόσωπα για να παραβρεθούν στον αρραβώνα της κόρης του. Όλα εξελίσσονταν ομαλά ώσπου κάποια στιγμή τα ξημερώματα ακούγεται ένας πυροβολισμός. Τρέχουν όλοι στο σαλόνι και βλέπουν ένα πτώμα μέσα στα αίματα. Το επόμενο μεσημέρι ξεκινάει η εξιχνίαση της ανθρωποκτονίας. Η εντολή είναι ξεκάθαρη: Δεν βγαίνει κανείς από την έπαυλη, μέχρι το τέλος της έρευνας. Όλα θα βγουν στη φόρα. Ένοχα μυστικά, έρωτες, πάθη, εμμονές, ίντριγκες... βγαίνουν στο φως. Η ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη. Η εξιχνίαση του εγκλήματος φαντάζει απίθανη. 9 ύποπτοι. 9 άλλοθι. 9 κίνητρα. Ένας ο δολοφόνος; Θα δούμε...
-Πόσο έχετε επηρεαστεί από συγγραφείς όπως η Αγκάθα Κρίστι και ο Σέρλοκ Χολμς;
-Η αλήθεια είναι ότι είμαι φανατικός θαυμαστής της Αγκάθα Κρίστι. Έχω διαβάσει πάρα πολλά έργα της. Αγαπώ το συγκεκριμένο στυλ συγγραφής της. Εξιτάρομαι όταν τα βλέπω να παίζονται πάνω σε θεατρική σκηνή. Βέβαια η Αγκάθα Κρίστι υπήρξε 2-3 δεκαετίες νωρίτερα από την εποχή που διαδραματίζεται Το «εύχομαι να πεθάνεις», ωστόσο έχει πολλά κοινά στοιχεία και στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η υπόθεση αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αποκαλύπτεται ο δολοφόνος. Είναι ένα έργο γεμάτο ανατροπές. Από το πρώτο δευτερόλεπτο υπάρχουν στοιχεία που αν κάποιος τα αντιληφθεί και τα παρακολουθήσει καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου θα καταλήξει στο δολοφόνο ακριβώς την ίδια στιγμή που θα αποκαλυφθεί.
-Παίζετε τον ρόλο του επιθεωρητή. Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτό τον ήρωα; Πόσο καταλυτική είναι η παρουσία του;
-Ο υπαστυνόμος Εdward Βloodworth είναι ένας μεσήλικας, αυστηρός άντρας ο οποίος λατρεύει τη δουλειά του. Έχει πάθος με τη δουλειά του και τις ελεύθερές του ώρες διαβάζει ό,τι νομίζει ότι έχει σχέση με το επάγγελμά του. Δεν βάζει τίποτα απολύτως πάνω από την εργασία του και παλεύει σε όλη του την καριέρα για το δίκιο, το σωστό και για το νόμο. Είναι γνωστός για το έργο του και τις επιτυχίες του σε όλη τη Βρετανία έχοντας μάλιστα την ειδική άδεια της Βασίλισσας της Αγγλίας να εκτελεί τα καθήκοντά του όποτε και όπου χρειαστεί ανεξαρτήτως περιοχής περιφέρειας ή πόλης. Γνωστός για τις παγίδες που στήνει κατά τις ανακρίσεις του, έχοντας ως κυρίαρχο στόχο να βρεθεί και να τιμωρηθεί ο ένοχος. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα βγει στο φως οποιαδήποτε δυσάρεστη πληροφορία που αφορά το παρόν και το παρελθόν του οποιουδήποτε ύποπτου ή εμπλεκόμενο στην υπόθεση.
-Το έργο απέσπασε το 3ο βραβείο καλύτερου θεατρικού σεναρίου από την Πανελλήνια Ένωση Συγγραφέων. Πόσο βοηθούν οι βραβεύσεις; Πώς νοιώσατε για αυτή την διάκριση;
-Όταν τελείωσα το έργο έπρεπε κάπου να το κατοχυρώσω. Ρώτησα και έμαθα. Μου πρότειναν ότι η καλύτερη κατοχύρωση γίνεται στον Ελλήνων Συγγραφέων που εδρεύει στην Αθήνα. Έτσι και έκανα. Αφού το κατοχύρωσα μου είπαν ότι τρέχει ένας διαγωνισμός για το καλύτερο θεατρικό σενάριο ως 90 σελίδες και αν ήθελα να συμμετέχει. Το έστειλα και το άφησα στο ταξίδι του. Να μη σας πω ότι το είχα ξέχασα κιόλας. Κάποια στιγμή, πέρσι τον Νοέμβριο είχα μία κλήση από τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων τον κύριο Κακαβά και μου είπε ότι έργο μου διακρίθηκε και αν θα πήγαινα στην Αθήνα για να παραλάβω το βραβείο.
Ήμουν στην Αθήνα πριν κλείσουμε τα τηλέφωνα.
Όσον αφορά για την ερώτηση αν βοηθούν οι βραβεύσεις, η απάντηση είναι ναι, αλλά μόνο στην Αθήνα. Εκεί είναι το κέντρο όλων των γεγονότων, εκεί βρίσκονται οι περισσότερες και μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής θεατρικών έργων και εκεί θα ψάξουν να βρουν κάποιο έργο είτε αυτός είναι κάποιος μεγάλος ηθοποιός- θιασάρχης είτε κάποιος παραγωγός.
Τώρα για την συγκεκριμένη περίπτωση θέλω να πιστεύω ότι σίγουρα θα βοηθήσει γιατί όταν ένα έργο προμοτάρεται συνοδευόμενο με κάποια αναγνώριση και μάλιστα από το κορυφαίο όργανο που είναι η Ένωση Ελλήνων Συγγραφέων, πιστεύω ότι θα κινήσει το ενδιαφέρον. Το αστυνομικό θρίλερ μυστήριου είναι είδος έργου που δεν γράφεται συχνά στη χώρα μας παρόλο που είναι πολύ αγαπητό από το ελληνικό κοινό. Κάθε χρόνο βέβαια παίζονται πάρα πολλές παραστάσεις αλλά δεν είναι πρωτότυπα. Είναι κυρίως ξένων συγγραφέων αυτού του είδους και σημειώνουν τεράστια επιτυχία.
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Βαρβάρα Δουμανίδου;
-Η ομάδα μας μέχρι πριν από 1,5 χρόνο και για 15 περίπου χρόνια βρισκόταν υπό την αιγίδα του Δήμου Αμπελοκήπων Μενεμένης.. Όταν κάποια στιγμή σταματήσαμε τη συνεργασία με τον δήμο και επειδή το πάθος μας και η αγάπη για το θέατρο ήταν πάρα πολύ μεγάλη, αποφασίσαμε από κοινού, να κάνουμε το επόμενο βήμα. Όλοι μας γνωρίζαμε βέβαια την Βαρβάρα Δουμανίδου καθώς και το εκπληκτικό της έργο και την προσφορά της στο θέατρο. Την πλησιάσαμε και της ζητήσαμε να συνεργαστούμε και να μας σκηνοθετήσει. Δέχθηκε, λέγοντας ότι είναι μια πρόκληση και για την ίδια και από τότε ξεκινήσαμε ένα μαγικό, όμορφο, αλλά και δύσκολο ταξίδι. Να ανεβάσουμε το «Εύχομαι να πεθάνεις».
-Πότε πού και πώς μπήκε το θέατρο στην ζωή σας;
-Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω η απάντηση ήταν, θέλω να γίνω ηθοποιός. Μου δόθηκε μία ευκαιρία να μπω στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το 1989. Όμως οι γονείς μου δεν μου το επέτρεψαν. Εγώ συνέχισα να είμαι μέλος της θεατρικής ομάδας του δήμου Σταυρουπόλεως, για κάποια χρόνια ώσπου διέκοψα για το στρατιωτικό. Επέστρεψα μετά πολλά χρόνια στο δήμο Αμπελοκήπων. Στο θεατρικό εργαστήρι στην αρχή και μετά μπήκα στους Θεατροκάπηλους. Η αλήθεια είναι ότι δεν κρατάω κακία στους γονείς μου που δεν μου επέτρεψαν να γίνω ηθοποιός τότε. Σίγουρα είχαν τις φοβίες τους τις ανησυχίες τους και τους λόγους τους. Μη ξεχνάμε ότι εκείνη η εποχή ήταν πολύ διαφορετική από τη σήμερα. Αντιθέτως μάλιστα τους ευγνωμονώ γιατί με αυτή τους την απαγόρευση, έστω και μετά από χρόνια γνώρισα αυτή την εκπληκτική ομάδα στην οποία βρίσκομαι τα τελευταία χρόνια. Με αυτά τα εκπληκτικά πλάσματα που αγαπώ σαν οικογένεια μου. Είναι κι αυτοί οικογένειά μου. Τους Θεατροκάπηλους. Έχουμε κάνει μέχρι τώρα εκπληκτικά πράγματα και θα κάνουμε ακόμα περισσότερα. Η νέα μας αρχή γίνεται με το «Εύχομαι να πεθάνεις».
-Τι σημαίνει για εσάς αυτή η μορφή τέχνης;
- Αν μου επιτρέπεται να δανειστώ μερικά λόγια από το έργο Δεσποινίς Μαργαρίτα του Ρομπέρτο Ατάιντε.
Η τέχνη είναι αγάπη, η αρχή και το τέλος, η αλήθεια το ψέμα η ζωή, ο θάνατος, η απλότης, η αθωώτης, η αγνότης, θεότης η ουσία.....
Αυτό είναι για μένα η τέχνη του Θεάτρου. Μόνον αυτά. Δηλαδή όλα....
Συντελεστές:
Κείμενο: Στράτος Ναλμπαντίδης
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
MakeupArtist: Ιωάννα Mπουρνάζη, Πηνελόπη Στάθη
(ΜakeupAcademyThessaloniki της Μαριάννας Βλασίδου)
Κομμώσεις: Νικολέτα Τζιτζούδη
Φωτογραφίες - Προωθητικόvideo: Στέλιος Δουλγερίδης
Κατασκευή σκηνικών - Ήχοι: Δημήτρης Βασιλειάδης
Γραφιστική επιμέλεια: Ιωάννα Παπάζογλου,
Διανομή:
James Rowden: BασίληςΔομουκτσής
Margaret Rowden: ΘωμαήΝτόκου
Patricia Rowden: ΓεωργίαΠαπαδοπούλου
Sandy Rowden: ΤιμοθέαΜαλλούση
Mason Holeman: ΚωνσταντίνοςΜπάρκος
Albert Kempster: BλαδίμηροςΔράμος
Eliza Doliver: ΙωάνναΠαπάζογλου
Ethel Loney: ΕυαγγελίαΠροεστοπούλου
Henry Walker: ΑπόστολοςΜπακίρης
Edward Bloodworth: ΣτράτοςΝαλμπαντίδης
*Παραστάσεις: 17, 18,24,25 Ιανουαρίου στις 21.00,
19 και 26/1στις 20.00. Διάρκεια: 90 λεπτά
Είσοδος: 13€ & Μειωμένο 10 € (Φοιτητικό – Ανέργων – Άνω των65).
Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου , ticketservices.gr & goldmall.gr.
