Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Επανέρχεται με το «Crave» της Sarah Kane η ομάδα τέχνης Oberon που θα το παρουσιάσει από αύριο και για λίγες βραδιές στο Θέατρο Αυλαία. Ένα κείμενο που μιλάει για τον έρωτα και αφορά όλους τους ανθρώπους.
Αυτή τη φορά τα μέλη της ομάδας ανεβάζουν μια εκδοχή που «οι ήρωες είναι περισσότεροι γήινοι και προσιτοί αλλά και πάλι περιορισμένοι», όπως αναφέρει σε συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Διονύσης Καραθανάσης ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία.
Απαντώντας σε ερώτησή μας για το κίνημα «θέατρο στα μούτρα» στο οποίο ανήκουν τα έργα της Kane αναφέρει ότι η ανάγκη να πεις την αλήθεια είναι διαχρονική. «Επιβάλλεται να λες την αλήθεια γυμνή και στα μούτρα του άλλου», τονίζει.
Σημειώνει πως όλοι τους στην ομάδα συνεχίζουν με πάθος το έργο τους, όμως ευελπιστούν να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα από την πολιτεία στον πολιτισμό.
-Πώς προέκυψε η ιδέα να ανεβάσετε αυτό το έργο της Kane;
-Όταν διάβασα το Crave, αρκετά χρόνια πριν ένοιωσα συγκλονισμένος από το καθολικό συναίσθημα του έρωτα που παρουσιάζει σε αυτό το κείμενό της η Sarah Kane. Ταυτίστηκα με τις σκέψεις των χαρακτήρων και σκέφτηκα ότι είναι ένα κείμενο που αφορά σε όλους τους ανθρώπους όλων των ηλικιών σε οποιαδήποτε φάση της ζωής τους. Σαν ιδέα μου στριφογύριζε στο μυαλό και από τις αρχές του 2013 ξεκίνησα να το δουλεύω μαζί με την ομάδα. Ο έρωτας είναι μια κατάσταση που μπορεί να αλλάξει τα πάντα στη ζωή των ανθρώπων. Από το καλύτερο στο χειρότερο και το ανάποδο…
-Τι έχει αλλάξει σε σχέση με προηγούμενο ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου από την ομάδα σας;
-Η πρώτη παρουσίαση έγινε ένα χρόνο πριν. Μέσα στο χρόνο αυτό έχουμε ωριμάσει όλοι μας. Νοιώσαμε την ανάγκη να το ξαναδούμε το κείμενο. Να δούμε πώς μιλάει μέσα μας και τι διαστάσεις έχει πάρει. Κινηθήκαμε σε άλλη αισθητική φόρμα και διαφορετική υποκριτική προσέγγιση σε αυτό το ανέβασμα. Στην προηγούμενη προσέγγιση οι χαρακτήρες είχαν μια μεγάλη απόσταση από το έδαφος, σε βάθρα, σαν ζωντανά αγάλματα που συνομιλούν χωρίς να έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Σε αυτήν την εκδοχή οι χαρακτήρες είναι περισσότερο γήινοι και προσιτοί αλλά και πάλι περιορισμένοι.
-Πώς το προσεγγίσατε; Πού εστιάσατε;
-Θέλαμε να δώσουμε μια ψυχολογική προσέγγιση στους χαρακτήρες του έργου. Βασικό στοιχείο είναι το πάσχον ον. Ουσιαστικά τι αφήνει ο έρωτας. Ένα κουφάρι; Ένα σώμα που λαχταράει το καινούργιο; Μια ψυχή που εγκλωβίζεται και παραδίνεται ανίκανη να προχωρήσει μπροστά; Αυτά είναι τα ερωτήματα που μας απασχόλησαν και προσπαθήσαμε να τα απαντήσουμε επί σκηνής πρόσωπο με πρόσωπο με τους θεατές.
-Η Kane είναι από τους συγγραφείς που διαμόρφωσαν το in yer face theater. Στην εποχή του ήταν κάτι το διαφορετικό. Σήμερα πόσο επηρεάζει το κοινό; Και πώς καθορίζει μια παράσταση;
-Η Kane ανήκει σε μια γενιά συγγραφέων όπου την κατέταξαν στο κίνημα «θέατρο στα μούτρα». Ήταν μια εποχή όπου το θέατρο έπρεπε να πάρει θέση και να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να είναι τόσο σκληρό που να ταρακουνήσει το θεατή. Θεωρώ ότι η ανάγκη να πεις την αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή δεν έχει διαφορά στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα επιβάλλεται η στάση αυτή. Επιβάλλεται να τη λες γυμνή και στα μούτρα του άλλου κοιτώντας τον κατάματα και χωρίς συναισθηματισμούς και η βία είναι στην ημερήσια διάταξη του παγκοσμίου ρεπερτορίου. Έτσι διαμορφώνεται και μια παράσταση. Στέκεσαι απέναντι στο θεατή και του λες τις σκέψεις του… ακούει με τη φωνή σου τη δική του αλήθεια. Το πώς θα ανταποκριθεί σε αυτό είναι δική του υπόθεση και ο ίδιος το κρίνει.
-Οι Oberon είναι μια ομάδα που παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν στο χώρο της τέχνης συνεχίζει το έργο της. Στο κατώφλι μιας ακόμη εκλογικής αναμέτρησης τι θα επιθυμούσατε από την κυβέρνηση που θα αναδειχθεί την 25η Γενάρη;
-Η ομάδα τέχνης Oberon δημιουργήθηκε το 2009. Έχουμε μια διαρκή παρουσία στο χώρο επειδή αγαπάμε το θέατρο και δουλεύουμε με όσα μέσα διαθέτουμε για αυτό. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Αλλά δεν είναι δύσκολες μόνο στο χώρο της τέχνης αλλά και σε όλους τους τομείς. Ωστόσο επιμένουμε να δουλεύουμε με περισσότερο πάθος και πείσμα. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί πολιτικά το μέλλον της χώρας μας. Εύχομαι να μπορέσουμε να δούμε καλύτερες μέρες από αυτές που διανύουμε τώρα και αισιοδοξώ η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές να δώσει περισσότερη βαρύτητα στον πολιτισμό στην παιδεία και την κοινωνική αλληλεγγύη . Γιατί η παιδεία μιας κοινωνίας δημιουργεί σκεπτόμενους και ελεύθερους ανθρώπους.
-Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;
-Έχουμε ήδη ξεκινήσει την επόμενη παραγωγή μας. Αν όλα πάνε όπως τα σχεδιάζουμε θα είναι έτοιμη γύρω στο Πάσχα. Το Καρακορούμ του Ανδρέα Στάικου είναι το έργο που δουλεύουμε. Ένα κείμενο ανατρεπτικό, με έντονους συμβολισμούς και με διφορούμενα νοήματα για όλα αυτά που θυσιάζουμε είτε προσωπικά είτε σαν κοινωνικά σύνολα προκειμένου να βρούμε τη γη της επαγγελίας που τελικά αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει…
Παίζουν: Αλέξανδρος Αντωνίου, Διονύσης Καραθανάσης, Δήμητρα Σιάχου, Μελίνα Τριανταφυλλίδου.
Παραστάσεις: 12-13, 19-20, 26-27 Ιανουαρίου και 2-3 Φεβρουαρίου στις 21.00. Γενική είσοδος 12€ , μειωμένο 8€. Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου 10€.
