Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
Σε μέρη από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και από το Βορρά μέχρι το Νότο θα μας ταξιδεύσουν ταινίες του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (13-22/3) αποκαλύπτοντας τις συναρπαστικές -και αντιφατικές- εικόνες του κόσμου.
Αφορμή και «αφετηρία», το ντοκιμαντέρ «Around the World in 50 Concerts», ο τίτλος του οποίου σηματοδοτεί την έναρξη του ταξιδιού από τη «βάση» μας, την Ευρώπη, σε ένα πολύχρωμο πανηγύρι στην Ινδία με το «Kings of the Wind & Electric Queens», στην Ιαπωνία μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα με το «Made in Kasama», σε δυο άκρα της Γης –τη Γροιλανδία και τον Ειρηνικό Ωκεανό– που όμως συνδέονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους στο «ThuleTuvalu», στην ασυδοσία και τη διαφθορά που κυριαρχούν στη Γουατεμάλα με στυγερά εγκλήματα που μένουν ατιμώρητα όπως φαίνονται στο «The Pawn», αλλά και στην Κίνα, όπου νεαρά αγόρια αγωνίζονται σκληρά σε ένα δημοφιλές τηλεοπτικό τάλεντ σόου στο «I Am Here».«Around the World in 50 Concerts»
Ένα αναπάντεχο μουσικό road movie, είναι το «Around the World in 50 Concerts» της Χέντι Χόνινγκμαν. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ η μουσική υπερβαίνει κάθε σύνορο – γεωγραφικό, εθνοτικό και πολιτισμικό. Πρωταγωνίστριά του; Μια από τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου: η Βασιλική Ορχήστρα Concertgebouw του Άμστερνταμ.
Η σκηνοθέτης ακολουθεί την Ορχήστρα σε τρεις από τις 150 συναυλίες που έκανε στο 2013 για να γιορτάσει τα 125 χρόνια λειτουργίας της. Μπουένος Άιρες, Σοβέτο και Αγία Πετρούπολη είναι οι σταθμοί που επέλεξε.
Με πλάνα τόσο από τις πόλεις, όσο και από τους μουσικόφιλους, μιλά για τον καταλυτικό ρόλο της μουσικής: που αγγίζει τον καθένα στην καρδιά, όποιος κι αν είναι ο πολιτισμός του. Στην κάμερα μιλούν μέλη της ορχήστρας αλλά και ακροατές της για τις μουσικές τους εμπειρίες και πόσο αυτές έχουν εμπλουτίσει τη ζωή τους. Αναφέρονται στη δύναμη της τέχνης που είναι μεγαλύτερη και από αυτήν της πολιτικής.
«Kings of the Wind & Electric Queens»
Στο «Kings of the Wind & Electric Queens» των Σεντρίκ Ντιπίρ και Γκασπάρ Κουέντς θα ταξιδεύσουμε σε ένα πολύχρωμο πανηγύρι στην Ινδία. Στο Sonepur. Εξωτικές χορεύτριες, εξορκιστές, κασκαντέρ και ελέφαντες δίνουν μια ξεχωριστή αίσθηση γιορτής. Μια εμπειρία ξεχωριστή για τους θεατές οι οποίοι παρακολουθούν τελετές, προσευχές και δρώμενα με άρωμα ανατολής.
«Made in Kasama»
Συγκλονισμένη από το σεισμό, το τσουνάμι και τις πυρηνικές καταστροφές του 2011, μια νεαρή γυναίκα επιστρέφει στο Kasama για να καταλάβει το ταραγμένο παρελθόν της οικογένειάς της. Διαλογισμοί, συνομιλίες γεμάτες ένταση και σημαντικές ανακαλύψεις συνθέτουν ένα γλυκόπικρο σκηνικό της ατελής ζωής της, ενώ δείχνουν και τη θεραπευτική δύναμη της δημιουργικότητας.
Η ίδια η σκηνοθέτης σημειώνει μεταξύ άλλων: «Γεννήθηκα σε μια καλλιτεχνική κοινότητα της πόλης Kasama, που βρίσκεται βόρεια του Τόκιο. Όταν ήμουν 8 ετών οι γονείς μου και εγώ μετακομίσαμε στη Νέα Υόρκη για να εκπληρώσουν το όνειρό τους ως καλλιτέχνες. Όμως ήταν δύσκολο να ανταπεξέλθουμε οικονομικά. Οι δυο τους γύρισαν πίσω, ενώ εγώ έμεινα στις ΗΠΑ. Όσο περνούσαν τα χρόνια η σχέση μας γινόταν όλο και πιο ψυχρή. Με το σεισμό του 2011, το τσουνάμι και την πυρηνική καταστροφή όλα άλλαξαν. Ένιωσα την ανάγκη να βρεθώ κοντά τους και να κάνω μια ταινία για το τι συμβαίνει στην Ιαπωνία. Και κάνοντας συνέντευξη με τους γονείς μου γνώρισα καλύτερα τους γονείς μου και κατάλαβα γιατί απομακρυνθήκαμε. Μέσα από τα γυρίσματα της ταινίας αυτής οι γονείς μου μού έδειξαν πώς η δημιουργικότητα βοηθά στο να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες μας στη ζωή, και τότε κατάλαβα ότι μπορούσα να χρησιμοποιήσω την ταινία αυτή ως γιατρικό για τις σχέσεις μας».
To «ThuleTuvalu» του Matthias von Gunten αναφέρεται σε ανθρώπους που ζουν στα δύο άκρα της γης και που η ζωή τους επηρεάζεται ραγδαία από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και που πρέπει να προβούν κι αυτοί σε αλλαγές.
Η ταινία μιλάει για κυνηγούς στο Thule, στη Βόρεια Γροιλανδία, το βορειότερο σημείο της γης, που, όπως και οι πρόγονοί τους ζουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σε θερμοκρασίες κάτω των 40 βαθμών Κελσίου, και βγαίνουν για κυνήγι πάνω σε έλκηθρα προκειμένου να βρουν τροφή για την οικογένειά τους και τους σκύλους τους. Αλλά και για τους κατοίκους του νησιού Tuvalu, οι οποίοι ζουν κοντά σε κοραλλιογενείς υφάλους στον Ειρηνικό και τρέφονται με ψάρια, καρύδες και λαχανικά που καλλιεργούν μόνοι τους.
Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει μια στενή σχέση με τη φύση από την οποία βρίσκουν την τροφή τους. Και αυτή η σχέση δικαιολογεί και κατά κάποιο τρόπο την απομάκρυνσή τους από τον υπόλοιπο κόσμο.Παρατηρώντας τους πρωταγωνιστές βλέπουμε πως το λιώσιμο των πάγων στο βορρά ανεβάζει τη στάθμη της θάλασσας στο νότο, με ορατό τον κίνδυνο για τους κατοίκους του Tuvalu να βουλιάξουν τα σπίτια τους. Αλλά και πόσο αυτό που συμβαίνει με την υπερθέρμανση του πλανήτη επηρεάζει τα σχέδιά τους και τις σκέψεις τους.
«The Pawn»
Στο «The Pawn» (σημαίνει «Το πιόνι») του Jean-Cosme Delaloye θα μεταφερθούμε στη Γουατεμάλα. Και θα δούμε μέσα από την προσωπική ιστορία της Kelly Diaz Reyes, της οποίας ο ξάδερφος απήχθη, βιάστηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στις 19/3/2011, το σαθρό δικαστικό σύστημα της χώρας, όπου δεν υπάρχει απονομή δικαιοσύνης. Η Kelly έχοντας αναγνωρίσει το πτώμα του ξαδέρφου της, αποφασίζει να γίνει δικηγόρος για να βοηθά τα θύματα να βρουν δικαιοσύνη. Η οικογένειά της δέχεται απειλές και τους στέλνει στις ΗΠΑ. Η ίδια θα γίνει εύκολος στόχος... Η ταινία είναι μια ταινία για δύο γυναίκες που παλεύουν για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
«Ι Am Here»
Στον κόσμο της τηλεόρασης μάς μεταφέρει το «Ι Am Here» του Λίξιν Φαν και ειδικότερα των τάλεντ σόους. Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην ιστορία μιας ομάδας νέων αγοριών που συμμετείχαν σε ένα τάλεντ σόου που λέγεται «Super Boy», ελπίζοντας να κερδίσουν μια θέση στον κόσμο της δόξας. Η ταινία μιλά για το πώς αντιμετώπισαν τα αγόρια τη νέα τους ζωή. Πώς κάτω από απίστευτη πίεση, έκαναν τις σωστές επιλογές κατά τη διάρκεια των ζωντανών σόου. Τα τάλεντ σόου είναι ένα νέο είδος διασκέδασης, αλλά μπορούν να είναι αληθινά; Μπορούν να προσαρμοστούν σε τυχόν σκαμπανεβάσματα; Τι έχουν προσφέρει τα δέκα χρόνια ύπαρξής τους στην κινεζική τηλεόραση; Τα υπόλοιπα στην οθόνη!
