«Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό»;. Το 38ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έκανε έναρξη με ένα δικό του ...ντιμπέιτ. Μια ταινία για την κρίση, την εξουσία και για το ποιος τελικά κάνει κουμάντο στην Ευρώπη, στην οποία πρωταγωνιστούν ζώα. Όπως σημείωσε ο Αντώνης Παπαδόπουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, η χιουμοριστική αυτή ταινία «δημιουργεί συνειρμούς σχετικούς με την Ελλάδα του σήμερα, κι έγινε από έναν Γερμανό, τον Ντάνιελ Νόκε!».
Το φιλμάκι έκλεψε χθες τις εντυπώσεις στην τελετή έναρξης του 38ου Φεστιβάλ Δράμας, και του 21ου Διεθνούς, κάνοντας ένα λογικό, όσο και ιδιαζόντως απολαυστικό και αστείο, άλμα: συνέδεσε την τροφική αλυσίδα με την ταξική διαστρωμάτωση! Σε ένα πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής, ο δημοσιογράφος, μια γραβατωμένη ύαινα (...), συνομιλεί με τους καλεσμένους του: το λιοντάρι, τη λέαινα, τον γύπα και τη ζέβρα. Όλοι κοστουμαρισμένοι, αλλά με το αυθεντικό κεφάλι τους, επιχειρηματολογούν περί του ποιος, τελικά, θα επωμιστεί τα βάρη της οικονομίας. Ποιος πληρώνει το κόστος, το προαιώνιο ερώτημα. Οι σχέσεις είναι πολύπλοκες: η λέαινα σκοτώνει τις ζέβρες και τα άλλα ζώα, μετά έρχεται το αρσενικό λιοντάρι και τρώει μέχρι να χορτάσει, ύστερα η ύαινα σερβίρεται, και στο τέλος ο γύπας τρέφεται από τα απομεινάρια. Η διαπλοκή είναι ορατή: τα μίντια υποστηρίζουν τον ισχυρότερο, στην κορυφή της τροφικής –και ταξικής- αλυσίδας, ενώ αυτός που επωμίζεται τα μεγαλύτερα βάρη (βλ. φορολογία), και πεθαίνει τελικά όταν οι παρατηρήσεις του αρχίζουν να γίνονται ιδιαιτέρως ενοχλητικές, είναι η ζέβρα, δηλαδή οι άνθρωποι που παράγουν τον πλούτο, που ταΐζουν τα αρπακτικά με τη σάρκα και το αίμα τους...
«Το φεστιβάλ έγινε με δυσκολία φέτος, λόγω της συγκυρίας», επεσήμανε Αντώνης Παπαδόπουλος. «Χωρίς τον Δήμο Δράμας δεν θα γινόταν. Και είναι εντυπωσιακό ότι σε εποχή κρίσης υποβλήθηκαν 168 ταινίες, δηλαδή η παραγωγή ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα αντί να μειώνεται αυξάνεται, τη στιγμή μάλιστα που έχουν λείψει οι κρατικοί πυλώνες που παραδοσιακά υποστήριζαν τη μικρού μήκους. Ο λόγος είναι πως έχουν αναπτυχθεί οι συνέργειες: οι μικρομηκάδες δουλεύουν αφιλοκερδώς ο ένας στην ταινία του άλλου.» Φέτος υποβλήθηκαν 1500 ξένες ταινίες για το Διεθνές Διαγωνιστικό. Από αυτές επιλέχθηκαν 57 ταινίες. Για πρώτη φορά φέτος εγκαινιάζεται Πανόραμα Βαλκανικού Κινηματογράφου «με στόχο σε 2-3 χρόνια το Φεστιβάλ να γιγαντωθεί και η Δράμα να γίνει κινηματογραφικός κόμβος των Βαλκανίων και της ΝΑ Ευρώπης.»
Το Φεστιβάλ εξασφάλισε για πρώτη φορά την συμμετοχή της FIPRESCI (Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου), που θα απονείμει για πρώτη φορά βραβείο στο Διεθνές Τμήμα –αναβαθμίζοντας τον διεθνή χαρακτήρα της διοργάνωσης. Παίρνοντας τον λόγο ο Δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος υπογράμμισε πως το Φεστιβάλ «τιμά τον ανεξάρτητο κινηματογράφο για τον ασυμβίβαστο και πολυσυλλεκτικό του χαρακτήρα» και πως η Δράμα έχει μετατραπεί με το πέρασμα των χρόνων «σε μια κινηματογραφική πολιτεία μικρομηκάδων κι ένα απέραντο εργαστήρι τέχνης, χάρη στην ακούραστη επιμονή όλων των Δραμινών». Προσέθεσε επίσης πως τα γνωστά προβλήματα δεν κατάφεραν «να τραυματίσουν την φήμη του θεσμού» και πως «η υποστήριξη μας είναι δεδομένη και έμπρακτη».
Χαρακτηρίζοντας την πόλη ως «ζώνη των μικρομηκάδων», κήρυξε την έναρξη του Φεστιβάλ. Ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας Αργύρης Πατακάκης τόνισε την πρόθεση της Περιφέρειας να στέκεται πάντα αρωγός του Φεστιβάλ σε πείσμα της οικονομικής δυσπραγίας, επισημαίνοντας πως «παρά τους άσχημους οιωνούς των καιρών μας ο θεσμός είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται και ανανεώνεται, αποτελώντας τον προθάλαμο των αυριανών μεγάλων κινηματογραφιστών». Και κατέληξε λέγοντας: «Μπορεί να μας λείπουν τα υλικά αγαθά, αλλά δεν θα χάσουμε ποτέ τον πολιτισμό και την περηφάνειά μας». Στην δική του ομιλία, ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Ανέστης Τερζής, τόνισε πως «ο αγώνας της χώρας είναι μεγάλος αλλά συνεχίζουμε. Είναι βαρύ το φορτίο των 38 ετών του θεσμού και ευθύνη μας είναι να το πάμε ακόμα παραπέρα». Και απευθυνόμενος στους νεαρούς κινηματογραφιστές τους είπε: «Την τύχη του φεστιβάλ την παίρνετε στα χέρια σας γιατί τώρα αρχίζει η δική σας δουλειά». Το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης υποστηρίζει το Φεστιβάλ Δράμας, αποδεικνύοντας την μεγάλη παράδοση της Γαλλίας στην στήριξη της κινηματογραφικής παραγωγής. Όπως άλλωστε δήλωσε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Αλεξαντρίν Μπουφλέρ «για τον λόγο αυτό η Γαλλία δεναντιμετωπίζει το σινεμά ως ένα απλώς εμπορικό προϊόν αλλά ως «πολιτιστική εξαίρεση». Κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης τιμήθηκε ο διευθυντής Φωτογραφίας Νίκος Καβουκίδης γα την εξηντάχρονη προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο και την υποστήριξή του στους νέους κινηματογραφιστές. Υπήρξε άλλωστε μέλος της πρώτης κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Δράμας πριν 38 χρόνια. Οκ.Καβουκίδης ευχήθηκε να αποκτήσει επιτέλους το Φεστιβάλ τον δικό του χώρο προβολών στην Καπναποθήκη της οδού Περδίκα και αναφέρθηκε στα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κινηματογραφίας που εντάθηκαν μετά την πρόσφατη κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου επι των κινηματογραφικών εισιτηρίων.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής και ο Δήμαρχος τίμησαν και τον Ρουμάνο Ρασβάν Τσερνάτ, παλιό φίλο του Φεστιβάλ, μαέστρο, συνθέτη και σύζυγο της Μανουέλα Τσερνάτ (κριτικού σχολιαστή του Διεθνούς Διαγωνιστικού). Ο κ.Τσερνάτ αποκάλυψε πως έχει ελληνικές ρίζες από την Κεφαλονιά και πως δύο από τα ονόματα της οικογένειάς του είναι Παπαδόπουλος και Μεταξάς! Πρόσφατα μάλιστα απέκτησε και ελληνικό διαβατήριο. Ο Αχιλλέας Κυριακίδης, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος, θυμήθηκε πως έρχεται στην Δράμα 25 χρόνια τώρα –είτε ως μέλος κάποιας επιτροπής είτε ως διαγωνιζόμενος με 11 συνολικά ταινίες του. Ο κ.Κυριακίδης είναι γνωστό πως υπηρετεί την μικρή φόρμας χρόνια τώρα. Όπως είπε θεωρεί πως, όπως ακριβώς συμβαίνει με το διήγημα «η ταινία μικρού μήκους είναι ένα καταπληκτικό είδος με απόλυτη αισθητική αρμονία». Και για του λόγου το αληθές αναφέρθηκε στο διήγημα του Χέμινγουέι που αποτελείται από μόλις τέσσερις λέξεις: «Πωλούνται παιδικά παπούτσια, αφόρετα». Η τελετή έναρξης ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση των κριτικών επιτροπών.
