Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
Δέκα μαθητές και μαθήτριες από τη Θεσσαλονίκη, τρεις από το Βερολίνο και 15 από το Λας Βέγκας αποτύπωσαν με το δικό τους τρόπο, μέσα από τις ζωγραφιές και τα έργα τους, το Ολοκαύτωμα.
Το σύνολο των δημιουργιών τους απαρτίζουν την έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Κοιτώντας πίσω: Οι αναμνήσεις ενός παιδιού από το Ολοκαύτωμα μέσα από τα μάτια παιδιών του σήμερα» που θα φιλοξενηθεί στο Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης (Αγίου Μηνά 13, Θεσσαλονίκη) από 9 Μαρτίου έως 7 Απριλίου 2016 (τα εγκαίνια θα γίνουν στις 8 Μαρτίου, ώρα 19:00).
Πρόκειται για παιδιά του Ιδιωτικού Δημοτικού Σχολείου της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, του Jüdischen Gymnasiums Moses Mendelssohn στο Βερολίνο και του "The Dr. Miriam & Sheldon G. Adelson Educational Campus" στο Λας Βέγκας, που, έχοντας ως υλικό έμπνευσης το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Ήθελα να πετάξω σαν πεταλούδα» της Hannah Gοfrit, (εκδόσεις Yad Vashem), έμαθαν μέσα από τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού για την περίοδο του Ολοκαυτώματος στην Πολωνία και κατ' επέκταση σε όλη την Ευρώπη. Και στη συνέχεια έφτιαξαν τις δικές τους ζωγραφιές.
Η ιδέα όπως εξήγησε η εκπαιδευτικός στο Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης κα Στέλλα Καλλέ ξεκίνησε στη θερινή ακαδημία του Οργανισμού Centropa, ο οποίος ασχολείται με τη διάσωση της μνήμης και τη διαφύλαξη της εβραϊκής κληρονομιάς. «Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το βιβλίο ως πηγή έμπνευσης για τα παιδιά γιατί η διήγησή του έχει ένα μήνυμα ελπίδας για μια νέα αρχή και το μήνυμα πως το καλό μπορεί να υπερνικήσει το κακό», σχολίασε η εκπαιδευτικός. Είπε πως το βιβλίο της Hannah Gοfrit που μεταφράστηκε πέρυσι στα ελληνικά πέρυσι είναι «εξαιρετικό για τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος στα μικρά παιδιά. Αναφέρεται στη ζωή ενός μικρού κοριτσιού στην Πολωνία τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην προσπάθεια του να επιβιώσει από τα βίαια ρατσιστικά μέτρα εναντίον του εβραϊκού πληθυσμού». Επίσης η ηρωίδα είναι κι αυτή παιδί, σε μια ηλικία που είναι παρόμοια με αυτή των μικρών αναγνωστών.
Εξήγησε πως η έκθεση απαρτίζεται από δύο ενότητες: η πρώτη έχει έργα που ακολουθούν ή εμπνέονται από την πλοκή του βιβλίου, με τα πρώτα χρόνια της Hannah, το πώς κρύφτηκε για να σωθεί και η δεύτερη έχει έργα digital art που εστιάζουν στα όνειρα της ηρωίδας, η οποία όταν κλεινόταν στην ντουλάπα για να κρυφτεί από τους Γερμανούς, ονειρεύονταν πως ήταν μια πεταλούδα.
Στις ελλείψεις που υπάρχουν στην διδασκαλία της ιστορίας και ειδικότερα στο θέμα του Ολοκαυτώματος αναφέρθηκε ο επίκουρος Καθηγητής ΑΠΘ στην έδρα Εβραϊκών Σπουδών κ. Γιώργος Αντωνίου. «Η εικόνα που έχουμε από τους φοιτητές δεν είναι καλή. Υπάρχουν κενά στην ιστορία και αυτά δεν μπορούν να καλυφθούν στο Πανεπιστήμιο. Ωστόσο εμείς είμαστε σε επικοινωνία για να παρέχουμε μαθήματα σε σχολεία. Ήδη κάνουμε μια σχετική συνεργασία με ένα σχολείο στα Διαβατά», τόνισε, ενώ συμπλήρωσε πως οι καθηγητές σταδιακά θα είναι αυτοί που θα έχουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη διδασκαλία αυτής της ιστορίας, ειδικά από τη στιγμή που μέσα στα επόμενα χρόνια θα έχουν πεθάνει και οι τελευταίοι επιζώντες του Ολοκαυτώματος.
Αξίζει να σημειωθεί πως σεμινάρια για εκπαιδευτικούς σχετικά με την ιστορία του Ολοκαυτώματος πραγματοποιεί και το Εβραϊκό Μουσείο.
Ημέρες και ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη, Παρασκευή & Κυριακή 11:00-14:00, Τετάρτη & Πέμπτη 11:00-14:00 & 17:00-20:00.
Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, της Πρεσβείας του Ισραήλ στην Ελλάδα και του Δήμου Θεσσαλονίκης, και εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων μνήμης για τα 73 χρόνια από την αναχώρηση του πρώτου του συρμού από τη Θεσσαλονίκη για τα Ναζιστικά στρατόπεδά Άουσβιτς-Μπίρκεναου.
