Δωρεάν ξεναγήσεις δημοτών με θέμα “Γνωρίζω και μαθαίνω την ιστορία της πόλη μου, μέσα από τα κτίριά της”, διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Στο επίκεντρο η Συνοικία των Εξοχών: Μια πόλη εκτός των τοιχών. Το πρόγραμμα θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο ως εξής:
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να δηλώνουν ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο επικοινωνίας.
Η κάθε ξενάγηση διαρκεί 2,5 ώρες και ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 35 άτομα.
Θα πρέπει να δηλώνονται οι ημερομηνίες ξενάγησης για τις Βίλλες 1 και Βίλλες 2, με πρώτης (1ης ) επιλογής προτίμηση και εναλλακτικά δεύτερης (2ης) επιλογής προτίμηση εντός 15 ημερών. Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
Σε περίπτωση ακύρωσης παρακαλείσθε να ενημερώσετε έγκαιρα.
Μπορείτε να δηλώνετε τη συμμετοχή σας:
Α) Ηλεκτρονικά : Στο e-mail της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας: [email protected]
Β) Τηλεφωνικά : Καθημερινά, από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 10:00 π.μ. – 2:00 μ.μ. στο 2313 318 263 κα Μ. Μάντζαρη
Η συνοικία των Εξοχών
Η συνοικία των Εξοχών ή η Λεωφόρος των Πύργων (σημερινές λεωφόροι Βασιλίσσης Όλγας και Βασιλέως Γεωργίου), δημιουργήθηκαν μετά το 1885 σαν δεύτερος τόπος κατοικίας και αποτέλεσε έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μια από τις σημαντικότερες και χαρακτηριστικότερες αστικές ενότητες της Θεσσαλονίκης. Αφετηρία για τη συγκρότησή της στάθηκε η κατεδάφιση του παραθαλάσσιου και μέρους του πεδινού τμήματος του ανατολικού τείχους του ιστορικού πυρήνα της πόλης, γεγονός που επέτρεψε σε πρώτη φάση τη χάραξη της Λεωφόρου Χαμιδιέ , από το όνομα του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β’ (σημ. Λεωφ. Εθν. Αμύνης) και μεταγενέστερα την επέκταση στον ευρύτερο ανατολικό περιαστικό χώρο.
Έλληνες και ξένοι αρχιτέκτονες, σαν τον Βιταλιάνο Ποζέλι, τον Πιέρο Αριγκόνι και τον Ξενοφώντα Παιονίδη, σπουδαγμένοι στην Ευρώπη και την Κωνσταντινούπολη, έχτισαν εδώ πολυτελείς βίλες για πλούσιους Εβραίους, Έλληνες, Τούρκους, Ντονμέδες (Εβραίοι που έγιναν Μωαμεθανοί) και Φραγκολεβαντίνους. Κτίζουν τις επαύλεις τους στα διεθνή πρότυπα του εκλεκτισμού και υιοθετούν διαφορετικά χαρακτηριστικά που συμβολίζουν την εθνικότητα και τη θρησκεία τους. Τα κριτήρια ήταν καθαρά οικονομικά και κοινωνικά, σε αντίθεση με το κέντρο της πόλης, που υπήρχε διαχωρισμός ανά εθνικότητα όπως στις συνοικίες των χριστιανών, των Εβραίων και των μουσουλμάνων. Εκεί στεγάστηκαν όλα τα προξενεία ως τον Μεσοπόλεμο, εκεί ζούσαν και οι μεγαλοαστοί της Θεσσαλονίκης (βιομήχανοι καπνέμποροι και επιχειρηματίες).
Η συνοικία ήταν τόπος μιας πολυεθνικής πολυπολιτισμικής δυτικόφιλης και «ανατολίτικης» ταυτόχρονα Θεσσαλονίκης από το τέλος του προπερασμένου αιώνα ως τον Μεσοπόλεμο.
