Η τοποθεσία του ακρωτηρίου Καραμπουρνού ή Μεγάλο Εμβολο κοντά στο σημερινό χωριό Αγγελοχώρι, στην είσοδο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ήταν στρατηγικής σημασίας από την αρχαιότητα.
Κατά τον 18ο αιώνα στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1883-1885) κτίστηκε το κάστρο του Αγγελοχωρίου από Γερμανούς Μηχανικούς. Πρόκειται για το ένα από τα δύο σωζόμενα φρούρια αυτού του τύπου, το δεύτερο βρίσκεται στην Αυστρία σε καλύτερη κατάσταση.
Ο φάρος στο Μεγάλο Έμβολο του Θερμαικού κόλπου κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 10,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Βρίσκεται στον Δήμο Θερμαϊκού στην άκρη της Ναυτικής Βάσης του Πολεμικού Ναυτικού στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης και συνεργάζεται με τον Ραδιοφάρο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Θερμαϊκού στις εκβολές του Αξιού. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Ο αρχικός φάρος ήταν φτιαγμένος από συμπαγείς οπτόπλινθους, όπως οι καμινάδες των πρώτων βιομηχανικών κτιρίων της Θεσσαλονίκης. Μπροστά του, στη βραχώδη ακτή, την περίοδο 1883-1885, Γερμανοί τεχνικοί έχτισαν οχυρά, έπειτα από παραγγελία των Οθωμανών. Τότε λειτουργούσε με καύσιμο το πετρέλαιο. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο. Στην περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί τον μετέτρεψαν σε πολυβολείο, λόγω της στρατηγικής του θέσης, στο ύψωμα μπροστά στην είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου. Δίπλα του στέκεται ακόμη ένα από τα πέντε πολυβολεία από μπετόν που έφτιαξαν τότε οι Γερμανοί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προκαλέσει τον βομβαρδισμό του από συμμαχικά αεροπλάνα, που λάβωσαν βαριά το μνημείο και σταμάτησαν τη λειτουργία του. Το 1948 όμως, ο φάρος επισκευάστηκε και ξαναλειτούργησε. Αυτή τη φορά είχε για καύσιμο την ασετιλίνη, ενώ το 1963 ο φάρος πέρασε στην εποχή του ηλεκτρισμού και το φως του χάραζε τη νύχτα σε απόσταση 17 ναυτικών μιλίων. Όμως η περίοδος λειτουργίας του ήταν σύντομη. Το 1998 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεώτερο μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς.
Δείτε το βίντεο του George Sal με drone:
Ο,τι δεν κατάφερε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος το πέτυχε η λήθη. Το κτίριο εγκαταλείφθηκε, αφέθηκε στο πέρασμα του χρόνου και ρωγμές εμφανίστηκαν στα πλευρά του. Ο κίνδυνος να καταρρεύσει ήταν ορατός. Mέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010, ο φάρος του Αγγελοχωρίου, ένας από τους 25 διατηρητέους της χώρας, ξαναλειτούργησε και είναι πλέον ένα επισκέψιμο ζωντανό μνημείο. Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα αναστήλωσης του ιστορικού φάρου, που έγινε σε συνεργασία με την 4η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων και το ΑΠΘ μέσω του προγράμματος «EC-PHAROS».
Ο Φάρος στο Μεγάλο Εμβολο αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών όλο το χρόνο αλλά ειδικά κατά την ημέρα της Παγκόσμιας Ημέρα Φάρων (όπως σήμερα) έχει την τιμητική του. Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ενωσης Φαροφυλάκων και γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου. Την ημέρα αυτή αρκετοί φάροι στην Ελληνική επικράτεια είναι ανοιχτοί για το κοινό και πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο και στον Φάρο του Αγγελοχωρίου.
Οι επισκέπτες του Φάρου και του οχυρού στο Αγγελοχώρι, μπορούν να επισκεφτούν και τις διπλανές αλυκές, που φτιάχτηκαν λίγο πριν το 1900, όπως επίσης και το γειτονικό υδροβιότοπο, έκτασης 2.500 στρεμμάτων, μια λιμνοθάλασσα που φιλοξενεί φλαμίγκο, κορμοράνους, ερωδιούς και μαυροκέφαλους γλάρους.
