Βελτιωτικές προτάσεις για το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για το πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά κατέθεσαν οι εκπρόσωποι της Περιφερειακής Παράταξης Κοιτάμε Μπροστά του Χρήστου Γιαννούλη στη συνεδρίαση Μητροπολιτικής Επιτροπής της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας.
Η πρώτη αφορά την πρόβλεψη για κατασκευή και χρήση τουριστικών καταλυμάτων μέχρι 100 κλίνες που χαρακτηρίζεται ως «το πιο αμφιλεγόμενο σημείο», ενώ προβληματισμός αναπτύσσεται και για τους 4 υπαίθριους χώρους στάθμευσης και έναν υπόγειο.
Τονίζεται παράλληλα «η έλλειψη πρόβλεψης για την αποκατάσταση του τμήματος της κοίτης του πρώην χειμάρρου Λοξού Λάκκου».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της παράταξης αναφέρει:
Θετικά ψήφισαν οι εκπρόσωποι της παράταξής μας, Ανατολή Αγαθαγγελίδου και Γιώργος Ζέρβας, κατά τη συζήτηση του θέματος της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου για το πρώην στρατόπεδο Π. Μελά στη συνεδρίαση της Μητροπολιτικής Επιτροπής της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, την Παρασκευή 22 Μαΐου. Λαμβάνοντας υπόψη την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Παύλου Μελά καθώς και τις παρατηρήσεις των υπηρεσιών της ΠΚΜ, θεωρούμε θετική εξέλιξη την προώθηση του ζητήματος και ενδιαφέρουσα την προσέγγιση του ΕΧΣ, αν και είναι απαραίτητος και ένας συνολικότερος σχεδιασμός, με «πράσινους» διαδρόμους επικοινωνίας με άλλους ελεύθερους και πράσινους χώρους, σε ένα μητροπολιτικό «πράσινο δίκτυο».
Θεωρήσαμε σωστό, ωστόσο, να καταθέσουμε ορισμένες παρατηρήσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν το προτεινόμενο σχέδιο, ώστε να αντιμετωπιστούν και ορισμένα ζητήματα που προέκυψαν κατά τον έντονο διάλογο μεταξύ των κοινωνικών φορέων που έχει μεσολαβήσει.
Η προτεινόμενη κατασκευή και χρήση τουριστικών καταλυμάτων μέχρι 100 κλίνες είναι προφανώς το πιο αμφιλεγόμενο σημείο, γιατί τόσο η ίδια η χρήση όσο και η ένταση της δραστηριότητας, οδηγεί στην αστικοποίηση του χώρου και έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας του πάρκου που είναι το ελεύθερο πράσινο και η διατήρηση της μνήμης και του ιστορικού χαρακτήρα του τόπου. Αν δεν μπορεί να αναθεωρηθεί συνολικά, απευθύνουμε έκκληση να μειωθεί τουλάχιστον η δυναμικότητα. Για τους ίδιους λόγους διατηρούμε επιφυλάξεις για την πρόβλεψη εγκατάστασης εργαστηριών χαμηλής όχλησης.
Έντονα αμφισβητούμενο στοιχείο είναι και οι 4 υπαίθριοι χώροι στάθμευσης και ο ένας υπόγειος, η ακριβής θέση και το μέγεθος των οποίων θα καθοριστούν από υποκείμενα επίπεδα σχεδιασμού, όπως δηλώνεται στη ΣΜΠΕ. Από τώρα θα πρέπει να υπάρξει δέσμευση ότι δεν θα υπάρξει χώρος στάθμευσης στη γωνία της διασταύρωσης της οδού Δαβάκη με την οδό Λαγκαδά, για λόγους που θα διαφανούν και πιο κάτω.
Ένα σημαντικό στοιχείο που έχει επισημανθεί από αρκετούς ειδικούς επιστήμονες αποτελεί η έλλειψη πρόβλεψης για την αποκατάσταση του τμήματος της κοίτης του πρώην χειμάρρου «Λοξού Λάκκου», που διασώζεται δυσδιάκριτο εντός του νότιου τμήματος του πρώην στρατοπέδου, για λόγους περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ιστορικής μνήμης. Ο ιστορικός Λοξός Λάκκος κατερχόταν από τη σημερινή οδό Δαβάκη, εισερχόταν για μια μικρή απόσταση στην έκταση του στρατοπέδου, διέσχιζε την οδό Λαγκαδά και συνέχιζε προς την οδό Ακριτών. Η κατασκευή του ναού της Αγίας Βαρβάρας και ιδιαίτερα του αύλειου χώρου, προκάλεσε περαιτέρω αλλοίωση. Στη συμβολή με την οδό Λαγκαδά υπήρχε γέφυρα από τη ρωμαϊκή περίοδο, όπως και το πρώτο μιλιάριο της Εγνατίας Οδού, το οποίο πλέον διασώζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο, γεγονός που προσδίδει στο συγκεκριμένο σημείο την αξία ενός πολύ σημαντικού τοπόσημου της πόλης, που αξίζει ανάδειξης. Κατανοούμε τις τεχνικές δυσκολίες αποκατάστασης της πρώην κοίτης, αλλά τουλάχιστον για το τμήμα εντός του πρώην στρατοπέδου μπορεί να υπάρξει μια ελαφρά τροποποίηση του εδάφους και της βλάστησης (π.χ. με φύτευση πλατανιών), ώστε χωρίς να επιτελεί ρόλο ροής νερού, να θυμίζει ενδεικτικά την κοίτη χειμάρρου, μαζί με την εγκατάσταση αντιγράφου του ρωμαϊκού μιλιαρίου, για λόγους εκπαιδευτικούς και ιστορικούς.
Τέλος, θεωρούμε σημαντικό να χρησιμοποιηθούν αυτόχθονα και όχι ξενικά είδη χλωρίδας για τους πράσινους χώρους, όπως επίσης και τη δημιουργία δασικών αλσυλλίων με είδη δέντρων που απαντούσαν ιστορικά στην περιοχή, όπως η χνοώδης δρυς, είδος κυρίαρχο κατά τη μεσαιωνική περίοδο της πόλης.
