Της Λεμονιάς Βασβάνη
Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Ελληνικό άρωμα και διακρίσεις από την πόλη μας είχε η ανακοίνωση των νικητών του φετινού διεθνή διαγωνισμού Never Such Innocence, με μία πρώτη θέση που κατέλαβε ο Ιωάννης Ζέκιος, μαθητής του 23ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς, μία ειδική διάκριση για τον Ζαχαρία Δεσδανάκη από την Κρήτη και δύο δεύτερες θέσεις για την Ελένη Σανοζίδου από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων, Θεσσαλονίκης και τους μαθητές Αντώνιο-Παναγιώτη Ατζέμη, Σταυρούλα Αλεξίου και Ελισάβετ Κάλτσου, από το Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.
Παρά τις δυσκολίες της φετινής ιδιαίτερης χρονιάς, ο Διεθνής Διαγωνισμός Never Such Innocence κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερες από 3.100 συμμετοχές από 99 χώρες και περιοχές παγκοσμίως, και να δώσει έμπνευση, φωνή και βήμα σε νέους ανθρώπους ηλικίας 9-18 ετών για να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για μεγάλες, ή μικρότερες συγκρούσεις που τους έχουν επηρεάσει ή κεντρίσει το ενδιαφέρον. Να μοιραστούν μαζί ιστορίες δικές τους, ή ιστορίες κάποιων άλλων στο παρόν ή το παρελθόν, όπως τους προσκάλεσε να κάνουν και το θέμα του διαγωνισμού «Τhe Unheard Voices of Conflict: Stories from Around the World» («Φωνές συγκρούσεων που δεν έχουν ακουστεί: Ιστορίες από όλο τον Κόσμο»).
«Η Δύναμη της Φωνής»
Η αγάπη για τον Ιστορία ήταν καταλυτική στο να πάρει μέρος στο διαγωνισμό ο μαθητής της 6η τάξης του 23ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς Iωάννης Ζέκιος. Με τη «Δύναμη της Φωνής» κατέκτησε την 1η Θέση στην κατηγορία Λόγου (9–11 ετών). «Προσέγγισε διαθεματικά το ζήτημα του πολέμου μέσα από τα μαθήματα της Ιστορίας και των Αγγλικών. Στόχος ήταν να αναπτυχθεί ο τρόπος σκέψης των μαθητών», ανέφερε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης» η Διευθύντρια του σχολείου κυρία Μαρία Βλαχάκη.
Συμπλήρωσε πως είναι η 2η χρονιά που το δημοτικό της Καλαμαριάς συμμετέχει και διακρίνεται στον διαγωνισμό Never Such Innocence που διοργανώνεται από το British Council, τη Βρετανική Πρεσβεία και το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Εστιάζοντας στην συμμετοχή του μαθητή του σχολείου τους είπε πως «μέσα από γραπτές, προφορικές πηγές και ντοκιμαντέρ άντλησε στοιχεία για ένα μεγάλο αριθμό θυμάτων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και από το 1821 με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Ήταν πολλοί οι αφανείς ήρωες που δεν είχαν φωνή. Γι’ αυτό και ο μαθητής μας επέλεξε να δώσει στην ομιλία του τον τίτλο “Η δύναμη της φωνής”. Μέσα από τον λόγο του ο Ιωάννης μιλάει για τη φωνή ενός παιδιού που ήταν κατά του πολέμου. Που όμως «Ήταν μια φωνή που δεν εισακούστηκε ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλες φωνές εκείνη την εποχή». Ο μαθητής μέσα στο κείμενό του τονίζει «να μην παραμείνουν σιωπηλές αυτές οι φωνές, ώστε να μην χυθεί άλλο αίμα και να μην γίνει άλλος πόλεμος ξανά!».
Μια παλιά ιστορία θυσίας και αγάπης
Μια προσωπική και πραγματική ιστορία χρησιμοποίησε ως υλικό η μαθήτρια Ελένη Σανοζίδου από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων, Θεσσαλονίκη που κατέκτησε τη 2η Θέση στην κατηγορία Λόγου (11–14 ετών) με το «A Really Old Story».
Η Καθηγήτρια αγγλικής και Υποδιευθύντρια του 3ου ΔΣ Πεύκων, κα Αγγελική Μανάφη εξήγησε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»: «Η μαθήτρια ουσιαστικά εμπνεύστηκε την ιστορία από τον προπάππο της μέσα από τις διηγήσεις του παππού της. Έβλεπε τα μετάλλια που είχε στο σπίτι του σε ένα χωριό του Κιλκίς. Ο προπάππος αν και νιόπαντρος, αποφάσισε να πάει να πολεμήσει για την πατρίδα. Επέζησε και έσμιξε ξανά με την σύζυγό του και έζησαν μετά τον πόλεμο ως νιόπαντροι. Αυτό το περιστατικό το έχουν στην οικογένεια της μαθήτριας ως παράδειγμα αυτοθυσίας για την πατρίδα, αλλά και αναφοράς στην αγάπη. Οπότε η ίδια θέλησε να μας διηγηθεί αυτή την ιστορία και επέλεξε μάλιστα και τον τίτλο».
Παράλληλα η κυρία Μανάφη τόνισε πως «διαγωνισμοί όπως αυτός δίνουν ευκαιρία στα παιδιά να ακουστεί η φωνή τους πέρα από τα τείχη του σχολείου». Η ίδια βοήθησε στην προετοιμασία της συμμετοχής, και πρωτύτερα είχε παρακολουθήσει σχετική ημερίδα του British Council, ενώ είπε πως φυσικά και υπήρξαν οι δυσκολίες λόγω των μέτρων της καραντίνας. Συγκεκριμένα η μαθήτρια είχε γραπτό λόγο που τον ηχογράφησε. Όμως το μισό κομμάτι έγινε δια ζώσης και το άλλο μισό εξ αποστάσεως.
«Let Me Fly Away»
Την 2η Θέση στην κατηγορία Τραγουδιού (14–16 ετών) κατέκτησαν ο Αντώνιος-Παναγιώτης Ατζέμης, Σταυρούλα Αλεξίου, Ελισάβετ Κάλτσου, από το Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. «Με το τραγούδι αυτό οι ταλαντούχοι και ευαίσθητοι μαθητές θέλησαν να αναφερθούν στα παιδιά των προσφύγων από χώρες όπως πχ η Συρία και στο δικαίωμά τους να μπορούν κι αυτά να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα», ανέφερε σε τηλεφωνική μας συνομιλία ο Διευθυντής του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης κος Αθανάσιος Νευροκοπλής. Κι εδώ η προετοιμασία της συμμετοχής έγινε εν μέσω λοκντάουν με τα παιδιά να πρέπει να συγχρονιστούν στο δευτερόλεπτο για να κάνουν ηχογραφήσεις φωνής και μουσικών οργάνων. «Η εκπαίδευση πρέπει να καλλιεργεί γνώμες και πολιτισμό. Ένα σχολείο πρέπει να δίνει ευκαιρίες να καλλιεργείται αυτή η στάση ζωής και διαγωνισμοί όπως αυτός σίγουρα βοηθούν», ανέφερε ο διευθυντής του σχολείου προσθέτοντας πως πέρα από την διακριθείσα συμμετοχή υπήρξε και συμμετοχή με το θέμα των νεομαρτύρων στη Θεσσαλονίκη στην εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι οποίοι θανατώθηκαν επειδή δεν αλλαξοπίστησαν.
*Το πρόγραμμα και το ελληνικό σκέλος του Διαγωνισμού πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
