Η πανδημία του COVID-19 κατέδειξε τις αδυναμίες και τα προβλήματα των συστημάτων υγείας ανά τον κόσμο.
Κατέδειξε τις εύθραυστες ισορροπίες στην παγκόσμια οικονομία.
Επιβεβαίωσε πως η κυριαρχία της αγοράς και των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων στην οικονομία, δεν μπορούν να «σώσουν τον κόσμο» από μία πανδημία.
Επιβεβαίωσε πως η υποχώρηση του κοινωνικού κράτους και η ανυπαρξία συστημάτων κοινωνικής προστασίας, έχει δραματικές συνέπειες στη δημόσια υγεία, στα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Κατέδειξε έναν έντονο εθνικό προστατευτισμό και την απουσία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού αντιμετώπισης ενδημικών κρίσεων και συντονισμού των κρατών μελών της Ε.Ε.
Φανέρωσε το παγκόσμιο χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών και την αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να στηρίξει με εμβόλια τις φτωχές χώρες του κόσμου.
Στη χώρα μας η πανδημία ανέδειξε, κυρίως στα δύο πρώτα κύματα, τις παθογένειες του συστήματος υγείας, τις ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό ανθρώπινο δυναμικό και την υστέρηση σε εξοπλισμό και κυρίως σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Από εδώ και μπρός θα είναι έγκλημα χωρίς ελαφρυντικά, η απαξίωση και η αποδυνάμωση του δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Η πανδημία αργά ή γρήγορα θα τελειώσει. Η μάχη, όμως, για ένα σύγχρονο και αξιόπιστο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα συνεχιστεί, επειδή η Υγεία, όπως και η Παιδεία, δεν μπορεί να μπαίνουν σε κανένα «κόφτη» δημοσιονομιών περιορισμών.
Το στοίχημα μετά την κρίση της πανδημίας θα είναι πλέον η αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών και αναπτυξιακών ζητημάτων.
Μπροστά στην οικονομική ύφεση και κρίση, η Ελλάδα χρειάζεται ένα σχέδιο με στοχευμένες πολιτικές και συγκεκριμένα μέτρα.
Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα προγράμματα και τα μέτρα που θα χρηματοδοτήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, δημιουργώντας υψηλές προσδοκίες για τη χώρα.
Η προϊστορία τέτοιων χρηματοδοτικών ευκαιριών στην Ελλάδα δείχνει πως αυτές δεν άλλαξαν την παραγωγική διάρθρωση της χώρας, όχι επειδή τα χρήματα ήταν λίγα και δεν επαρκούσαν, αλλά επειδή χάθηκαν μέσα στις μεγαλόσχημες εξαγγελίες, στα τοπικά ή κλαδικά συμφέροντα, στη γραφειοκρατία των δεκάδων εγκρίσεων, στα κίνητρα για υπερκατανάλωση και φυσικά στην περιβόητη διαπλοκή.
Φοβάμαι την επιδοματική ή επιχορηγησιακή πολιτική που μπορεί να κυριαρχήσει, έναντι μιας παραγωγικής επένδυσης στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού.
Η Ελλάδα, πριν από όλα, πρέπει επιτέλους να αλλάξει το μοντέλο που σχεδιάζει το μέλλον της.
Πρέπει να προκρίνει επενδύσεις εκεί όπου εντοπίζονται οι παθογένειες της, δηλαδή στην παραγωγική ανασύνταξη, τη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την αναδιάρθρωση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Μερίδιο από την πίτα των χρημάτων αυτών έχει και η Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο, φυσικά, των κεντρικών επενδυτικών κατευθύνσεων.
Η πόλη πρέπει να διεκδικήσει και να κερδίσει αυτά που χρειάζεται για να λειτουργήσει ως ένα οργανωμένο αστικό συγκρότημα. Να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του Θερμαϊκού και της θάλασσας, του δάσους και των γύρω τουριστικών προορισμών.
Δεν θα μπω στον πειρασμό να απαριθμήσω ξανά τις υποδομές που λείπουν, τις παραγωγικές αδυναμίες, τα έργα που χρειάζονται. Έχουν χιλιοειπωθεί και έχουν τεκμηριωθεί.
Θα μείνω στο ρόλο του θεσμού που υπηρετώ για πολλά χρόνια.
Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι σημαντικός και πρέπει να έχει λόγο στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Προκρίνουμε λοιπόν ως Τοπική Αυτοδιοίκηση οριζόντια προγράμματα που ενδεικτικά αφορούν:
• Στον ψηφιακό μετασχηματισμό των δήμων και τη διαμόρφωση έξυπνων πόλεων
• Στην εφαρμογή πράσινων πολιτικών με την αξιοποίηση φιλικών στο περιβάλλον μορφών ενέργειας και μετακίνησης
• Στην κατασκευή σύγχρονων μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων – ανακύκλωσης και την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων
• Στη διαμόρφωση νέων υποδομών και δικτύων στις πόλεις σε φυσικό αέριο, οδικούς άξονες, προσβασιμότητας ΑμεΑ, καθώς και δικτύων ομβρίων, διευθέτησης χειμάρρων και ρεμάτων στη βάση των νέων δεδομένων που προκαλεί η κλιματική αλλαγή
• Στη δημιουργία βιομηχανικών και βιοτεχνικών περιοχών με αιχμή την πράσινη επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και τεχνολογία
• Στην αξιοποίηση και επανάχρηση ελεύθερων χώρων στα αστικά συγκροτήματα
Στο πλαίσιο αυτό οι δήμοι του πολεοδομικού συγκροτήματος πρέπει να ετοιμαστούν και να διαμορφώσουν τον τοπικό και υπερτοπικό σχεδιασμό τους, βλέποντας τη Θεσσαλονίκη ως ενιαίο χώρο που πρέπει επιτέλους να αλλάξει, να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, να αναπτύξει την παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα δημιουργώντας θέσεις εργασίας και τομείς νέας επιχειρηματικότητας, να παρέχει ευκαιρίες Πολιτισμού, μόρφωσης και Αθλητισμού.
