Ως μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά, που διαρκώς μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, θεωρούν τον δήμο Νεάπολης-Συκεών οι πρόσφυγες και τα μέλη των οικογενειών τους που φιλοξενούνται στην περιοχή αναμένοντας την απόφαση για την χορήγηση πολιτικού ασύλου.
Αυτό επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά μέσα από δύο δράσεις που αναπτύχθηκαν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (20 Ιουνίου), με πρωταγωνιστές -από τη μια- τα παιδιά των ΚΔΑΠ, και από την άλλη τους ίδιους τους πρόσφυγες που συμμετείχαν στην έκθεση έργων ζωγραφικής, φωτογραφίας και ποίησης στο Μουσείο Προσφύγων στην Πολιτιστική Γειτονιά των Συκεών. Επρόκειτο για δυο παράλληλες εκδηλώσεις που εξέπεμψαν ισχυρά μηνύματα φιλίας και επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων που διαφέρουν μόνο στο χρώμα του δέρματος και της καταγωγής.
Συμμετέχοντας σε ένα τρίωρο διαδραστικό παιχνίδι, τα παιδιά των ΚΔΑΠ Στρεμπενιώτη του δήμου Νεάπολης-Συκεών έγιναν μια παρέα με τα προσφυγόπουλα που φιλοξενούνται στον δήμο στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΤΙΑ (REACT), και συμμετέχουν στις δομές εκπαίδευσης, πολιτισμού και αθλητισμού. Μέσα από το παιχνίδι γνωρίστηκαν καλύτερα και έγιναν φίλοι, και μάλιστα «φίλοι για πάντα», όπως ήταν το τελικό μήνυμα που σχημάτισαν σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά).
Το ευχάριστο κλίμα αποτυπωνόταν στα προσωπάκια των παιδιών από το Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Κογκό, καθώς έβλεπαν δίπλα τους συνομηλίκους τους να τους αγκαλιάζουν με χαμόγελο και να παίζουν μαζί τους, κάτι «αυτονόητο καθώς τα αθώα παιδικά μάτια κοιτάζουν προς τον ίδιο ορίζοντα της χαράς και της αρμονικής συμβίωσης, και το μόνο που μπορεί να τους ενώσει είναι φιλία», όπως σχολίασε η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Ιωάννα Αλεξιάδου, που ήταν παρούσα στην εκδήλωση μεταφέροντας και μήνυμα του δημάρχου Σίμου Δανιηλίδη.
Χωρισμένα σε ομάδες, υπό την καθοδήγηση των στελεχών του δήμου και της ΚΕΥΝΣ, της εκπαιδευτικού του Σχολείου Ελληνικής Γλώσσας Μάρθας Γαλατοπούλου, και παρουσία της προϊσταμένης Τμήματος Κοινωνικής Προστασίας Μάρως Βασσάρα, τα παιδιά ενημερώθηκαν για το ζήτημα των προσφύγων και τις αιτίες που το προκαλούν, σκιαγράφησαν βιογραφικά το προφίλ ενός πραγματικού πρόσφυγα και συνέθεσαν το παζλ του Ομάρ με πραγματικές πληροφορίες που συνθέτουν την πορεία του από τον τόπο καταγωγής του έως τη χώρα και τον τόπο που βρέθηκε φιλοξενούμενος με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.
Το Βιωματικό Εργαστήρι διοργανώθηκε από το Τμήμα Κοινωνικής Προστασίας του δήμου Νεάπολης-Συκεών και την Κοινωφελή Επιχείρηση Υπηρεσιών (ΚΕΥΝΣ), σε συνεργασία με το Σχολείο Ελληνικής Γλώσσας, το Πρόγραμμα REACT, τα ΚΔΑΠ του δήμου Νεάπολης-Συκεών, και υποστηρίχθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τη Δώρα Κοκοζίδου.
Έκθεση με έργα προσφύγων
Παράλληλα, μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση έργων τέχνης που έχουν δημιουργηθεί από ανήλικους και ενήλικους πρόσφυγες και προσφύγισσες είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν οι πολίτες στο Μουσείο Προσφύγων στην Πολιτιστική Γειτονιά του δήμου Νεάπολης-Συκεών.
Την έκθεση διοργάνωσε το SolidarityNow, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων (20 Ιουνίου) και της Εβδομάδας Προσφύγων (Refugee Week, 20-26.6.2022). Αυτή παρέμεινε ανοιχτή για το κοινό από τις 13 έως και τις 20 Ιουνίου, και ολοκληρώθηκε με συναυλία παραδοσιακής μουσικής από την Ελλάδα και την Ανατολή.
Η έκθεση περιελάμβανε έργα ζωγραφικής, ποιήματα, κατασκευές και φωτογραφίες που έχουν δημιουργήσει οι ωφελούμενοι πρόσφυγες και προσφύγισσες του SolidarityNow στις ανοιχτές δομές φιλοξενίας, σε Κέντρα Αλληλεγγύης, σε Κέντρα Μελέτης και Δημιουργικών Δραστηριοτήτων και σε εκπαιδευτικά κέντρα ένταξης της Βόρειας Ελλάδας (Καβάλα, Σέρρες, Δράμα, Βαγιοχώρι, Νέα Καβάλα, Θεσσαλονίκη), όπου υλοποιούνται τα προγράμματα «Όλα τα Παιδιά στην Εκπαίδευση» με την υποστήριξη και χρηματοδότηση της UNICEF & «HELIOS» σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ) και τη χρηματοδότηση του υπ. Μετανάστευσης και Ασύλου.
Φέτος η θεματική ήταν το «healing», η αμοιβαία φροντίδα και η ανθρώπινη ικανότητα για επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς που μας επηρεάζουν. Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές, «στόχος είναι να αλλάξουμε το αφήγημα γύρω από τις προσφυγικές, και όχι μόνο, κοινότητες, να μοιραστούμε τις ιστορίες μας και να θεραπεύσουμε μαζί, συλλογικά τραύματα και προκλήσεις των σύγχρονων κοινωνιών» και «η Τέχνη λειτουργεί πάντα ως μέσο έκφρασης, αλληλεπίδρασης και τελικά ως μέσο θεραπείας. Επιπλέον, αποτελεί βασικό εργαλείο επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης γύρω από κοινωνικοπολιτικά αλλά και προσωπικά ζητήματα και η Έκθεση στοχεύει ακριβώς σε αυτό».
