Την ευθύνη για τις ζημιές που προκλήθηκαν χθες σε αυτοκίνητο που βρισκόταν παρκαρισμένο κοντά στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (ΕΚΘ), ανέλαβε ομάδα αντιεξουσιαστών με ανακοίνωση της που αναρτήθηκε σε στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με το κείμενο, το αυτοκίνητο άνηκε στον πρόεδρο του ΕΚΘ, Παναγιώτη Τσαραμπουλίδη.
Στην ανακοίνωση, γίνεται, μεταξύ άλλων, αναφορά στη στάση της ΓΣΕΕ στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού, ενώ επισημαίνεται ότι «έχουν τελειώσει οι εποχές που οι εργάτες δεν καταλάβαιναν το ποιοι συνεργάζονται με τα αφεντικά και το κράτος ενάντια στα συμφέροντά τους».
Ακολουθεί το κείμενο όπως δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα:
«Την Δευτέρα 15/2 το απόγευμα βανδαλίσαμε σπάζοντας καθρέφτες και τζάμια και ρίχνοντας διαβρωτικό, το αυτοκίνητο του προέδρου του Εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκη Παναγιώτη Τσαραμπουλίδη. Οι λόγοι είναι προφανείς:
«Η ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Λέμε ναι στην ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης. Λέμε ναι στο κοινό μας νόμισμα και στην ομόσπονδη ευρώπη.”
ΤΟ ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Όχι, το συγκεκριμένο απόσπασμα δεν αποτελεί τον επίλογο κειμένου κάποιων, ευαισθητοποιημένων κοινωνικά, κατοίκων της Εκάλης και του Πανοράματος, που μοιράστηκε σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση πάνω σε κάποια θαλαμηγό. Ούτε είναι η θέση κάποιας ένωσης εφοπλιστών ή βιομηχάνων που αρέσκονται να μιλάν για αλληλεγγύη, για ανθρωπιά, για τον “πολύπαθο” λαό. Αποτελεί τον επίλογο του κειμένου της ΓΣΕΕ που έχασε και τα τελευταία ψήγματα κοινωνικής νομιμοποίησης με την κατάπτυστη στάση που είχε κρατήσει στο δημοψήφισμα, στηρίζοντας μαζί με την αστική τάξη της χώρας, το διεθνές κεφάλαιο, και τους υποτακτικούς τους, την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ. Μια δράκα από τσογλάνια, κατά κύριο λόγο πρώην και νυν Πασόκους, κρατάν στα χέρια τους τη σφραγίδα της ΓΣΕΕ και των εργατικών κέντρων, ελέγχοντας σωματεία-σφραγίδες ή ακόμη χειρότερα σωματεία βολεμένων και παραιτημένων. Είναι οι ίδιοι που αποδυναμώνουν την απεργία ως όπλο καλώντας σε 24ωρες μία στο τόσο για τα μάτια του κόσμου, είναι οι ίδιοι που έχουν μείνει πλέον ολομόναχοι να γυροφέρνουν τα 50 κουφάρια τους στους δρόμους με την εργατική τάξη να τους έχει γυρίσει την πλάτη.
ΟΙ “ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ”
Βέβαια έχει λίγο καιρό τώρα που δεν είναι και τόσο μόνοι, αλλα συσπειρώνουν γύρω τους, ότι πιο σάπιο έχει αναδείξει ο κόσμος της εργασίας σε αυτό τον τόπο.
Φέραν λοιπόν κοντά τους, τους φουκαριάρηδες της Φίλκεραμ που αντί να παραδειγματιστούν από το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ ζητάν να κλείσει το αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα που βρίσκεται στο ίδιο οικόπεδο με την πτωχευμένη Φίλκεραμ. Σκοπός τους είναι να γίνει ο πλειστηριασμός και να πάρουν (όχι σίγουρα, πιθανώς) μέρος των δεδουλευμένων τους. Θα μπορούσαν τουλάχιστον να πιέσουν για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους, ζητώντας να γίνει ο πλειστηριασμός εξαιρώντας το κομμάτι της ΒΙΟΜΕ., επιλέγουν όμως οι ξετσίπωτοι να μην έρθουν σε συνεννόηση με άλλους εργάτες και να στραφούν εναντίον τους και να συμπορευτούν με τον Τζιτζικώστα και τη Χρυσή Αυγή που με δηλώσεις τους στέκονται στο πλευρό τους.
Ταυτόχρονα πορεύονται εδώ και κανά χρόνο μαζί με τα ανθρωποειδή-σκλάβους του Μπόμπολα που έχουν ταυτίσει το συμφέρον τους με το συμφέρον του αφεντικού τους, αδιαφορώντας για τον φυσικό κόσμο του τόπου τους και ερχόμενοι σε αντιπαράθεση με άλλους κατοίκους των περιοχών.
Απεργίες χρηματοδοτούμενες από την εργοδοσία (να λοιπόν, που ενώ ο ΣΕΒ ζητά να καταργηθούν συνδικαλιστικά δικαιώματα, κάποιοι εργοδότες γίνονται προοδευτικοί), χρηματοδοτούμενες μετακινήσεις πάλι από την εργοδοσία, τρόπος σκέψης που κοιτάει μόνο της τσέπη τους και μάλιστα για όσο ξεζουμίσει η εταιρεία το χρυσάφι καταστρέφοντας το βουνό (μετά έρχεται ανεργία και για αυτούς). Οι συγκεκριμένοι βλαμμένοι που πιθηκίζουν λέγοντας συνθήματα που απλά υπερασπίζονται το χρυσό (λες και αυτοί θα τον πάρουν στην τελική) βρήκαν τους μόνους που θα μπορούσαν να συμπορευθούν μαζί τους στη Θεσσαλονίκη αλλά δε γλίτωσαν την ξευτίλα και ενώ είχαν γύρω τους όλο το ασφαλιτομάνι της πόλης να τους φυλάει, μυρίσαν λίγο δακρυγόνο και αρπάξαν μερικές για να καταλάβουν ακόμη μια φορά το τι λέει ο κόσμος του αγώνα για τους εθελόδουλους τραμπούκους των αφεντικών.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Αυτές είναι οι σύμμαχες δυνάμεις του κυρίου Τσαραμπουλίδη, προέδρου του ΕΚΘ, αυτής της γλοιώδους φιγούρας που δε δίστασε να μηνύσει ακόμη και εργαζομένους της ΕΛΒΟ που χαρακτήρισαν “εργατοπατέρες” τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ σε κείμενό τους. Ας μην επαναπαύεται, οι εποχές που όμοιοί του κατέληγαν λίγο μετά τη θητεία τους στα εργατικά κέντρα σε υπουργικά γραφεία μπορεί να μην έχουν τελειώσει, αλλά σίγουρα έχουν τελειώσει οι εποχές που οι εργάτες δεν καταλάβαιναν το ποιοι συνεργάζονται με τα αφεντικά και το κράτος ενάντια στα συμφέροντά τους. Αυτός και οι όμοιοί του θα χαθούν μαζί με τον παλιό κόσμο που υπηρετούν μπροστά στον προλεταριακό επαναστατικό βηματισμό που όλο και πυκνώνει. Αυτός και οι όμοιοί του, στο βιβλίο της ιστορίας του μέλλοντος που τα παιδιά θα μαθαίνουν για το πως λειτουργούσε ο καπιταλισμός και το κράτος πριν την κοινωνική επανάσταση, θα έχουν μία μικρή αναφορά δίπλα στις λέξεις: ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ, ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ, ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ, ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Όσο οι εργάτες και οι εργάτριες συνεχίζουμε να ακολουθούμε τους ρυθμούς που οι γραφειοκράτες δίνουν στον αγώνα, είμαστε καταδικασμένοι να βυθιζόμαστε σε όλο και μεγαλύτερη φτώχια, εκμετάλλευση, καταπίεση, καταστολή. Πρέπει να απλώσουμε τα δίκτυα του από τα κάτω, αδιαμεσολάβητου, αντιθεσμικού αγώνα για να ανατραπούν τα νέα νομοσχέδια υποτίμησης της εργασίας μας, αλλά και για περάσουμε στην αντεπίθεση και στη συγκρότηση ενός κινήματος που θα δομήσει το ταξικό επαναστατικό πρόγραμμα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.
Με σωματεία βάσης στους χώρους δουλειάς, δομές αλληλεγγύης στις προλεταριακές γειτονιές, με ομάδες σαμποτάζ και άμεσης δράσης, με οργάνωση της αυτοάμυνάς μας απέναντι στην αστυνομία, τους φασίστες, τα αφεντικά, πρέπει να προχωρήσουμε ενωμένα το δύσκολο, αλλά ελπιδοφόρο ανήφορο της κοινωνικής επανάστασης με τη μέγιστη δυνατή ενότητα, με τη μέγιστη δυνατή αποφασιστικότητα.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
για την αταξική και ακρατική κοινωνία, την αναρχία
ΥΓ. Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου που δικάζεται χωρίς στοιχεία, για την ένοπλη ληστεία της Πάρου το 2012 και για συμμετοχή στη ΣΠΦ, αλλά και σε όλους τους αναρχικούς και κομμουνιστές φυλακισμένους. Ταυτόχρονα καταθέτουμε τον σεβασμό μας για τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής που έχουν καταλάβει καλύτερα από όλους μας πως ο χρυσός δεν φέρνει ευημερία σε ένα μέλλον με κατεστραμμένο περιβάλλον και που εδώ και 10 χρόνια αγωνίζονται για να απελευθερώσουν τον Κάκκαβο.»
