Το πότε γεννήθηκε κανείς και άρα σε ποιον ιό της γρίπης εξετέθη για πρώτη φορά επηρεάζει σημαντικά την πιθανότητα να αρρωστήσει σοβαρά από άλλα στελέχη των ιών της γρίπης, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science.
Η έρευνα εκτιμά ότι υπάρχει προστασία της τάξης του 75% έναντι της πιθανότητας να αρρωστήσει κανείς σοβαρά από γρίπη και 80% έναντι ενός πιθανού θανάτου λόγω γρίπης, αν ο ασθενής ως παιδί είχε εκτεθεί σε έναν ιό γρίπης που ταιριάζει με κάποιον από τους σύγχρονους.
Ερευνητές των Πανεπιστημίων της Αριζόνα και της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA), με επικεφαλής τον εξελικτικό βιολόγο Μάικλ Γουορομπέι, ανέλυσαν κάθε γνωστή περίπτωση σοβαρής ασθένειας με εισαγωγή στο νοσοκομείο ή θανάτου λόγω της γρίπης από τους ιούς H5N1 και Η7Ν9 (συνολικά πάνω από 1.400 άνθρωποι). Έτσι, ανακάλυψαν ότι ανάλογα με το στέλεχος της γρίπης από το οποίο είχε νοσήσει για πρώτη φορά ένας άνθρωπος, γεγονός που επηρεαζόταν από πότε γεννήθηκε, καθοριζόταν και το αν και πόσο προστατευμένος θα ήταν από μελλοντικά στελέχη της γρίπης.
Μάλιστα, οι επιστήμονες σημειώνουν ότι αυτό το «ανοσολογικό αποτύπωμα» φαίνεται να εξαρτάται καθοριστικά από την πρώτη έκθεση ενός ανθρώπου στον ιό της γρίπης και δύσκολα αλλάζει αργότερα στη ζωή του. Εκφράζουν δε την ανησυχία ότι ένα καθολικό εμβόλιο κατά της γρίπης μπορεί να μην είναι σε θέση να ανατρέψει το «ανοσολογικό αποτύπωμα» των ανθρώπων, άρα θα έχει εκ των πραγμάτων μειωμένη αποτελεσματικότητα.
Το σημαντικό έτος 1968
Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές πίστευαν ότι η προηγούμενη έκθεση ενός ανθρώπου σε κάποιον ιό γρίπης παρείχε μικρή έως καθόλου ανοσολογική προστασία έναντι μελλοντικών ιών της γρίπης που έχουν προέλευση από ζώα ή πουλιά.
Όμως, η νέα μελέτη δείχνει ότι όσοι γεννήθηκαν πριν το 1968 και ως παιδιά είχαν εκτεθεί στη γρίπη Η1 ή Η2, σπάνια κολλάνε τον ιό Η5Ν1, αλλά συχνά πεθαίνουν από τον Η7Ν9. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με όσους γεννήθηκαν μετά το 1968 και είχαν εκτεθεί ως παιδιά στον ιό Η3, οι οποίοι είναι σήμερα προστατευμένοι από τον Η7Ν9, αλλά αρρωσταίνουν σοβαρά και μπορεί να πεθάνουν από τον Η5Ν1.
Το έτος 1968, που φαίνεται να αποτελεί το χρονικό όριο ανάμεσα στα δύο διαφορετικά ανοσολογικά αποτυπώματα για τα στελέχη Η5N1 και Η7Ν9, είναι το έτος που υπήρξε η πανδημία του Χονγκ Κονγκ. Αυτή «διέγραψε» τους ιούς που ανήκαν σε μια διαφορετική γενετική ομάδα και είχαν κυριαρχήσει στα περιστατικά εποχικής γρίπης επί μισό αιώνα προηγουμένως.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ιοί της γρίπης χωρίζονται σε δύο ευρείες ομάδες. Η πρώτη περιλαμβάνει τους υποτύπους Η1, Η2 και Η5, ενώ η δεύτερη τους υποτύπους Η3 και Η7. Τα στελέχη Η5Ν1 και Η7Ν9 έχουν το καθένα μολύνει σοβαρά περισσότερους από 700 ανθρώπους, κυρίως στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Αποτελούν μεγάλη πηγή ανησυχίας για το μέλλον, καθώς όχι μόνο μπορούν να μεταδοθούν από τα ζώα στους ανθρώπους, αλλά επίσης έχουν δείξει μια -προς το παρόν περιορισμένη- ικανότητα να μεταδοθούν από άνθρωπο σε άνθρωπο, συνεπώς μπορεί μελλοντικά να πυροδοτήσουν κάποια πανδημία.
