Η καθιστική ζωή στην εφηβεία μπορεί να «καταδικάζει» τους νέους σε μια ζωή αδύναμων οστών, αναφέρουν καναδοί επιστήμονες.
Οι ερευνητές εξέτασαν την φυσική δραστηριότητα και την δύναμη των οστών 309 εφήβων και νεαρών ενηλίκων στη διάρκεια μιας τετραετίας που είναι πολύ σημαντική για την υγεία των οστών: στις ηλικίες 10-14 ετών για τα κορίτσια και 12-16 ετών για τα αγόρια.
Στη διάρκεια αυτών των ετών, δημιουργείται ποσοστό έως 36% του σκελετού και τα οστά είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στη φυσική δραστηριότητα, λένε οι ερευνητές. Όπως διαπίστωσαν, οι έφηβοι που έκαναν τη λιγότερη γυμναστική είχαν τα πιο αδύναμα οστά, γεγονός που υποδηλώνει ότι μεγαλώνοντας θα ήταν ευάλωτοι στα κατάγματα. «Τα παιδιά που περνούν όλη μέρα καθισμένα σε μία καρέκλα δεν ασκούν φορτία στα οστά τους που προάγουν την οστική δύναμη», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Λη Γκάμπελ, από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.
Και πρόσθεσε ότι οι έφηβοι δεν πρέπει κατ’ ανάγκην να συμμετέχουν σε οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες για να τονώσουν την υγεία των οστών τους. Ακόμα και απλές δραστηριότητες, όπως ο χορός στο σπίτι ή το κυνηγητό στο πάρκο, είναι αποτελεσματικά. Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Bone and Mineral Research.
Ιατρική θεραπεία η άσκηση!
Για τους περισσότερους ανθρώπους η άσκηση είναι απλώς ένας τρόπος να φτιάξουν το σώμα τους και να αισθανθούν υγιείς. Οι επιστήμονες, όμως, έχουν αποκαλύψει ότι η τακτική δραστηριότητα θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία για χρόνιες παθήσεις υγείας.
Συνήθως, οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα ή κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις ενάντια στην καρδιακή νόσο, στην χαμηλή οσφυαλγία, στο διαβήτη και σε άλλες χρόνιες ασθένειες. Ωστόσο, οι ειδικοί πλέον προτείνουν στους επαγγελματίες της Υγείας να «συνταγογραφούν» τη γυμναστική για να ανακουφίζουν τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτά τα προβλήματα.
Ο συγγραφέας της μελέτης δρ Tammy Hoffmann, του πανεπιστημίου Bond, είπε: «Πολλοί γιατροί και ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι η άσκηση λειτουργεί ως θεραπεία για αυτές τις χρόνιες παθήσεις και μπορεί να παρέχει το ίδιο όφελος, όπως τα φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση, ενώ συνήθως έχουν λιγότερες παρενέργειες». Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιες καταστάσεις υγείας – όπως η οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια - θα ωφεληθούν από την άσκηση.
Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε ότι η άσκηση δεν προτείνεται τόσο συχνά από τους γιατρούς σε αντίθεση με την φαρμακευτική ή χειρουργική λύση. Οι γιατροί και οι ασθενείς δεν έχουν επίγνωση της αποτελεσματικότητας των διαφορετικών τύπων άσκησης, σύμφωνα με τη μελέτη. Ο δρ Hoffmann δήλωσε: «Εκτός από μερικές περιπτώσεις που οι γιατροί ξέρουν ακριβώς ποιες ασκήσεις κάνουν καλό σε διαφορετικά σημεία στο σώμα, τις περισσότερες φορές είτε μαντεύουν ποια είναι η καλύτερη άσκηση είτε δεν προτείνουν καθόλου γυμναστική».
