Απάντηση στο ερώτημα, κατά πόσο η γυμναστική μπορεί να από μόνη της να συντελέσει σε απώλεια βάρους, δίνουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Hope του Λίβερπουλ.
Σύμφωνα με άρθρο που άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism, ο Δρ Μάθιου Τζάκσον και οι συνεργάτες του, θέλησαν να αποσαφηνίσουν το ζήτημα, καθώς μέχρι σήμερα δεν είναι ξεκάθαρο αν η άθληση από μόνη ή επειδή όταν κάποιος γυμνάζεται προσέχει και τη διατροφή του παράλληλα, επιτυγχάνεται ο στόχος της απώλειας βάρους.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, δύο μελετών στο διάστημα δύο και οκτώ εβδομάδων, 70 συνολικά γυναίκες, 18-32 ετών, που δεν σκόπευαν να χάσουν βάρος, άρα δεν υπήρχε ο κίνδυνος να περιορίσουν και την ποσότητα της τροφής που κατανάλωναν, έκαναν προγράμματα κυκλικής γυμναστικής τρεις φορές την εβδομάδα.
Οι επιστήμονες κατέγραφαν λεπτομερώς το σωματικό βάρος των εθελοντριών, την μυική και λιπώδη μάζα, καθόλη τη διάρκεια της μελέτης, ενώ συνέλεγαν και δείγματα αίματος ώστε να μετρούν τις ορμόνες της όρεξης (ινσουλίνη, λεπτίνη, αμυλίνη, γκρελίνη και PYY), αφού επξηρεάζουν την καταναλισκόμενη ποσότητα τροφής.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ούτε οι λεπτές, ούτε οι παχύσαρκες γυναίκες έχασαν βάρος, είτε είχαν κάνει το πρόγραμμα των δύο, είτε των οκτώ εβδομάδων εκγύμνασης. Πάντως, οι αδύνατες γυναίκες είχαν αυξήσει τη μυική τους μάζα.
Όταν οι επιστήμονες μελέτησαν ξεχωριστά την ανταπόκριση του σωματικού βάρους κάθε γυναίκας στα προγράμματα άθλησης, παρατήρησαν ότι τα επίπεδα της λεπτίνης και της αμυλίνης εξηγούσαν γιατί ορισμένοι άνθρωποι παίρνουν ή χάνουν βάρος.
Οι αλλαγές στα επίπεδα των δύο αυτών ορμονών ως αποτέλεσμα της σωματικής άσκησης καθιστούν δυσκολότερο για ορισμένους ανθρώπους να χάσουν βάρος. Με άλλα λόγια, η ενέργεια που δαπανούν κατά την άσκηση αντικαθίσταται από τη διατροφή. Έτσι το σώμα αντιστέκεται της απώλειας βάρους, ανεξαρτήτως αν κάποιος είναι εξ αρχής αδύνατος ή παχύσαρκος.
Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να μας αποθαρρύνει από το να αθλούμαστε, αφού είναι αδιαμφισβήτητο ότι η γυμναστική εκτός από σωματική και ψυχική ευεξία συντελεί στην πρόληψη χρονίων παθήσεων, όπως ο διαβήτης τύπου 2, η καρδιαγγειακή νόσο και η κατάθλιψη.
Κι ενώ εξελικτικά το ανθρώπινο σώμα είναι δομημένο ώστε να αμύνεται στην απώλεια βάρους και όχι στην αύξηση, επιχειρώντας την διατήρηση των κιλών σε περίπτωση σωματικής δραστηριότητας, δεν σημαίνει ότι η άθληση δεν βοηθά στο αδυνάτισμα. Ο σωστός συνδυασμός υγιεινής διατροφής και άθλησης τεκμηριωμένα μπορεί να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
