Του Γιώργου Καλλίνη
Ο κορωνοϊός δοκιμάζει καθημερινά το σύστημα υγείας και την υπομονή των πολιτών. Τα περιστατικά… ταλαιπωρίας και οι καταγγελίες για αισχροκέρδεια αυξάνονται, καθώς το σύστημα κρίνεται ανέτοιμο να ικανοποιήσει τις ανάγκες του πληθυσμού, στην περίοδο αυξημένης επαγρύπνησης λόγω της εξάπλωσης του κορωνοϊού.
Πέρα από τα λάθη στη διαχείριση των ύποπτων κρουσμάτων που έχουν έρθει στην επιφάνεια τις τελευταίες μέρες, προκύπτει και ζήτημα στην περίθαλψη πολιτών χωρίς κορωνοϊό αλλά με άλλες παθήσεις του αναπνευστικού.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, φιλοξενούμε την καταγγελία συμπολίτη μας, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με μια δαιδαλώδη διαδικασία καθημερινής… τρέλας, για να εξεταστεί και να λάβει τη σωστή περίθαλψη.
Ο κίνδυνος του κορωνοϊού δεν σταματάει στην ατομική υγεία μας, αλλά συνολικά στην αντοχή του συστήματος υγείας. Τα ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν τη λειτουργία ολόκληρου του συστήματος, όχι μόνο στο επίπεδο της δημόσιας Υγείας, αλλά και των ιδιωτικών κλινικών και ιατρείων, την ώρα που το φως της δημοσιότητας βλέπουν μαρτυρίες για τεστ κορωνοϊού σε ιδιώτες με το… αζημίωτο.
Διαβάστε αναλυτικά την περιπέτεια μιας συμπολίτισσας μας, στα νοσοκομεία και τις κλινικές της Θεσσαλονίκης.
«Να δούμε ποιος θα φαγωθεί…» #COVID-19
Την ώρα που το πανελλήνιο ασχολούταν σύσσωμο με το αν οι πιστοί θα πρέπει ή όχι να κοινωνήσουν φέτος το Πάσχα, έτυχε να γίνω μάρτυρας μιας πρωτοφανούς μαζικής παράκρουσης, πριν καν την σημερινή ανακοίνωση των έκτακτων μέτρων, κάτι που με έκανε να ανησυχήσω βαθιά για το τι μέλει γενέσθαι το επόμενο διάστημα.
Το χρονικό:
· Στην ιδιωτική κλινική: Μετά από πέντε μέρες υψηλό πυρετό επισκέφθηκα εξωτερικά ιατρεία ιδιωτικής κλινικής, ώστε να κάνω ορισμένες εξετάσεις. Στην είσοδο σεκιουριτάς φουσκωτός τύπου ‘πόρτα’ σε νυχτερινό μαγαζί, μετά από μία μίνι συνέντευξη σε οδηγούσε στον χώρο υποδοχής. Η γιατρός με το που άκουσε για επαφή με άτομο που πήγε στο εξωτερικό (όχι σε χώρα υψηλού κινδύνου και χωρίς κανένα σύμπτωμα το ίδιο ή οι οικείοι του) παθαίνει υστερία λέγοντας ότι ο νόμος ορίζει πως πρέπει να πάω στο νοσοκομείο αναφοράς αμέσως. Λίγο περίεργο που την ίδια στιγμή μου πρότεινε να κάτσω στο κεντρικό σαλόνι υποδοχής με κόσμο που κράταγε μπαλόνια ‘να σας ζήσει το κοριτσάκι’ και να πάρω ταξί (!!!) για να πάω στο νοσοκομείο. Για ΕΟΔΥ ούτε λέξη.
· Στο νοσοκομείο αναφοράς: Η πρώτη ερώτηση που μου έγινε ήταν το αν με παρέπεμψε εκεί ο ΕΟΔΥ, καθώς είναι ο μόνος αρμόδιος φορέας να το πράξει (για κανένα από τα τρία περιστατικά που ήμασταν εκεί δεν είχε προηγηθεί επικοινωνία με ΕΟΔΥ). Μετά από σύντομο ιστορικό με ενημέρωσαν ότι δεν εμπίπτω σε καμία περίπτωση στα ύποπτα κρούσματα, αλλά αφού πήγα είχαν υποχρέωση να με εξετάσουν, όπως και έπραξαν με εξαιρετικό ενδιαφέρον και υπευθυνότητα.
· Μετά την καραντίνα: Μετά από μία μέρα καραντίνας και αφού βγήκε αρνητικό το αποτέλεσμα με ενημέρωση του νοσοκομείου ότι δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω περιορισμού, επικοινωνώ με ιδιώτη γιατρό για κάποιες ακόμη εξετάσεις που έπρεπε να κάνω. Ο ιδιώτης γιατρός μου είπε ότι ασχέτως με το ότι βγήκα αρνητική (!) η κλινική δε θα με δεχόταν με πυρετό, αλλά ούτε ο ίδιος στο ιατρείο του για να μην πάρει «κόσμο στο λαιμό του» και ότι η μόνη λύση ήταν ο γιατρός στο σπίτι και, αν χρειαστώ νοσηλεία, το νοσοκομείο. Ευτυχώς, βρήκα μια γιατρό που το πήρε πάνω της, μου είπε ότι αφού είμαι αρνητική να πάω στην κλινική απευθείας σε εκείνην και κάπως έτσι τελείωσαν τα βάσανά μου.
Ωστόσο,
1) Θεωρώντας αυτονόητο ότι επιβάλλεται να προστατευθεί η δημόσια υγεία με ό,τι μέτρο κριθεί απαραίτητο και ότι προσωπικά θα προτιμούσα να πέθαινα από το να είμαι υπεύθυνη για το θάνατο άλλου ανθρώπου, διερωτώμαι το εξής: ένας άνθρωπος που έχει πυρετό ή πάσχει από κάποια λοίμωξη του αναπνευστικού, ΧΩΡΙΣ να θεωρείται σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες του ΕΟΔΥ ύποπτο κρούσμα, πού θα αναζητήσει πρωτοβάθμια περίθαλψη, αν όχι σε ιδιώτη ιατρό ή εξωτερικά ιατρεία κλινικής; Θα μαζευτούν όλοι με μια απλή αμυγδαλίτιδα ή ιγμορίτιδα στα επείγοντα των νοσοκομείων ή θεωρούμε αυτονόητο ότι όλοι έχουν τα χρήματα για γιατρό και εξετάσεις κατ’ οίκον;
2) Απ’ όσο γνωρίζω η οδηγία του Υπουργείου ήταν οι κλινικές να μη δέχονται περιστατικά, τα οποία, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και μόνο, θεωρούνται ύποπτα. Αυτό πώς μεταφράστηκε σε κουβούκλιο με θερμομέτρηση και ‘πόρτα’ με συνοπτικές διαδικασίες αν είσαι εμπύρετος; Γιατί όχι και προσθήκη καταπακτής στο κουβούκλιο, ώστε οι εμπύρετοι να πέφτουν απευθείας μέσα; Θα ήταν πιο πρακτικό. Αυτή η απόφαση από ποιον πάρθηκε, πού στηρίχθηκε και κυρίως είναι δυνατόν να είναι νόμιμη;;;Με την ίδια λογική μήπως θα ήταν στη διακριτική τους ευχέρεια να χειρουργήσουν ή όχι έναν ασθενή με AIDS είκοσι χρόνια πριν; Δεν είναι υποχρέωση των κλινικών να βρούνε τρόπο να διαχωρίσουν χωρικά τους ασθενείς, ώστε να προσφέρουν περίθαλψη, χωρίς να θέτονται σε κίνδυνο άλλοι ασθενείς; Αν δεν το κάνουν οι κλινικές με έναν σκασμό λεφτά από τις ασφαλιστικές, σε ποιον θα πέσει ο κλήρος; Στο δημόσιο νοσοκομείο που ούτως ή άλλως παραπαίει;
3) Και το κυριότερο: αυτή η απόφαση -που αν δεν είναι αυτό διάκριση τότε ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι- βασίστηκε σε ιατρικά κριτήρια ή σε κριτήρια κέρδους, ώστε να μη χάσουν τους βασικούς τους πελάτες που είναι οι επεμβάσεις και οι τοκετοί;
Τέλος, το επόμενο βήμα ποιο θα είναι ενόψει και των δυσοίωνων προβλέψεων, μήπως η αποπομπή όλων των πασχόντων από λοίμωξη του αναπνευστικού σε μια νέα Σπιναλόγκα; Άλλωστε φαίνεται να επανέρχονται στη μόδα οι βραχονησίδες….
ΥΓ: ΥΓΕΙΑ φίλοι μου, ΥΓΕΙΑ ΜΟΝΟ!
