Μια ομάδα νευροεπιστημόνων και ψυχολόγων στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, κατάφεραν να δημιουργήσουν τηλεπάθεια στο εργαστήριό τους, δίνοντας την δυνατότητα σε ένα υποκείμενο να χρησιμοποιήσει την σκέψη του για να ελέγξει τις κινήσεις ενός άλλου υποκειμένου την ώρα που έπαιζε ένα βιντεοπαιχνίδι ένα μίλι μακριά. Το παιχνίδι δημιουργήθηκε από μια ομάδα με επικεφαλής τον Rajesh P. N. Rao.
Τα υποκείμενα του πειράματος φορούσαν καπέλα με αισθητήρες και μαγνήτες που θύμιζαν ελαφρώς το Cerebro από τα κόμικ και τις ταινίες X-Men. Ο προγραμματισμός και η διασύνδεση υπολογιστή - εγκεφάλου που χρησιμοποιήθηκε στην έρευνα, περιλάμβανε παίκτες που βρίσκονταν σε διαφορετικά κτίρια και έπαιζαν ένα απλό παιχνίδι τύπου Missile Commander στο οποίο προσπαθούσαν να προστατέψουν μια πόλη από εξωγήινη εισβολή. Όταν οι παίκτες στο ένα κτίριο, οι οποίοι ήταν συνδεδεμένοι σε ένα μηχάνημα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, σκέφτηκαν να πατήσουν ένα κουμπί στο χειριστήριό τους, αυτή η σκέψη μετατράπηκε σε δεδομένα αναγνώσιμα από υπολογιστή και μεταδόθηκε σε έναν παίκτη σε άλλο κτίριο, ο οποίος ακούσια πάτησε ένα κουμπί στο χειριστήριό του νικώντας αυτούς τους ενοχλητικούς εξωγήινους. Οι σκέψεις μεταδόθηκαν χρησιμοποιώντας μια πολύ γνωστή εργαλειοθήκη διασύνδεσης εγκεφάλου - υπολογιστή με το όνομα BCI2000. Ένα κατασκευασμένο κατά παραγγελία σειριακό καλώδιο συνέδεσε τον υπολογιστή του δεύτερου παίκτη με ένα μηχάνημα διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης (TMS), το οποίο προκάλεσε τις φυσικές κινήσεις των χεριών. Οι ερευνητές και στα δύο δωμάτια επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω Skype κατά την διάρκεια των δοκιμών.Μέσα στο εργαστήριο, ο πρώτος παίκτης κατάφερε να ελέγξει με επιτυχία την κίνηση του δαχτύλου του δεύτερου παίκτη κατά το 25% έως 83% του χρόνου. Παρόλο που αυτά τα ποσοστά προφανώς δεν είναι τέλεια, συνέβησαν αρκετά συχνά για να πληροφορήσουν τους ερευνητές ότι η τηλεπάθεια μπορεί να προκληθεί επιτυχώς μέσω της διασύνδεσης εγκεφάλου - υπολογιστή.
Σύμφωνα με την έρευνα, η πλήρης διαδικασία της μετατροπής της σκέψης του πρώτου παίκτη σε δράση του δεύτερου χρειάστηκε περίπου 650 μιλιδευτερόλεπτα. Η μετάδοση της σκέψης μέσω ίντερνετ πήρε περίπου 10 μιλιδευτερόλεπτα και όλος ο υπόλοιπος χρόνος πήγε στην ακούσια μυϊκή κίνηση του δεύτερου παίκτη.
Όπως το θέτουν οι ερευνητές, "Τα αποτελέσματά μας παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία για μια στοιχειώδη μορφή άμεσης μετάδοσης πληροφοριών από έναν ανθρώπινο εγκέφαλο σε άλλον χρησιμοποιώντας μη επεμβατικά μέσα῾
Ο Rao και η συνεργάτις του Andrea Stocco ελπίζουν να δημιουργήσουν στην πορεία πιο περίπλοκα τηλεπαθητικά εργαλεία που θα επηρεάσουν έναν αριθμό πεδίων, όπως η νευροεπιστήμη, η εκπαίδευση και η υγεία.
