Mία ξανθιά παίρνει τηλέφωνο τον άνδρα της στο γραφείο του, κλαίγοντας.
-Γιατί κλαις γλυκιά μου;
-Να, προσπαθώ να φτιάξω ένα παζλ αλλά ... δεν τα καταφέρνω. Όλα τα κομμάτια φαίνονται ίδια.
-Τι παζλ;
-Να... είναι ένας κόκορας πάνω σε ένα κουτί, αλλά δεν μπορώ να το φτιάξω…
-Έλα ηρέμησε... όταν γυρίσω θα το φτιάξουμε μαζί, εντάξει;
Γυρνάει λοιπόν ο τύπος στο σπίτι του και βλέπει την γυναίκα του να σπαράζει στο κλάμα, κάτω στο πάτωμα. Την πλησιάζει και της λέει:
-Έλα... σήκω και μην κλαις. Είσαι τόσο όμορφη... Άκου τι θα κάνουμε. Θα βάλουμε τα corn flakes πάλι μέσα στο κουτί και δεν θα το πούμε πουθενά...
Δυο κολλητοί
Δύο κολλητοί είναι αραγμένοι στην παραλία και κουβεντιάζουν:
-Άστα! Χτες βράδυ είδα έναν τρομερό εφιάλτη...
-Τι είδες;
-Είδα την πεθερά μου να κολυμπάει στη θάλασσα και από πίσω να την κυνηγάει ένας καρχαρίας...
-Ποπό, φρίκη...
-Φρίκη δεν θα πει τίποτα! Αφού παραλίγο να του ξεφύγει!...
Ρίχνει ένας τεμπέλης ένα νόμισμα και λέει: «Αν έρθει κορώνα θα πάω στην ταβέρνα, αν έρθει γράμματα θα κοιμηθώ κι αν σταθεί όρθιο θα πάω στη δουλειά...».
«Η σιωπή είναι βαθιά σαν την Αιωνιότητα. Η ομιλία ρηχή σαν τον Χρόνο».
Thomas Carlyle, 1795-1888, Άγγλος συγγραφέας
