Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Θυμάστε τι γινόταν προ της υπογραφής του πρώτου μνημονίου το 2010; Μια φαρσοκωμωδία μεγατόνων. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου περίμενε με αγωνία τις αποφάσεις της Άνγκελα Μέρκελ για την αντιμετώπιση της κρίσης. Δραματικά τηλεφωνήματα μεσούσις συνεντεύξεων Τύπου και συνεχόμενες διαπραγματεύσεις. Τότε, υπήρχαν κάποιες φωνές που μας προειδοποιούσαν ότι ο μόνος σε όλη την Ευρώπη που κερδίσει από αυτή την κατάσταση είναι η Γερμανία. Φωνές που θάφτηκαν για να επιβεβαιωθούν χθες από δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Welt και έγγραφο του Wikileaks. Σύμφωνα με το έγγραφο η γερμανίδα καγκελάριος σκόπιμα απέκρυπτε το πραγματικό μέγεθος της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, με στόχο μάλιστα η κρίση να οδηγήσει σε μακροχρόνια επιρροή της Γερμανίας επί των μελών της ευρωζώνης.
Η γερμανική κυβέρνηση προσπάθησε να κρύψει την επικείμενη κρίση από τους πολίτες της, όπως αναφέρει το σημείωμα του αμερικανού πρέσβη Φίλιπ Ντ. Μέρφι τον Φεβρουάριο του 2010. «Κανείς δεν θεώρησε αναγκαίο να πει στους γερμανούς φορολογούμενους, οι οποίοι ήταν έτσι κι αλλιώς ανήσυχοι για το γερμανικό έλλειμμα-ρεκόρ, ότι θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα για την ανεύθυνη συμπεριφορά μιας άλλης χώρας». Εξ ου και η «κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ καλωσόρισε την απόφαση της ανεπίσημης συνόδου της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες στις 11 Φεβρουαρίου (του 2010) για την μη παροχή οικονομικής βοήθειας- προς το παρόν- στην Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας».
Εξίσου σημαντικός λόγος της σκόπιμης καθυστέρησης της Γερμανίας ήταν, σύμφωνα με τον Αμερικάνο πρέσβη, πως η διάσωση της Ελλάδας θα ανάγκαζε την Ευρώπη να πράξει το ίδιο και για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Ωστόσο, η εξέχουσα παρατήρηση βρίσκεται στα σχόλια του κ. Μέρφι, ο οποίος ξεδιαλύνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπει την κρίση η Γερμανία. «Η κρίση χρησιμοποιείται- τόσο εντός της γερμανικής κυβέρνησης όσο και στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- ως ένας τρόπος για να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή στα οικονομικά των σπάταλων χωρών της ευρωζώνης [..] Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι επιπτώσεις της ελληνικής κρίσης θα είναι μακροπρόθεσμες και θα διαρκέσουν πολύ περισσότερο από την άμεση κατάσταση. Είναι μια πολύ ισχυρή πιθανότητα η γερμανική πολιτική επιρροή, στην νομισματική ζώνη, να αυξηθεί».
Έχουμε πλέον πρωθυπουργό
Το ως άνω δημοσίευμα αποκαλύπτει τις πτυχές της κρίσης που βιώνουμε ολοένα και περισσότερο, όπως η γερμανική ηγεμονία.
Ενόσω τα διεθνή μέσα, εναρμονισμένα με τα ελληνικά ΜΜΕ, παρουσιάζουν ως μεγάλο επίτευγμα την επιλογή του κ. Παπαδήμου ως πρωθυπουργού, είναι αποφασιστικής σημασίας το μοτίβο που φαίνεται να υιοθετεί η ΕΕ. Συγκεκριμένα, μετά την ανακοίνωση του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδας, ξεκίνησε ένα όργιο φημών για την τοποθέτηση του Μάριο Μόντι ως εντολοδόχου πρωθυπουργού στην Ρώμη. Οι περιβόητοι «τεχνοκράτες» που θα φέρουν την κάθαρση σε Ελλάδα και Ιταλία.
Ποιοι είναι αυτοί; Ας κοιτάξουμε τα του οίκου μας. Ο κ. Παπαδήμος απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Ευρώπης έχοντας υπάρξει αντιπρόεδρος της ΕΚΤ στο παρελθόν. Τι σημαίνει αυτό; Μα βέβαια πως έχει αποδείξει την πίστη του στην νομισματική ένωση και τους στρατηγικούς στόχους που αυτή εξυπηρετεί. Είναι μάλιστα τόσο δοσμένος σε αυτούς τους στόχους, που όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και το 50% κούρεμα, έγραψε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Βήμα και στους Τάιμς, επιχειρηματολογώντας για ένα μικρότερο κούρεμα.
Η πίστη του στο ευρώ εκφράστηκε από τα πρώτα του λόγια. Άλλωστε, πως θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά; Ο κ. Παπαδήμος όντας διευθυντής της Τράπεζας της Ελλάδος από το 1993 μέχρι το 2002 ήταν μαζί με τον κ. Σημίτη στις προσωπικότητες που οδήγησαν την Ελλάδα εντός της ΟΝΕ. Την ώρα που η ευρωζώνη πνέει τα λοίσθια, με την Ιταλία να δανείζεται χθες με χρεοκοπημένα επιτόκια (σκαρφάλωσαν στο ανατριχιαστικό 7,4%), οι εγχώριες μνημονιακές-κομματικές δυνάμεις συντάχθηκαν για την παραμονή εντός του ευρώ, μέχρι το τέλος, πάση θυσία. Υπό αυτών των συνθηκών, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Ακόμη και η τυπική χρεοκοπία (γιατί την ουσιαστική την βιώνουν οι Έλληνες πολίτες ήδη), με παραμονή στο ευρώ.
Μήπως τελικά οδηγηθήκαμε σε αυτό που κατέγραφε το πρακτορείο Ρόιτερ, προ ημερών, ως ανώνυμη δήλωση Γερμανού αξιωματούχου; «Την Ελλάδα πρέπει να την κυβερνήσει κάποιος που να μιλά καλά ελληνικά αλλά να μην είναι με τους Έλληνες».
