Του Γιώργου Καλλίνη
Η συμφωνία με την Τρόικα επετεύχθη νωρίς χθες το μεσημέρι. Είτε χαρακτηρισθεί ως μεγάλη νίκη από τη διαπραγμάτευση, είτε ως ψίχουλα που γυρνούν πίσω στους φτωχοποιημένους πολίτες, αυτή ήταν η τελευταία πράξη πριν από τις εκλογές του Μαΐου. Είναι το τελευταίο χαρτί του πρωθυπουργού να χρυσώσει το χάπι και να δώσει κάποιες παροχές σε μερίδα του ελληνικού λαού, από τον οποίο έχει πάρει βέβαια πολλά περισσότερα τα προηγούμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, ίσως είναι η τελευταία ελπίδα της αντιπολίτευσης να υπερτονίσει την αντίθεση με το μνημόνιο και γενικότερα τις μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες ζουν και βασιλεύουν.
Επειδή η συμφωνία αυτή είναι κομβικής επικοινωνιακής σημασίας άλλωστε, προέβη σε διάγγελμα ο Αντ. Σαμαράς για την επιστροφή του πλεονάσματος στους πολίτες και πλάι του με οσκαρική συγκίνηση ευχαριστούσε τους πάντες ο Στουρνάρας. Είναι μία συμβολική κίνηση, η οποία αποσκοπεί στην ταύτιση της κοινωνικής παροχής με το πρόσωπο του πρωθυπουργού, στο γνωστό μεταπολιτευτικό μοτίβο «παροχές πριν τις εκλογές». Επίσης είναι σχεδόν αυτονόητο ότι η κυβέρνηση σύντομα θα πατήσει γερά στο γεγονός ότι έμεινε σταθερή στη θέση της να μη γίνουν ομαδικές απολύσεις το 2015.
Στη γενικότερη εικόνα αισιοδοξίας που προωθείται από την κυβέρνηση, ο Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε στο Bloomberg ότι θα βγούμε στις αγορές πριν το Μάιο. Θα είναι όμως «έξοδος» ή «επίσκεψη» στις αγορές; Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα είναι μια φτιαχτή έξοδος στις αγορές για να στηριχθεί η ιστορία επιτυχίας της κυβέρνησης λίγο πριν τις εκλογές. Είμαστε λοιπόν σε μια κρίσιμη προεκλογική καμπή και όλοι παίζουν τα ρέστα τους. Οι ειδικοί βέβαια δηλώνουν ότι οποιαδήποτε έξοδος στην αγορά, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, επιβαρύνοντας το χρέος της χώρας χωρίς ανάλογο κέρδος.
Είναι εξαιρετικά νωρίς για να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι η Ελλάδα μπαίνει στη μεταμνημονιακή εποχή. Τα περισσότερα μέτρα ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί, κυρίως οι απολύσεις. Το δημόσιο χρέος αντί να μικραίνει, μεγαλώνει. Κάποιο σχέδιο για ανάπτυξη δεν υπάρχει και η κοινωνία είναι γνωστό από καιρό ότι δεν αντέχει άλλα μέτρα και άλλες έκτακτες εισφορές. Οι συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις δεν ήρθαν ποτέ. Η χώρα παραμένει στάσιμη, περιμένοντας να τελειώσουν τα μνημόνια για να δει μήπως έρθει το πολυπόθητο κούρεμα χρέους ως μάννα εξ ευρωπαίων, την ώρα που θα πληρώνουμε τα δάνεια σε βάθος 50ετίας.
Καθώς ο χρόνος περνάει και οι δόσεις εξασφαλίζονται με τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία, έρχονται οι δημοτικές εκλογές και οι ευρωεκλογές και αποκαλύπτεται η τεράστια σημασία τους. Δυστυχώς και το τονίζω, ενώ και οι δύο εκλογικές διαδικασίες θα έπρεπε να μην αποτελούν ευρύ δημοψήφισμα για την κυβέρνηση, δυστυχώς λόγω συνθηκών, παίρνουν αυτομάτως τέτοιο χαρακτήρα. Η χώρα διέρχεται ένα σταυροδρόμι τους επόμενους μήνες λόγω της λήξης των μνημονίων και η εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση θα εξεταστεί μέσα από τις επερχόμενες εκλογές. Γι’ αυτό το λόγο ποντάρει τόσο πολύ σε αυτές τις εκλογές η κυβέρνηση.
Γιατί είναι η μεγάλη ευκαιρία της να συνεχίσει προς την ολοκλήρωση της τετραετίας, με ανανεωμένη την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ταυτόχρονα όμως, είναι και η μεγάλη ευκαιρία των πολιτών να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, την αντίθεσή τους και αν έχουν κάποια άλλη προτίμηση για τη διακυβέρνηση της χώρας.
