Οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή έχουν σχεδόν πάντα προβλέψιμο αντίκτυπο στις τιμές του πετρελαίου — προκαλούν άνοδο, καθώς οι επενδυτές φοβούνται περιορισμούς στην προσφορά
Η Μέση Ανατολή αποτελεί τη σημαντικότερη πετρελαιοπαραγωγό περιοχή του κόσμου και έναν από τους βασικότερους κόμβους της θαλάσσιας εμπορικής δραστηριότητας.
Τα θαλάσσια περάσματά της αποτελούν κρίσιμες αρτηρίες για τα δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν πετρέλαιο, καθώς και για τα πλοία μεταφοράς αγαθών και βιομηχανικών προϊόντων.
Οποιαδήποτε κλιμάκωση στην περιοχή έχει άμεση και προβλέψιμη επίδραση στις τιμές του πετρελαίου, πυροδοτώντας αυξήσεις, καθώς οι αγορές ανησυχούν για ενδεχόμενη διατάραξη ή επιθέσεις σε αυτές τις ζωτικής σημασίας θαλάσσιες διαδρομές.
Ως αποτέλεσμα, αυξάνονται και τα ασφάλιστρα ναυτιλίας — κόστος που τελικά μετακυλείται στον καταναλωτή.
Το πετρέλαιο Brent, που αποτελεί και διεθνές σημείο αναφοράς, κατέγραψε άνοδο 8%, φτάνοντας στα 75 δολάρια (55 λίρες) το βαρέλι την Παρασκευή.
Αυτή η αύξηση έχει ευρύτερο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία, καθώς το πετρέλαιο αποτελεί βασικό συντελεστή στο κόστος παραγωγής πολλών αγαθών και υπηρεσιών — από πλαστικά παιχνίδια μέχρι αεροπορικά ταξίδια.
Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ο πληθωρισμός στις ανεπτυγμένες οικονομίες αυξάνεται κατά περίπου 0,4 ποσοστιαίες μονάδες για κάθε αύξηση της τάξης του 10% που καταγράφεται στην τιμή του πετρελαίου.
Ορισμένοι αναλυτές παραμένουν ψύχραιμοι όσον αφορά τον αντίκτυπο στο εμπόριο, ωστόσο η περιοχή ήδη αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις.
Οι αντάρτες Χούθι της Υεμένης, που υποστηρίζονται από το Ιράν, έχουν εξαπολύσει επιθέσεις σε πλοία που διέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα προς τη Διώρυγα του Σουέζ — έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς διαύλους για μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων.
«Αυτό έχει αναγκάσει πολλά πλοία να ακολουθούν τη μακρύτερη διαδρομή γύρω από την Αφρική που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, γεγονός που προσθέτει μία έως δύο εβδομάδες στον χρόνο ταξιδιού και περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια στο κόστος ανά ταξίδι», εξηγεί η Σάρα Σίφλινγκ, ακαδημαϊκός στη Σχολή Οικονομικών Hanken.
Η ίδια επισημαίνει ότι «οι μεγαλύτεροι χρόνοι ταξιδιού μειώνουν τη συνολική διαθεσιμότητα πλοίων, καθώς τα πλοία δεσμεύονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δημιουργώντας αλυσιδωτές επιπτώσεις στα παγκόσμια δίκτυα μεταφορών και εφοδιασμού».
Το Ιράν, παράλληλα, έχει επανειλημμένως απειλήσει με αποκλεισμό τα Στενά του Ορμούζ, το οποίο συνδέει τον Περσικό Κόλπο με την Αραβική Θάλασσα.
Από τα Στενά διέρχεται περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου, και αναλυτές της Goldman Sachs εκτιμούν ότι ένας αποκλεισμός τους θα μπορούσε να ωθήσει την τιμή του πετρελαίου πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι.
Ωστόσο, μια τέτοια κίνηση θα αποτελούσε ακραία επιλογή για το Ιράν, καθώς θα δυσαρεστούσε τον βασικό του πελάτη του -την Κίνα- αλλά και χώρες όπως το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δύο ακόμη σημαντικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες που επίσης εξαρτώνται από τα στενά για τις εξαγωγές τους.
Πηγή: skai.gr
