Αρκεί το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή και μάλιστα από απόσταση για να «εξαφανιστούν τα πραγματικά έσοδα μικρομεσαίων επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν σύγχρονες ταμειακές μηχανές. Πρόκειται για ένα μεγάλο κύκλωμα που απέκρυπτε τις εισπράξεις μικρομεσαίων επιχειρήσεων και συνετέλεσε στην απώλεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο.
Το ρεπορτάζ του «Ελεύθερου Τύπου» κάνει λόγο για τη φοροδιαφυγή του «Ζ» και στο κύκλωμα σύμφωνα με αξιωματικούς της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας, που επικαλείται η εφημερίδα, συμμετέχουν ιδιοκτήτες δύο εταιρειών λογισμικού έκδοσης αποδείξεων σύγχρονων ταμειακών μηχανών, λογιστές και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και ξενοδοχείων που είχαν αγαστή συνεργασία και ποσοστά επί των μαύρων εσόδων που απέκρυπταν στο τέλος κάθε ημέρας.
Οι ιδιοκτήτες εξαφάνιζαν πολλά… μηδενικά από τα πραγματικά έσοδα, μεγεθύνοντας τα κέρδη από τη μη απόδοση των αναλογούντων φόρων, κάτι που τους οδήγησε στην πλεονεξία, η οποία και τους πρόδωσε τελικά.
Το κύκλωμα είχε εντοπίσει και εκμεταλλευόταν τη «μαύρη τρύπα» του ανύπαρκτου ελεγκτικού μηχανισμού των αρμόδιων οικονομικών υπηρεσιών, διευρύνοντας το «πάρτι» της φοροδιαφυγής.
Είναι χαρακτηριστικό, όπως αποκαλύπτουν στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., πως οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών είχαν εγκρίνει την πώληση των λογισμικών έκδοσης αποδείξεων, των νόμιμων εταιρειών προμήθειάς τους, χωρίς να έχουν ζητήσει την κατάθεση του πρωτότυπου προγράμματος και φυσικά χωρίς να έχουν προβεί στον απαραίτητο έλεγχο και μελέτη τρωτότητας του συστήματος.
Το «γαϊτανάκι» της τεράστιας φοροδιαφυγής ξεκινά από τις δύο εταιρίες, οι οποίες εκδίδουν νόμιμα λογισμικά για τη λειτουργία των ταμειακών μηχανών έκδοσης αποδείξεων και έχουν την ευθύνη της συντήρησης και τεχνικής υποστήριξής τους.
Οι υπεύθυνοι αυτών των εταιρειών φαίνεται να αναζήτησαν και να βρήκαν, σε μία όχι τόσο δύσκολη αναζήτηση, τους «πρόθυμους» επιχειρηματίες για τη διαγραφή μέρους των πραγματικών εσόδων των επιχειρήσεών τους, τα οποία θα κατέληγαν απευθείας στις τσέπες τους χωρίς καμία απόδοση φόρου.
Το ίδιο συνέβη και με κάποιους επιχειρηματίες που αναζήτησαν μόνοι εκείνους που μπορούσαν να προβούν σε αυτές τις ενέργειες. Σε κάποιες τις περιπτώσεις ενδιάμεσοι σε αυτή την επαφή ήταν λογιστές των επιχειρηματιών, που αποζητούσαν την απόκρυψη σημαντικού μέρους των καθημερινών εισπράξεων.
Μετά από τις απαραίτητες διαπραγματεύσεις για το ποσοστό αμοιβής που θα έπαιρνε ο υπεύθυνος της εταιρείας λογισμικού, το οποίο καθοριζόταν από το ύψος τον χρηματικού ποσού που θα απέκρυπταν, ξεκινούσε η διαδικασία. Στο τέλος κάθε ημέρας, και ενώ οι υπάλληλοι της επιχείρησης έκοβαν κανονικά αποδείξεις καθ' όλη τη διάρκειά της, ο ιδιοκτήτης έκανε «ταμείο» υπολογίζοντας τα έσοδα και αποφάσιζε το ύψος τον ποσού που ήθελε να αποκρύψει. Στη συνέχεια επικοινωνούσε με τον «καθαριστή», στον οποίο ανακοίνωνε τα πραγματικά έσοδα και έπειτα το ποσό που ήθελε να αποκρύψει.
Eιδικότερα ο υπεύθυνος της εταιρείας παρενέβαινε ηλεκτρονικά στο λογισμικό έκδοσης του τελικού «Ζ», δηλαδή της ημερήσιας καταγραφής των εσόδων, και αφαιρούσε το ποσό που επιθυμούσε ο «πελάτης» παράλληλα με την ηλεκτρονική εξαφάνιση των αποδείξεων που αθροιστικά συμπλήρωναν το επιθυμητό χρηματικό ποσό.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο ιδιοκτήτης που είχε 1.000 ευρώ ημερήσια είσπραξη με μία απλή και απομακρυσμένη ηλεκτρονική παρέμβαση του «συνεργάτη» του μπορούσε να αφαιρέσει ένα μηδενικό, να φαίνονται δηλαδή 100 ευρώ και τα 900 να μπαίνουν αφορολόγητα στην τσέπη του, αφαιρώντας το ποσό της αμοιβής εκείνου που βοήθησε στη διαγραφή.
