Την ανάγκη πραγματικού διαλόγου, οικοδόμησης εμπιστοσύνης και κουλτούρας συμβιβασμού, που θα δώσει πνοή εκ νέου στην αναγκαία αρχιτεκτονική ασφάλειας στον ΟΑΣΕ, τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, στην άτυπη σύνοδο του Οργανισμού, που πραγματοποιήθηκε στο Πότσνταμ. Οι εργασίες διήρκεσαν επί μακρόν, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη διαθέτει 57 μέλη και η πλειοψηφία των ομιλητών δεν τήρησε τα δύο λεπτά χρόνου παρέμβασης, αλλά επεκτάθηκε στην ανάγνωση μακροσκελών τοποθετήσεων, που έφθαναν και τα 15 λεπτά. Γεγονός που καυτηρίασε ο κ. Κοτζιάς, τηρώντας τον χρόνο του, και τονίζοντας στους συναδέλφους του ότι δεν νοείται διάλογος όταν παραθέτονται δηλώσεις αντί σκέψεων και προτάσεων ικανών να εγείρουν τον διάλογο στις συνόδους του ΟΑΣΕ. Διάλογος, που είναι το βασικό συστατικό του Οργανισμού.
Κατ' αρχήν, ο υπουργός Εξωτερικών, όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους, επεσήμανε ότι ο ΟΑΣΕ πρέπει να διαχωριστεί από τους διεθνείς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, καθώς διαφέρει από αυτούς και δεν έχει κανένα νόημα να λέγονται τα ίδια και τα ίδια παντού, αλλά ακόμη κι αν τα θέματα είναι τα ίδια θα πρέπει να ειπωθούν από άλλη πλευρά. Ο ΟΑΣΕ, όπως είπε, «δουλεύει με τον διάλογο, με τον συμβιβασμό, αλλά, κυρίως, στοχεύει στο να περιορίσει τους εξοπλισμούς και να προχωρήσει στον αφοπλισμό», ενώ το ΝΑΤΟ είναι η σκληρή ισχύς για την άμυνα και τους εξοπλισμούς, και η ΕΕ είναι πιο πολύ ήπια και έξυπνη ισχύς και δουλεύει με τον κανόνα του δικαίου.
Σε αντίθεση, λοιπόν, με το ΝΑΤΟ, όπως σημείωσε ο κ. Κοτζιάς, δουλειά του ΟΑΣΕ είναι να δει «εάν και πώς μπορεί να οικοδομηθεί μία αρχιτεκτονική ασφάλειας, με τη Ρωσία κομμάτι αυτής της ασφάλειας», υπογραμμίζοντας ότι δεν πρέπει κανείς να ξεχνά «ότι ακόμα και στις πιο σκληρές μέρες του Ψυχρού Πολέμου και στη διαμάχη Σοβιετικής Ένωσης-Δύσης, πήγαμε στο Ελσίνκι και φτιάξαμε μία δομή αρχιτεκτονικής ασφάλειας, της οποίας προϊόν είναι ο ΟΑΣΕ». Παράλληλα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών τόνισε την ανάγκη ενός συστήματος εμπιστοσύνης και κουλτούρας συμβιβασμού στον ΟΑΣΕ, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να χτιστεί εμπιστοσύνη όταν δεν παρακολουθεί στις συνόδους του Οργανισμού ο ένας τις σκέψεις και τις προτάσεις του άλλου.
