Δεν λέει να κοπάσει η πολιτική “θύελλα” για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία προκλήθηκε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η… σκυτάλη της κόντρας πέρασε στους Δημήτρη Τζανακόπουλο, Μαρία Σπυράκη, Παύλο Χρηστίδη και Σταύρο Θεοδωράκη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μίλησε για «αντιθεσμικό παιχνίδι της ΝΔ με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας». Ταυτοχρόνως σημείωσε ότι η βούληση της Νέας Δημοκρατίας είναι να μην προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2020.
Από την πλευρά της η εκπρόσωπος της ΝΔ υπογράμμισε πως «ήταν εξαιρετικά προβληματικό το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έβαλε στη συζήτηση χθες το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και αυτό γιατί η αλλαγή του άρθρου 32 δεν αφορά μόνο την επόμενη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Αφορά την αποσύνδεση του τρόπου εκλογής του ΠτΔ από τη διάλυση της Βουλής. Είναι μια πολύ σημαντική ενέργεια και μια σημαντική επιλογή.
Η Μαρία Σπυράκη ξεκαθάρισε ότι «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προταθούν από τη ΝΔ στην επόμενη Βουλή ο κ. Βενιζέλος ή ο κ. Σημίτης. Ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη εκφράσει την εκτίμησή του στο πρόσωπο του κ. Παυλόπουλου. Από κει και πέρα, όμως, επειδή η εποχή δεν προσφέρεται να γίνονται σενάρια, εμείς είμαστε ξεκάθαροι σε ό,τι αφορά τα σενάρια, και σε ό,τι αφορά την ίδια την ουσία της αποσύνδεσης της διάλυσης της Βουλής από την προεδρική εκλογή.
Στο… γαϊτανάκι της αντιπαράθεσης μπήκε και ο εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής.
Ο Παύλος Χρηστίδης δήλωσε πως «ο συνδυασμός των δηλώσεων των κ.κ. Τσίπρα και Σπυράκη δείχνει την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας στην συντηρητική κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα, αλλά και στην επιλογή προσώπου Προέδρου της Δημοκρατίας που τη συμβολίζει. Εμείς πιστεύουμε στην Αλλαγή. Και γι’ αυτό όπως είπε η Φώφη Γεννηματά έχει έρθει η ώρα για Πρόεδρο από τον προοδευτικό χώρο. Θα έχουμε την πρόταση μας».
Μέσω Facebook ήρθε το σχόλιο του Σταύρου Θεοδωράκη με… ολίγη από Διονύση Σαββόπουλο. “Δεν δέχτηκαν (όλοι) την πρότασή μας να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από ένα διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα με τη συμμετοχή, πέραν των βουλευτών, των Περιφερειαρχών, των Ευρωβουλευτών και των Δημάρχων των 21 μεγαλύτερων πόλεων. (…) Απλώς είμαστε σε μια Βουλή που δεν ακούει, γιατί ο καθένας υπακούει μόνο και αποκλειστικά στο κομματικό του συμφέρον…».
