Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Το δύσκολο εγχείρημα να σκηνοθετήσει «Το Τρίτο Στεφάνι», το κορυφαίο μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή, έχει αναλάβει ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Ένα έργο με πολλούς ήρωες, που εκτυλίσσεται σε μια μεγάλη χρονική περίοδο στην οποία είχαν συμβεί στη χώρα μεγάλες κοινωνικοπολιτικές και αισθητικές αλλαγές.
Από τότε η Ελλάδα «έχει αλλάξει ελάχιστα τα βαθιά της μειονεκτήματα και ελάχιστα έχει προοδεύσει στην απαλλαγή της από κακομοιριές και μιζέριες», όπως μάς ανέφερε ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη που μας παραχώρησε λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης που θα δοθεί στις 7/10/2016 στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών.
«Οι άνθρωποι παραμένουν ίδιοι. Ίδιες ανάγκες για επαφή, ίδιες ανάγκες για ελευθερία και παιδεία, αλλά και ίδιες δυσκολίες για την ικανοποίησή τους (…). Απλώς, το μικρό μας χωριουδάκι μεγάλωσε και έγινε τεράστιο σε έκταση, αλλά παραμένει χωριουδάκι, με ό,τι συνεπάγεται αυτό», σχολίασε ο κ. Παπαγεωργίου.
-Σκηνοθετείτε για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ. Πώς προέκυψε η συνεργασία;
-Μου έχουν γίνει πολλές φορές προτάσεις να σκηνοθετήσω στο ΚΘΒΕ, αλλά ποτέ δεν μου το επέτρεπαν οι υποχρεώσεις μου με τη ΣΤΟΑ. Αυτή τη φορά οι συγκυρίες είναι τέτοιες που αποφάσισα να ενδώσω. Κι έπειτα είναι η φιλική σχέση που διατηρώ με τον νυν Καλλιτεχνικό Διευθυντή, με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές στο παρελθόν με τελευταία συνεργασία μας στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Θεοδωράκη που ανεβάστηκε στο Badminton πέρσι τον χειμώνα.
-Παράλληλα έχετε ως πρωταγωνίστρια την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου που επίσης έρχεται για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ. Πώς την επιλέξατε και πώς δουλέψατε τον ρόλο της Εκάβης;
-Είναι λίγες οι ελληνίδες ηθοποιοί που θα μπορούσα να φανταστώ για την Εκάβη. Είναι ένας ρόλος που απαιτεί, κατά τη δική μου γνώμη πάντοτε, μια ηθοποιό πληθωρική, άμεση και χυμώδη. Η Ελισάβετ είναι η ιδανική πρωταγωνίστρια για έναν τέτοιο ρόλο. Παράλληλα, επειδή είναι η πρώτη φορά που συναντιόμαστε θεατρικά, ανακάλυψα ότι είναι για μένα μια πολύ καλή εμπειρία. Γιατί το κυριότερο διαθέτει πολύ χιούμορ κι είναι ιδιαίτερα εργατική, δυο πράγματα που θεωρώ απαραίτητα σε μια συνεργασία.
-Ποια θεωρείτε την κυριότερη αρετή του μυθιστορήματος του Ταχτσή και ποιο γνώρισμά του σας δυσκόλεψε στη μεταφορά του στη σκηνή;
-Έχουν γραφτεί τα πάντα για τον Ταχτσή, οπότε ό,τι και να πω εγώ θα θεωρηθεί επανάληψη. Το «Τρίτο στεφάνι» υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιτυχίες και αυτό δεν είναι τυχαίο. Προφανώς κάτι διαθέτει το βιβλίο. Όσο για τις δυσκολίες, είναι βέβαιο ότι η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στη σκηνή, όσες θεατρικές αρετές κι αν διαθέτει σαν κείμενο, δεν παύει να μην είναι θεατρικό έργο. Αλλά είναι τέτοια η γραφή του και τόσοι πολλοί οι διάλογοι του, που σου προσφέρει μια καλή βάση για να στήσεις ένα θεατρικό έργο. Η μεγαλύτερη δυσκολία του όμως είναι οι άπειροι χώροι, τα πολλά πρόσωπα και κυρίως η εκτύλιξή του σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, με τεράστιες κοινωνικοπολιτικές και αισθητικές αλλαγές. Έτσι γίνεται ένα θεατρικό έργο με κινηματογραφικούς ρυθμούς και απαιτήσεις και αυτό ίσως είναι και το πιο ερεθιστικό για έναν σκηνοθέτη.
-Είναι ένα έργο γραμμένο στα τέλη του ’50. Τι μεταφέρει από εκείνη την εποχή;
-Δεν μεταφέρει πράγματα από μία μόνο εποχή. Οι ήρωές του είναι γεννημένοι άλλοι το 1860, άλλοι το 1925. Οι διαφορές είναι τεράστιες. Οι αλλαγές στα ήθη και τα έθιμα, στην εμφάνιση και τα γούστα, αλλά κυρίως η μεσολάβηση της τεράστιας τεχνολογικής ανάπτυξης, το κάνει σχεδόν ιστορικό έργο.
-Σήμερα έχει αλλάξει το τοπίο και οι συμπεριφορές των ανθρώπων;
-Το τοπίο μπορεί να αλλάζει, ακόμα και οι συμπεριφορές, αλλά το βασικό είναι ότι οι άνθρωποι παραμένουν ίδιοι. Ίδιες ανάγκες για επαφή, ίδιες ανάγκες για ελευθερία και παιδεία, αλλά και ίδιες δυσκολίες για την ικανοποίησή τους. Η Ελλάδα έχει ελάχιστα αλλάξει τα βαθιά της μειονεκτήματα και ελάχιστα έχει προοδεύσει στην απαλλαγή της από κακομοιριές και μιζέριες. Απλώς, το μικρό μας χωριουδάκι μεγάλωσε και έγινε τεράστιο σε έκταση, αλλά παραμένει χωριουδάκι, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
«ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Το Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή
Των Σταμάτη Φασουλή και Θανάση Θ. Νιάρχου
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία- Φωτισμοί: Θανάσης Παπαγεωργίου
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Λέα Κούση
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Eικονικό περιβάλλον: Στάθης Μήτσιος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κοραλία Τσόγκα
B’ βοηθός σκηνοθέτη: Κική Στρατάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Δανάη Πανά
Βοηθός ενδυματολόγου: Ήρις Τσαγκαλίδου
Βοηθός φωτιστή: Τάσος Δαηλίδης
Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου
Διανομή με αλφαβητική σειρά: Κατερίνα Αλέξη, Μομώ Βλάχου, Θανάσης Δισλής, Έφη Δρόσου, Γιώργος Ευαγόρου, Ελένη Ζιάννα, Ελένη Θυμιοπούλου , Θόδωρος Ιγνατιάδης, Γιάννης Καραμφίλης, Δημήτρης Κολοβός, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Βασίλης Λέμπερος, Άννα Μαντά, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Χρίστος Νταρακτσή, Λίλιαν Παλάντζα, Βασίλης Παπαδόπουλος, Χάρης Παπαδόπουλος, Μαριάννα Πουρέγκα , Θάλεια Σκαρλάτου, Τζένη Σκαρλάτου, Θοδωρής Σκούρτας, Μάρα Τσικάρα, Κοραλία Τσόγκα, Μαρία Χατζηϊωαννίδου, Άννη Χούρη .
Συμμετέχουν επίσης: Γιάννης Καράμπαμπας, Χρήστος Διαμαντούδης και οι μικροί Αχιλλέας Νεραντζής & Δημήτρης Στόκας.
Παραστάσεις από 7/10/2016: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 20:00, Κυριακή 19:00.
Είσοδος: Τετάρτη, Πέμπτη 5 ευρώ, Παρασκευή Θέσεις πλατείας 10 €,
Εκπτωτικό 8 € (Θέσεις εξώστη, Φοιτητικό, Άτομα άνω των 65), Ομαδικό 7 € (για κρατήσεις άνω των 20 ατόμων). Σάββατο και Κυριακή 13,10 και 8€ , Ομαδικό εισιτήριο: 7 € (για κρατήσεις 20 ατόμων και άνω).
